Het zijn bijzonder handige dingen, die sensorspaarlampen, vooral als ze het goed doen. Nu heb ik bij het werkhok er al twee gehad die na korte tijd stuk gingen. Ook bij de carport zat een derde die ook al na een paar dagen de geest gaf, dus ik was het vertrouwen in dit merk en type behoorlijk kwijt. Bij de carport had ik hem al omgeruild voor een ander merk en toen die bij het werkhok weer stuk ging wilde ik daar ook zo'n nieuw model van een iets groter vermogen in hebben.
Het omruilen bij de Brico kostte deze keer meer moeite, maar uiteindelijk kwam ik toch thuis met een mooie, nieuwe spaarlamp van het nieuwe type. Dezelfde middag nog heb ik hem in het armatuur geschroefd zodat we die avond gelijk weer (preventieve) verlichting bij het werkhok zouden hebben. Vol spanning keek ik dan ook 's avonds naar het werkhok of mijn zwaar bevochten lampje het zou doen.
Nee dus, het was hartstikke donker!!
Dat kon natuurlijk niet. Dit was immers het nieuwe type, deze lamp kon toch niet gelijk de eerste dag al stuk zijn?? Ik moest en zou het weten, in het donker ben ik naar het werkhok getogen om de reden van de storing te achterhalen. Uiteindelijk bleek dat heel simpel. De lamp had niet alleen een iets groter vermogen, hij was ook fysiek iets groter. Dus bij het terugplaatsen van de kap van het armatuur was de lamp klem komen zitten en net bij de laatste millimeter heb ik het buisje stuk gedraaid. Dit was een behoorlijke ontgoocheling voor mij. Na al die moeite om uiteindelijk dit model te krijgen had ik hem zelf stuk gemaakt. Ik moest een oplossing vinden en die is er ook gekomen.
Don't try this at home, zal ik maar zeggen. Ik heb een nieuwe lamp van hetzelfde vermogen genomen en daar alleen het buisje van afgehaald. Dat buisje heb ik vervolgens op de sokkel van de sensorlamp geplaatst, zodat het nog nieuwe sensorgedeelte weer gebruikt kon worden.
Voor de technici en andere belangstellenden onder ons: een spaarlamp is eigenlijk een opgevouwen TL-buisje, waar het zware voorschakelapparaat op basis van een spoel en de starter vervangen is door een elektronisch deel wat hetzelfde doet, maar dan veel kleiner zodat het in de lamp zelf past. Ik heb dus eigenlijk niets anders gedaan dan het vervangen van een TL-buis. Alleen heb ik daar zowel de sensorlamp als de gewone lamp rondom voor opengezaagd en het nieuwe buisje -nadat ik de aansluitdraden weer had vastgesoldeerd- met twee componentenlijm heb dichtgelijmd. Anyway, ik heb weer veel geleerd over spaarlampen. Op internet bleek overigens dat ik niet de enige ben die de zaag in spaarlampen heeft gezet.
Het kwik waar we nu in deze tijden van millieu mee bang gemaakt worden, zit als kleurmiddel voor het licht in de buis, net zoals bij gewone TL-buizen. Alleen bij de gewone TL buizen is het veel meer dan bij een spaarlamp omdat die een stuk groter zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten