Vanochtend hebben we gezamenlijk diverse testen uitgevoerd om de kwaliteit van het zwembadwater vast te stellen. PH-waarde en chloorgehalte zijn de twee belangrijkste parameters. Joke heeft vroeger in een laboratorium gewerkt dus heeft meer gevoel bij de chemische test, ik ga toch meer voor de electronische meting. In plaats van de test met de druppels in het water zou Joke nog liever de test uitvoeren met de lakmoespapiertjes, maar die hebben we even niet. Tot onze grote verbazing en ergernis kwamen beide resultaten nooit bij elkaar in de buurt.
Het werd tijd voor een systematische aanpak: Eerst alleen zwembadwater meten. Beide metingen gaven een (iets) te hoog chloorgehalte aan; daarna een mengsel van 50% zwembadwater en 50% kraanwater: de chemische test gaf zoals verwacht een lager chloorgehalte aan, de electronische meting bleef een te hoog gehalte aangeven. Ook metingen met andere verhoudingen gaven hetzelfde resultaat: de electronische meter bleef een te hoog gehalte aangeven. Uiteindelijk kwamen we tot dezelfde conclusie: de electronische meter was defect. Alles bij elkaar genomen was het een leuke manier om de ochtend door te brengen.
We zijn eerst een hapje gaan eten en daarna zijn we de meter gaan omruilen. Kleine verrassing, ze waren uitverkocht, dus kregen we het geld terug. Maar omdat we met pin betaald hadden zou ook de terugbetaling via dezelfde bankkaart plaatsvinden?? De uitslag van dat avontuur bewaren we voor een volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten