Vanochtend bekroop ons een overdadig gevoel van euforie. Ik hoor jullie direct al denken: "De wedstrijd is toch pas vanavond??" , maar daar gaat het natuurlijk niet over.
Nee, in dit geval voelde het vooral als een gynaecoloog, die met een bokkenpoot zijn hele gang gaat witten, maar dan wel van buitenaf door de brievenbus.
Wij hebben een klein gat van circa 10 centimeter gehakt in het hagelnieuwe betonnen terras, om vervolgens via dat gaatje de afgeklemde leiding onder al dat beton op te zoeken en vrij te maken.
Ondanks dat we van tevoren alle twee goed geluisterd hadden waar de leiding zou lopen, zaten we er toch een beetje naast, maar met onze soepele polsjes en de nodige schaafwonden konden we er uiteindelijk toch bij.
Er was een scherpe steen precies in de leiding gedrukt die voor de verstopping zorgde.
Nadat die verwijderd was konden we vanochtend eindelijk de laatste kabels trekken en zijn de eerste stopcontacten gemonteerd.
2 opmerkingen:
Vroeger riep die aanvoerder van het A-team altijd: "I love it when a plan comes together" ! :-)
Tsja, het oorspronkelijke plan was echter wel gewoon de van tevoren aangelegde leidingen te gebruiken in plaats van het gerommel met die platgestampte buisjes....
Maar, het is gelukt en we kijken gewoon vooruit.
Een reactie posten