Hoewel het "werken met staal" klinkt als zwaar werk, viel het in elkaar lassen van de stookroosters voor Ian & Peta op zich wel mee.
Ik zit op een kruk waarbij ik mijn arm ondersteun, ik hoef niets vast te houden en de lassen zijn steeds maar 1 centimeter lang.
Het zwaarste werk was nog het met de kleine, haakse slijptol afbramen van de uiteinden en dat waren er best veel.
Het moet gezegd, ik heb alweer heel veel plezier van mijn nieuwe las-apparaat. Het laswerk voor de roosters heb ik gewoon met elektroden gedaan, en ook daarmee gaat het -altijd lastige- "aanstrijken" heel erg makkelijk.
Nu maar eens gaan kijken of het allemaal wil passen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten