Het TIG lassen is een LAS-tige techniek. Als je het goed wil doen moeten echt alle omstandigheden near-to-perfect in orde zijn.
Nu komt het voor mijn laskarretje niet zo nauw -alle lassen worden immers achteraf glad geslepen- maar ik ben toch voldoende precies om te willen dat alles echt goed gaat.
Ondanks dat Thom en Wilma op vakantie zijn wilde hij toch 'even' met mij naar het werkhok om naar mijn apparaat te kijken. Ik kon dus aan Thom laten zien hoe het TIG lassen mij nu verging, terwijl hij dus direct feedback kon geven over wat hij eventueel fout zag gaan.
We waren het al snel eens, de eerste 2 centimeter van een las waren niet altijd ideaal. Het spetterde wat, er vielen kleine gaatjes in, kortom: niet OK.
We zijn een flink deel van de middag bezig geweest met het stap-voor-stap uitzoeken wat er aan de hand kon zijn. Één van de oorzaken bleek het slijpen van de elektroden te zijn: ik deed dit op de oude slijpsteen van mijn vader en het lijkt erop dat hierdoor kleine verontreinigingen op de elektrode achterbleven. Daardoor werd de las -met name in het begin- onregelmatig.
Ook het soort toevoegmateriaal blijkt van grote invloed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten