De overeenkomst is vandaag toch nog aangekomen, aangetekend nog wel liefst. Je weet maar nooit hoe dingen lopen. Nu werd ons wel iets duidelijk: aan de hand van het poststempel bleek dat het stuk, wat de 12de klaar was en dus vrijdag de 13de verzonden had kunnen worden, toch echt wel "al" op de 17de verstuurd was. Carlos, de zaakwaarnemer van de Engelse familie heeft er geen gras over laten groeien maar lokale olijven, die groeien immers een stuk langzamer.....
Nu, genoeg grappen gemaakt, het document is binnen, maar we gaan het maar niet meer terugsturen. Je weet immers maar nooit hoe lang dat dan weer gaat duren. Nee, zelf brengen, dat is vast een stuk sneller.
Op basis van de optimistische geluiden van weer dezelfde Carlos hebben we -onder voorbehoud van het op tijd en geldig zijn van de woonbaarheidsverklaring- een eerste afspraak gemaakt op 1 april. We horen jullie al denken, ze zoeken de datums wel uit!
Niet gehinderd door pessimistische gedachten gaan we gewoon door. Het is natuurlijk niet zomaar wat als je voortaan als Don Leo en Doña Joke door het leven mag.
P.S. Het wachten is nu op de Woonbaarheidsverklaring of Cédula, als die er niet komt zijn we nog nergens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten