(Chocolade) dromen zijn bedrog

 

Vanochtend begon met een wandeling door het dorp en in één van de lokale gelegenheden een kopje koffie. De straatjes zijn soms zo smal dat je alleen in een spiegel kunt zien wat er om de hoek komt aanrijden. Na weer terug omhoog gewandeld te zijn hebben we ons klaar gemaakt voor de lunch.

We zijn via El Vendrell vertrokken, daar hebben we eerst gepind en getankt, aansluitend zijn we naar La Granada del Penedés gereden om daar bij Restaurant SuMoll weer lekker te gaan smikkelen.

Eigenlijk moeten we dit adresje geheim houden, want je krijgt hier werkelijk uitstekend te eten, geweldige bediening (je mag niet eens je eigen wijn inschenken, dat wordt voor je gedaan) de tafels zijn  gedekt met gesteven, stoffen lakens en je bestek wordt -voordat je gaat eten- nog even opgewreven. Ook aan het serviesgoed is aandacht besteed en de wijn wordt aan tafel opengemaakt en in een koeler naast je tafel gezet en uiteraard liggen er ook echte servetten en niet van die papieren dingen. De ruimte waar je zit heeft uitzicht over de bij het restaurant behorende wijngaarden en is ook zeer stijlvol ingericht.

Nu hoor ik jullie denken: Ja, van dat soort restaurants ken ik ook wel.

Het verschil is echter dat dit alles past in het kader van een Menu del Día. Het menu waar ik het hier over heb kost wel helemaal € 13,95 + 8% IVA en is zonder koffie, maar het is echt af. In het gedeelte waar wij zaten liep één ober, en die hield echt alles in de gaten. Je wordt door een soort van hoofd-ober naar je tafel gebracht, die kwam later ook onze bestelling opnemen, maar verder werd alles door die ene man gedaan. Hard werken maar altijd glimlachen.

Mijn toetje -wat nu natuurlijk ineens dessert heet- wil ik jullie niet onthouden. Als je van chocolade houdt is het een soort van natte chocoladedroom. Pure chocoladesaus met daarin een schep chocolademousse en een bolletje chocolade-ijs ernaast met een chocoladetruffel er boven op. Echt helemaal jummie was dat!