Na lekker uitslapen vanochtend had ik -het zal wel door het mooie weer komen- ineens een bescheiden aanval van opruimzin.
Uiteraard ben ik direct rustig in een hoekje gaan zitten om te kijken of het over zou gaan, maar dat was niet het geval. Na de nodige kopjes koffie ben ik in de woonkamer begonnen, de grote tafel is daar nu in ieder geval weer leeg en opgeruimd. Aansluitend ben ik in mijn werkhok verder gegaan, want daar was het -door al het lassen en slijpen van de afgelopen dagen- ook een behoorlijke puinhoop geworden.
Omdat alles in de stellingen een eigen plek heeft viel het opruimen daar eigenlijk best mee. Na het weer netjes opbergen van al het gereedschap en materiaal heb ik ook nog gestofzuigd (in mijn werkhok dus!) en ook de werkbank is nu weer helemaal leeg en afgestoft, klaar voor het volgende project.
Daar het zeker al weer tijd was voor een bakkie ben ik langs de boomgaard op weer naar huis gelopen, het viel me toen op wat voor een heerlijk weer het eigenlijk was. Ik heb gauw een plaatje geschoten van de in bloei staande amandelbomen en ben binnen gaan kijken hoeveel graden het was: om 5 over één bleek het vrijwel windstil en al 19,5 graden te zijn.
Nederland: eat your heart out!
(Een beetje plagen mag toch best?)
3 opmerkingen:
Zo, da's niet niks. Gefeliciteerd voor Marieke!
Marieke, ook vanuit het Rotterdamse: proficiat!
Jaap en Willy
Zucht....... Het is jullie van harte gegund hoor maar ik wordt er stikjaloers van. Hier blijft het maar grijs. Zodra het maar half kan gaan we jullie achterna hoor.
Goed leven hè? Buen hecho.
Een reactie posten