Om over na te denken

Dit artikel uit het AD van een paar dagen geleden wil ik jullie niet onthouden. Het zijn allemaal "Open Deuren", maar ik vind het toch goed zoals een ander ze nog eens opschrijft.

Bronnie Ware is een Australische vrouw, die al jaren als stervensbegeleider van terminale patiënten werkzaam is.

Over haar ervaringen tijdens dit zware werk heeft ze onlangs een boek geschreven, waarin ze tot een top vijf levenslessen van stervenden komt.

 

1. Ik wilde dat ik de moed had gehad om een leven te leiden zoals ik dat zelf wilde, en niet zoals anderen dat van mij verwachtten.
Volgens Bronnie beseffen mensen, die zien dat hun leven bijna voorbij is en terugkijken, plots hoeveel onvervulde dromen zij hebben gehad.

2. Ik wilde dat ik niet zo hard en veel gewerkt had.
Vooral mannelijke patiënten die Bronnie verpleegd had, vertelden over dit gevoel van spijt. Ze hebben het opgroeien van hun kinderen gemist en vinden dat ze te weinig tijd met hun partner hebben doorgebracht.

3. Ik wilde dat ik vaker mijn gevoelens had durven uiten.
Veel mensen onderdrukken hun gevoelens om geen ruzie met anderen te krijgen. Veel ontwikkelde ziekten hielden verband met de bitterheid en wrok die zij droegen als gevolg van het inhouden van hun emoties.

4. Ik wilde dat ik meer contact had gehouden met mijn vrienden.
Vaak zitten mensen zo gevangen in hun eigen leven dat ze daardoor vriendschappen verwaarlozen. Bij het sterven mist iedereen zijn vrienden.

5. Ik wilde dat ik mezelf gelukkiger had laten zijn.
Volgens Bronnie realiseren mensen niet dat geluk een keuze is. Ze blijven vastzitten in oude patronen en gewoonten. Mensen zijn bang voor veranderingen en bedriegen zichzelf door te denken dat ze gelukkig zijn, maar diep in hun hart weten ze dat het niet waar is.

Het leven is een keuze, heeft Bronnie Ware door al deze lessen geleerd: Kies bewust, kies verstandig, kies eerlijk. Kies geluk.


Bij de vertaling hierboven zijn zeker de nodige opmerkingen te maken, daarom hier het originele artikel: Weblog Bronnie Ware