Met Radio-2 op de achtergrond zaten we lekker op de veranda in de zon koffie te drinken. Het zou een luie zondag worden, zoveel was wel duidelijk.
Niet dus!
Zo'n beetje tegelijkertijd waren we het eens, het -door de vorige bewoners- later bijgeplaatste stuk van de balustrade op de veranda zou gaan verdwijnen. Nu hadden we dat al eerder gezegd, waarschijnlijk al bij de eerste bezichtiging, maar het had geen haast. Maar vandaag was het tijd, er moest en zou een stuk verdwijnen. Omdat het later bijgeplaatst was, zat het vast met "Cola", een soort tegellijm. Hierdoor was het mogelijk de onderdelen zonder extra beschadiging aan de tegels los te halen. Deze lijm zit wel vast, maar ook weer niet echt vast, zullen we maar zeggen. Het loshalen en opruimen was een klein uurtje werk. Nu wordt ons uitzicht niet meer belemmerd door dit stuk van de balustrade, hij stond altijd precies in het zicht als we buiten zaten. Zelfs de koffie smaakt nu beter!
2 opmerkingen:
Denk wel om het afstapje hoor!! Om deze reden hebben wij juist wel een balustrade geplaatst. Maar... onze traptredes lopen dan ook niet over de volle breedte van de veranda. Vandaar.
Hola,
Wat leuk om verhalen van mede immigranten tegen te komen op internet. Ik was nog niet bekend met deze pagina. Wij wonen in Hondon de las Nieves, een klein pitoresk dorpje niet al te ver van jullie vandaan. Bevalt het wonen in Spanje jullie goed? Wij hebben het hier reuze naar onze zin en zijn zeker niet van plan om terug te verhuizen naar NL. Hoe zijn jullie hier zo verzeild geraakt?
Fijne dag verder!
Groetjes Sanne.
Een reactie posten