"It Baeken" Heeg, Friesland

Door toeval en Google kwam ik op deze website terecht, ik las daar het bericht over het overlijden van Mem Piersma vorig jaar. 

Lang geleden ben ik ooit een deel van een seizoen zeilinstructeur geweest op de jeugdherberg "It Baeken" te Heeg. Die werd toen gerund door het echtpaar Heit (Pier) en Mem Piersma.  Ik wil mijn herinneringen aan deze tijd graag met jullie delen.

Het moet ergens in 1977-1978 geweest zijn, maar precies weet ik dat niet meer. Ik had gesolliciteerd om bij de jeugdherberg te Reeuwijk instructeur te worden, maar die waren al voorzien.
Wel werd gevraagd of ik soms in Heeg wilde werken dat seizoen. Rond Pasen dat jaar was er een kennismaking weekend waarin ook de fijne kneepjes van het platbodemvaren werden uitgelegd. De jeugdherberg in Heeg had in die tijd een eigen vloot van blank gelakte, eikenhouten Tjotters.

Ik was een vreemde eend in de bijt, want ik was een geboren Rotterdammer en alle andere instructeurs waren echte Friezen. Dat werd vooral duidelijk in de avonden wanneer alle instructeurs samenkwamen in het instructeursverblijf en we samen nog een Berenburg dronken, dan kwam er een moment dat ik de gesprekken niet altijd meer goed kon volgen.

Het was geweldig leuk, maar hard werken. Iedere instructeur had diverse klussen te doen. Ook waren er dagen dat je niet voer, maar andere werkzaamheden rond de jeugdherberg moest verrichten.
Dat kon het schoonmaken van de dakgoten zijn of iets anders, maar het hoorde er altijd bij en dat was goed.

Een paar dingen zijn me altijd bij gebleven:

Pier hield de tjotters altijd goed in de gaten. Als je op een dag een kras gevaren had dan was dat niet goed, maar het kon gebeuren. Wel moest je in dat geval nog vóór het avondeten met je schip het botenhuis in en de kras droogleggen. Vervolgens schuren en weer lakken, want als het inwaterde dan werd het eikenhout voor altijd zwart en dat was niet mooi!

Een andere klus kan ik me ook nog goed herinneren:
Er was één wat groter schip wat een kleine motor aan boord had, de naam ervan weet ik niet meer.
Op zekere dag hoorde Pier aan het geluid dat er iets grondig mis was met die motor. Hij liep nog wel, maar trilde enorm. Hij wist direct dat daar iets aan gedaan moest worden.

Samen met hem - ik heb toen een paar dagen niet gevaren- hebben we de motor uitgebouwd en opengemaakt. Het bleek dat de krukas ter hoogte van het middelste lager schuin doorgebroken was, deze motor was verloren.

Door zijn  contacten wist Pier op zeer korte termijn een nieuwe motor te bemachtigen die we samen hebben ingebouwd. Tesamen hebben we een nieuw frame gemaakt en gelast zodat de nieuwe motor ingebouwd kon worden. In mijn herinnering heeft de hele klus nog geen week geduurd, maar dat kan ik mis hebben.

Kort daarna ben ik vertrokken naar de jeugdherberg in Reeuwijk. Daar had ik in de jaren ervoor steeds de zomers doorgebracht en had ik zeilen geleerd. Er was daar een probleem met de instructiecapaciteit doordat er instructeurs niet voldeden. Door mijn bekendheid met de wateren in Reeuwijk werd ik gevraagd om daar het seizoen af te maken en eindigde mijn tijd in Heeg.

Nog altijd komt de periode in Heeg regelmatig terug in mijn herinnering, het was een mooie tijd.