Vandaag hebben we in het lokale supermarktje contact gezocht met Lolita, de dame die achter de vleeswaren werkt. Dit, omdat volgens de verhalen en de briefjes die we in het huis vonden, haar man diegene is die met een traktor je land kan komen omploegen. Lolita schreef ons adres en telefoonnummer op, hij zou vanmiddag wel even langskomen. Wij zijn ondertussen weer achter allerlei spulletjes aangeweest bij de ferreteria, en toen we terugwaren kwam Juan -zo heet hij- met zijn bestelbus even kijken wat er gedaan moest worden.
Ja, er was behoorlijk achterstallig onderhoud op het land, zo zei hij. Het onkruid stond veel te hoog, ook hadden de amandelbomen vorig jaar gesnoeid moeten worden! Al die lage takken moeten eraf, ook de dunne takken hoger in de boom moeten weg, dan drogen de amandelen beter tijdens de zomer, er zit dan meer lucht in de boom. Of hij kon komen ploegen? Ja hoor, dat was geen probleem, als we wilden gelijk vanmiddag al.
Tsja, waarom wachten als het ook gelijk kan? Dat is goed, zeiden wij, doe maar. Een uurtje later kwam hij op zijn traktor aan gereden en is vijf kwartier aan het ploegen geweest. Tijdens het ploegen bracht hij steeds het losgewerkte onkruid naar een hoek van het land, zodat het daar kan drogen en verteren. Het is enorm opgeknapt, waarschijnlijk moet het begin juni nog een keer, dan zijn we weer helemaal bij. Het snoeien mag volgens Juan pas in september. Wij waren ook best druk tijdens het ploegen.
1 opmerking:
Gefeliciteerd hoor ! Jullie geduld werd hard op de proef gesteld maar eind goed al goed !
Een reactie posten