Onder de douche

Het is gelukt. We hebben appelbeignets, oliebollen met krenten en gewone oliebollen.

Twee keukenrollen verder kunnen we weer wat van het oorspronkelijke aanrecht zien en ook de vaatwasser staat op standje Turbo, Extra Heet om alles weer schoon en vooral vetvrij te krijgen.

Ze zien er goed uit en het pand is niet afgebrand. Op de radio hoorden we van mensen die tijdens het bakken even weggelopen waren bij hun schuurtje.... Nou, dat is er nu niet meer!

Bij ons was de start wat moeizaam. Terwijl we met de appelbeignets bezig waren leek het oliebollenbeslag niet echt te willen rijzen.

Gelukkig stond er een truuk op de website van Koopmans: Oven voorverwarmen op 50 graden, daarna de oven uitzetten en de schaal met beslag er een half uurtje in laten staan. Dan kijken of het nu wel gerezen is, zo niet: doe dan de truuk opnieuw, maar dan met toevoeging van wat extra gist. Gelukkig ging het bij ons de eerste keer al prima.

Nu eerst maar eens onder de douche om de baklucht van ons af te spoelen en daarna kijken hoe de paar die we gebakken hebben gaan smaken!

P.S. Tegen half vier werd het hier trouwens 20,5 echte graden! En zelfs dan -uiteraard met een kopje koffie op de veranda- smaken ze prima! Uiteraard wel de hele dag de TOP-2000 aan!!

Luisteren

Nadat we vanochtend samen even op pad zijn geweest hebben we de rest van de dag eigenlijk niks meer gedaan.

Vanmiddag een beetje gerommeld en omdat er niks leuks op TV was hebben we een paar potjes Webfeud gespeeld en ondertussen steeds naar de TOP-2000 geluisterd.

Agenda voor morgen: Oliebollen en Appelbeignets bakken.

Ongeduldig!

Laat ik het maar direct zeggen: heel soms ben ik een ietsie pietsie heel klein beetje ongeduldig. Nu dus ook weer, want de door mij aangeschafte groothoeklens laat op zich wachten.

Hij ging snel van een stad op Madeira naar het vliegveld in Funchal om vlot op het vliegveld van Lissabon aan te komen. Daarna ging hij ook supervlot naar het postkantoor in Lissabon waarna hij flux werd doorgezonden naar het Internationale Hoofdpostkantoor in Madrid.

Daar kwam hij op 20 december aan en sindsdien heeft hij geen millimeter meer bewogen.

Fiestas Macisvenda Agosto 2011

Eindelijk is het dan gedaan, de foto's zijn uitgezocht en gepubliceerd.

Hier een slide-show van de foto's, wil je alles eens op je gemak bekijken, klik dan hier.

Het maken van de foto's was erg leuk om te doen, veel mensen gaan er echt voor staan om eens 'geschoten' te worden.

Wel is duidelijk dat ik toen mijn camera nog niet zo lang had, er zijn nog veel verbeteringen mogelijk.

Hieronder nog een kort filmpje van de "Mujeres de Macisvenda"

Het is weer in orde

Na wat foto-beheer-stress afgelopen weekend kon ik nu weer aan de slag met wat ik al langer wilde doen: het uitzoeken van de foto's van de feesten.

Een eerste schifting heeft het aantal teruggebracht van oorspronkelijk toch 1480 naar 655 stuks, en ik vermoed dat er nog wel meer zullen verdwijnen.

Zodra ik klaar ben komt er een (Google) webalbum zodat iedereen -in het dorp en daarbuiten- er naar kan kijken, een eerste plaatje vindt je vast hier.

Agenda voor vandaag:  Er wordt als het goed is stookolie bezorgd en ik (Leo) heb weer een Intercambio in Abanilla.

Picasa 3.9? Ik dacht het niet!!

Het was de bedoeling om -met name gisteren- de foto's van de Fiestas hier in Macisvenda uit te zoeken en te publiceren.

Nou, mooi niet!!

Ik dacht nog even de nieuwste versie van Picasa (nu 3.9) te installeren en daarna de foto's die voor plaatsing in aanmerking komen te selecteren. Maar die nieuwe versie 3.9 is nog heel erg gammel. De lokale database met foto's wordt in de war gegooid en ook de verwijzingen naar de weblogfoto's en webalbums liepen fout.

Kortom: ik ben gisteren en vandaag de hele dag bezig geweest de rommel weer op te ruimen en kan nu dus in de herkansing. Wellicht dat het deze week toch nog gaat gebeuren.

Kerstmis

Morgen is hij 50 jaar dood!

Een bijzonder (irritant) moment waar we toch even bij stil moeten staan.

Hoewel het liedje niet zo oud is, heeft het toegezongen diertje wel die leeftijd. Dat wil zeggen, hij is 50 jaar geleden op hardhandige wijze aan zijn eind gekomen.

Het feit dat heel Nederland en daar buiten zich ergert aan dit liedje laat ook weer zien hoe knap het eigenlijk gemaakt is.

Anyway, voor alle liefhebbers en haters hier nog één keer het speciaal voor de gelegenheid gemaakte filmpje: "Flappie."

Één van de klusjes

Ik heb mezelf beloofd dit weekend er nu eindelijk eens iets aan te gaan doen.

We hebben nog steeds de foto's van de feesten dit jaar nog niet uitgezocht. Het zijn er 1439, waarvan er -als het goed is- een stuk minder gaan overblijven.

Naast een garantie-onderzoek aan een zwembadpomp wil ik er dit weekend toch echt aan gaan beginnen.

De laatste keer dit jaar

Gisteravond kwamen de drie klassen van juf Encarna samen om op die manier de laatste les van dit jaar door te brengen.

Er waren hapjes uit de verschillende thuislanden van de leerlingen, maar ook allerlei streekgerechten kwamen op tafel. Zelfs een Belgische, eigen gestookte borrel kwam op tafel, kortom: voor iedereen wat wils.

Uiteraard was er veel te veel, maar na afloop werd beneden in de bar op tafel gezet, dus ook daar kon men er van genieten.

Tot begin januari hebben we nu vakantie, dus hoeven we even geen huiswerk te maken.

Novelda

Vanochtend zijn Joke en ik bij de tandarts in Novelda geweest voor onze jaarlijkse schoonmaakbeurt.

Naar de tandarts is nooit echt een hobby geweest, maar wel belangrijk om te doen.  Wij hebben daarom destijds ook gekozen om bij onze ziektekostenverzekering een tandartsdekking af te sluiten.

Aansluitend hebben we in Novelda een kopje koffie gedronken en zijn we doorgereden naar het oude kasteel richting Monovar, net buiten Novelda. Bij dit kasteel staat ook een kapel die ontworpen is door een student van Gaudi, en dat kun je zien!

In deze kapel is men 15 jaar geleden begonnen met de bouw van een pijp-orgel waarvan alle onderdelen uit marmer gemaakt (gaan) worden. De eerste 50 pijpen zijn nu klaar, het moeten er zo'n 700 worden, dus het kan nog wel even duren.

Wel zijn de eerste pijpen al tijdelijk aangesloten op een compressor en een stukje besturing waardoor er al even naar geluisterd kan worden.

Suikergoed

Morgen hebben we alweer de laatste Spaanse les van dit jaar.

Het is gebruikelijk dat alle klassen dan tegelijk samenkomen en een hapje of een lekkernij meenemen die typisch is voor hun eigen land. Dit jaar heb ik borstplaat gemaakt.

Nu zegt iedereen altijd dat snoepen slecht voor je is, maar dat wordt pas echt duidelijk wanneer je zelf borstplaat gaat maken. Het recept staat hieronder, maar voor diegenen die het niet willen weten:

Men neme 350 gram suiker, 5 eetlepels room en twee eetlepels water. Laat alles een minuut of 5 inkoken tot de suiker karamel wordt en laat het in de vormpjes of vorm lopen.

Ik heb drie grote, ronde platen gemaakt, een witte, een roze en een bruine, "Hollandscher" kun je het niet hebben, toch?  Hier staat het recept.

P.S. Beginnerstruuk: als je het mengsel te kort kookt wordt de plaat heel erg bros. Als het resultaat je dus niet bevalt kun je het geheel gewoon in stukken breken en met een lepel water weer opnieuw in de pan doen en het alsnog voldoende laten doorkoken.

Helder maar fris

Hoewel de zon volop schijnt en de hemel helder blauw is, valt de temperatuur een beetje tegen.

Door het heldere weer is het vannacht flink afgekoeld, er werd een minimum van 4,2 graden bereikt. Toch zijn we naar de markt geweest en hebben we Tres Cortados bij Javi's gedronken.

Bij ons bezoek aan het postkantoor in Abanilla zijn we ook even bij de apotheek binnen gelopen en hebben we onze handen gewarmd in de bron waar 24 uur per dag water uit een thermaalbron stroomt.

Bij het gemeentehuis hebben we de Belén (Kerststal) bekeken en tegenover de apotheek stond een leuk eendje geparkeerd met een bijpassend slot op de motorkap.

Aan het strand

Vandaag was echt een rustige zondag zoals ze horen te zijn.

Uitslapen, samen ontbijten, een extra kopje koffie en daarna er samen op uit. De rit voerde ons vandaag naar het strand van Santa Pola, net ten zuiden van Alicante.

We hebben daar wat langs de boulevard gewandeld en bij een strandtentje een glaasje gedronken. Op de terugweg zijn we naar winkelcentrum L'Aljub gegaan om nog wat te winkelen en een hapje te eten.

Morgenochtend ziet er bekend uit: groenten en fruit, kopje koffie en aansluitend even langs het postkantoor. Dit keer niet om wat op te halen maar om een pakje weg te brengen.

Ik heb wat spulletjes ingekocht en via Ebay weer verkocht, de winst is als bijdrage in het potje voor de groothoeklens gegaan.

Alweer

Vanochtend begon met uitslapen (door ons alledrie!) en een rustig ontbijtje.

Het idee was om daarna een rondje over de markt in Hondón de las Nieves te gaan maken, en onderweg ook nog even een stop in Frailes te houden.

Maar we waren het dorp nog niet uit of de telefoon ging: DHL wilde graag een pakje voor mij (Leo) afleveren, hij zou over een uurtje on Macisvenda kunnen zijn. Nou, dat was geen probleem, wij gingen gewoon ons rondje doen en hij zou tegenover de kerk -of in Bar Javi's- wel even wachten.

Toen we een krap uurtje later bericht kregen dat hij er al was waren wij net ter hoogte van Barbarroja, dus we gingen hem zo wel zien.

Na ontvangst van het pakje -geheugenuitbreiding voor een laptop- zijn we nog even bij Javi blijven hangen voor wat ham, kaas en een drankje.

Nu zijn we weer thuis en zitten de dames met een boekje en ben ik bezig met de laptop's.

Iedereen blij

Vanochtend kwam Jose om het water te brengen, we kunnen er nu weer een paar maanden tegen.

Aansluitend zijn we naar het postkantoor gegaan, er was -alweer- een pakje voor mij, daarna zijn we doorgereden naar Murcia om in winkelcentrum Nueva Condomina wat te gaan shoppen.

Ook de dames zijn geslaagd, en zijn mutsen en bloesjes gekocht, op die manier hebben we allemaal wat.

Toen we eind van de middag weer terug waren kon ik nog net deze zonsondergang vastleggen, in het echt was hij nog fraaier. Nu zitten we met de haard aan te wachten op "De Voice of Holland", eens kijken wie er vanavond weer naar huis gestuurd zal worden.

Dagje uit

Vanochtend begon met de ontvangst van Joke haar pakje.

Een tijdje geleden hadden we van het gerenommeerde Spaanse merk "El Pozo" rundergehakt gekocht.

Op zich niets mis mee, maar bij thuiskomst en het verdelen over twee porties om in te vriezen, bleek er toch een behoorlijk deel in de verpakking te ontbreken.

We hebben een en ander via de website van "El Pozo" gemeld, waarop deze week gereageerd werd. Een begeleidende brief waarin Joke bedankt werd voor het signaleren van dit verschil en een geschenkverpakking met allerlei verpakte vleeswaren waren ons als bedankje voor de genomen moeite toegezonden.

Bij het postkantoor waren zowel de kleurentoners voor de laserprinter binnen alsook de door mij bestelde fototas. Zodra ik hem ingericht en ingeruimd heb zal ik wel een fotootje laten zien, maar het ziet er goed uit.

Het rondje werd afgemaakt door naar Albatera te rijden en daar over de markt te wandelen. Er zijn schoenen, sokken en een trui gekocht. De tweede ronde was vanmiddag in Frailes waar hagelslag, een leuk schaaltje en nog wat spulletjes gekocht werden. We zijn daar blijven hangen om bij "Veintiocho" een hapje te eten.

Pakjesochtend?

Vandaag moest een topdag worden.

Mijn bezoek aan het postkantoor had ik gecombineerd met mijn wekelijkse intercambio in Abanilla en ik had al twee berichten van pakjes die voor mij aangekomen waren op het postkantoor.

Als je mobiele nummer bekend is op het postkantoor krijg je een SMS zodra er een pakje binnen is waar je voor moet tekenen, mogelijk zijn er dus ook nog pakjes waar ik niet voor hoef te tekenen.

Ook Joke heeft gisteren bericht ontvangen van de MRW (pakketdienst) dat zij wellicht vandaag ook voor haar een pakje komen afleveren.

Echter, mijn intercambio Vanesa belde net af omdat ze zwaar verkouden was, nu maar hopen dat het met de pakjes wel goed komt.

Ingeruild

De maan van gisteren hebben we vandaag ingeruild voor de zon.

Heel warm is het niet -een krappe 19 graden- maar zo in het zonnetje en uit de wind is het goed toeven, uiteraard met een bakkie erbij.

Agenda voor vandaag: In de zon zitten, een beetje kletsen en vanavond naar Spaanse les.

Maanopkomst

Vanochtend heb ik bij Aart en Fien de herstelde pomp teruggeplaatst. Aart houdt hem de komende dagen in de gaten om te zien of alle koppelingen echt wel dicht zijn.

Rond de middag zijn we in Aspe boodschappen gaan doen en hebben we een hapje gegeten, vanmiddag hebben we het rustig aan gedaan.

Ook hebben we José gebeld om water te komen brengen, hij komt morgenochtend even langs. Verder heb ik bericht gehad dat de lens die ik gekocht heb vanmiddag verzonden is.

Als extra verrassing werden we vanmiddag gebeld door een Spaans bedrijf wat Joke graag een pakketje wil gaan sturen. We zijn benieuwd wat het gaat worden: Een cruise, een excuus van "El Pozo" dat hun verpakking te weinig gehakt bevatte, of toch dat eindejaarspakket wat Asturiana -de Spaanse zuivelfabrikant- verloot onder de inzenders van de streepjescodes?

Op het plaatje van de webcam staat de opkomende maan van vanavond.

En wat heb ik vandaag gedaan?

Vanochtend naar de markt.
Bakkie doen bij Javi's.
Fruit en groenten thuis afleveren.
Bij Ivan de spullen voor de zwembadpompreparatie ophalen.
Boterhammetje eten.
Thuis de pomp weer in elkaar zetten en proefdraaien.
Siesta houden.
Naar Spaanse les.
Naar het vliegveld om Joke en haar moeder op te halen.
Portje drinken.
Aankoop groothoeklens afronden.
Lekker bijkletsen.

Agenda voor morgen: Bij Aart en Fien de pomp weer terugbouwen en met zijn drieën boodschappen gaan doen.

Als de kat van huis is ...

Die spreekwoorden, ik vind ze wel wat hebben.

De echt goede, veelzeggende spreuken met diepgang blijven dus echt door de -soms wel- eeuwen heen onveranderd. Ook een mooie is "Met je kloten voor het blok zitten".

De herkomst hiervan is de oude zeil-transportvaart zoals die vroeger bedreven werd. Om goed -en dus vlot- te kunnen zeilen moest je toch regelmatig je zeilen repareren en uiteindelijk ook vervangen. Doordat ze door intensief gebruik uitrekken worden ze steeds boller.

Doordat je met bolle zeilen niet goed "aan de wind" kan varen (schuin tegen de wind in) moet je dus met versleten zeilen vaker overstag waardoor je tocht langer zal duren wat slecht voor de zaken is. Om de zeilen toch nog een beetje vlak te krijgen ga je ze steeds strakker hijsen, maar uiteindelijk kun je niet verder omdat je "met de kloten voor het blok zit".

De verbinding tussen de lijn waarmee de zeilen gehesen worden en het zeil zelf werd vroeger met een soort "houtje-touwtje" gedaan. Aan het touw zit een houten klos (kloot) die door een lus van het zeil gehaald werd. Het touw waarmee de zeilen gehesen worden loopt bovenaan de mast door een katrol, wat ook wel een "blok" genoemd wordt.

Als de zaken nu echt slecht gaan heb je dus geen geld om noodzakelijk onderhoud te plegen en moet je uiteindelijk de zeilen helemaal strak trekken waardoor je "met je kloten voor het blok zit".

En met die kat die van huis is bedoel ik echt niks verkeerds hoor: Ik ben vandaag weer lekker naar een Rastro geweest en heb zowaar een paar stevige haakse klemmen kunnen kopen. De rode rommel-klemmen kreeg ik er gratis bij.

Tegenstrijdige belangen

Het spreekwoord spreekt van "Water en Vuur", maar ook "Water en Elektra" gaan niet best samen.

Veel huizen hier in de buurt hebben een zwembad en daarmee dus ook een zwembadpomp. Nu draaien die dingen normaal gesproken redelijk probleemloos, maar ze zijn natuurlijk wel onderhevig aan normale slijtage.

Nu slijt de ene pomp harder dan de andere, en dat komt vaak door het soort zwembad-chemie wat gebruikt wordt. Er zijn mensen die de voorkeur geven aan een zoutwater-zwembad omdat ze dan geen last hebben van de chloor in hun ogen.

Op zich gaat dat prima, maar er zijn bij een zoutwaterzwembad wel een paar opmerkingen te maken: Het zwembad moet echt heel goed gebouwd zijn, als het gebruikte betonijzer te dicht aan de oppervlakte van de wand ligt gaat het gegarandeerd roesten waardoor er scheuren ontstaan en de tegels van de wand gedrukt worden.

Ook zal de gemiddelde zwembadpomp van een zoutwaterzwembad ergens tussen de 3 en 5 jaar kuren gaan vertonen. Vaak zal hij langs de as gaan lekken en zal het zoute water de as door corrosie dermate aantasten dat reparatie van zo'n pomp vrijwel onmogelijk wordt.

Bij een gechloreerd zwembad daarentegen is met name de corrosie een stuk minder, maar ook dan kan een zwembadpomp gaan lekken, veelal wordt dat dan puur veroorzaakt door het aantal draai-uren van de pomp. Tussen de elektromotor en de waterpomp zit een keramische waterkering die versleten raakt. Het water -wat dan in de motor kan komen- beschadigd het voorste kogellager waardoor de pomp op een gegeven moment vast gaat staan en kan doorbranden.

Als je er op tijd bij bent (dus zodra je bij de regelmatige schoonmaakbeurt en inspectie van de pompruimte een spoor van lekkage ziet !) kun je een pomp nog reviseren door de kering en het eerste lager te vervangen. Dit is een klusje van een paar uur en ongeveer € 25,- aan materiaal waarna hij weer als nieuw is.

Dat is toch altijd nog minder dan een nieuwe pomp die al gauw zo'n € 200 tot € 250 kost.

De pomp op de foto ziet er ernstiger uit dan het is, maar omdat de as nog helemaal gaaf is, zal deze in de loop van volgende week wel weer draaien met een nieuw lager en een nieuwe kering..

Oeff!

Vannacht ben ik -heel ongezond- rond half vier gaan slapen omdat ik moest blijven zoeken naar mijn werk van de vorige keer.

Op z'n plat Hollands gezegd, ik heb me helemaal het schompes gezocht, tot aan het gaatje en weer terug.

Maar........

Ik heb het gevonden! Het was niet weg, het stond de hele tijd onder mijn neus, alleen op de werk-PC (die destijds gecrasht was- had ik het project hernoemd naar Wind-and-Solar. Op de backup-schijven blijkbaar dus (nog) niet...

Daar had het een vrij onduidelijke naam, verwijzend naar de datum waarop het oorspronkelijk aangemaakt was. Nu heb ik alles weer terug en heb het direct dus een duidelijke naam gegeven zodat ik nooit meer hoef te zoeken:  Wind-and-Solar.

Verdwenen

Ik begrijp er echt helemaal niets van.

Vroeger kwam ik -voor mijn toenmalige werkgever MAI computers- bij een klant van mij in Andelst waar een wijze spreuk aan de muur hing.

Op het plaatje was een wijze, oude man met baard te zien, die vanuit de wolken neerkeek op de wereld en met een gebiedend vingertje tot de wereld sprak:

"Thou shalt make Back-up's !"

Voor iemand die met computers werkt is dat een bekend gegeven; je moet altijd zorgen dat je een backup hebt, omdat die dingen namelijk wel eens stuk gaan. Je weet nooit echt wanneer, in ieder geval zal het op een moment zijn dat het je even niet zo goed uitkomt.

En die backups maak ik dus ook altijd braaf. Niet alleen maak ik ze, ik controleer ze ook en dat ging eigenlijk altijd goed.

Nu voelen jullie hem al aankomen, ik ben wat kwijt. Begin dit jaar heb ik een hele tijd zitten vechten met een stuk programma-code (wat op zich leuk was). Nu wilde ik dat weer eens verder oppakken dus dacht ik mijn werk van de vorige keer op te pakken, echter: ik heb geen idee meer waar het is?!? Het oorspronkelijke werk stond op de laptop die een tijdje geleden gecrasht is, maar de backup zou er wel moeten zijn.

Ik heb alle netwerkschijven, lokale PC's, backup-schijven, memory-sticks, geheugenkaartjes en nog meer afgezocht, maar kan het niet meer vinden. Ik baal als een steker, want nu moet ik alles opnieuw doen, en veel van de dingen die ik de vorige keer heb uitgezocht zal ik dus opnieuw moeten uitzoeken.

Abanilla

Vandaag is de eerste dag dat Joke in Nederland is om op haar kleinzoon te passen.

Ik op mijn beurt had weer een afspraak met Vanesa, mijn nieuwe Intercambio-contact in Abanilla. Uiteraard ben ik ook even langs het postkantoor geweest maar er waren geen belangrijke of interessante zendingen.

We hebben over van alles gesproken, onder andere over de fontein midden in het dorp die al eeuwen bestaat. Deze fontein wordt middels een systeem van pijpen gevoed met water uit een ondergrondse bron een stuk buiten het dorp. Na een uurtje zowel Engels als Spaans gesproken te hebben is er weer een vervolgafspraak voor volgende week gemaakt.

Printer benodigheden kopen

Voor sommigen maakt ons dorp een kleine, beetje landelijke, zelfs wat van de bewoonde wereld afgesloten indruk.

Dat valt toch best wel mee: er is internet, telefoon, er zijn winkeltjes, een stuk of 5 cafés en iedere maandag markt.

Daarnaast is het inderdaad welkom dat we een aantal grote steden in de buurt hebben. Vanochtend heb ik Joke weer naar het vliegveld gebracht, tegen de tijd dat zij het toestel in mocht reed ik al weer bij ons het erf op. Zij is nu weer even met het kleinkind spelen.

De IKEA, Mediamarkt, de Carrefour en een aantal grote winkelcentra in Elche, Alicante en Murcia liggen op een half uur tot een kleine 3 kwartier rijden bij ons vandaan en dat is zeker ook erg handig.

Echter, de melding van vanochtend van onze printer dat hij binnenkort weer een nieuwe zwarte toner nodig heeft, is bij ons in de buurt niet snel op te lossen. Daarvoor heb ik toch weer Ebay ingeschakeld.

Ik weet nog goed dat we -om destijds gebruik te kunnen maken van investeringsaftrek- op 30 december 2005 nog naar Eindhoven gereden zijn om deze printer en ook nog een laptop te halen.

De kleurencartridges zijn nog origineel, daar hebben we dus 6 jaar mee gedaan, de zwarte cartridge is al één keer eerder vervangen, die gaat bij ons gebruik dus zo'n drie jaar mee. Op deze manier is een dure printer toch nog goedkoop geworden.

Ik heb deze keer 4 stuks niet-originele cartridges via Ebay besteld bij een leverancier in Berlijn. De zwarte moet zoals te zien is binnenkort vervangen worden, de kleurencartridges waarschijnlijk niet lang daarna.

Sinterklaas

Ook deze ochtend begon weer als vanouds: uitslapen en daarna naar de markt.

Tijdens de koffie werd door de Nederlanders uitgebreid de verschillende tradities en gebruiken rond het vieren van Sinterklaas aan de aanwezige Engelsen en Spanjaarden toegelicht.

De gedichten bij de presentjes, de chocoladeletters, de kom met water en wortel bij de schoorsteen, alles werd uit de doeken gedaan.

Wij hebben onze chocoladeletter van onze buren Cor en Jannie gekregen als bedankje voor het op de katten en vissen passen, om eerlijk te zijn was ik (Leo) er al aan begonnen.

Agenda voor de rest van de dag: naar Spaanse les.

A typical English Sunday Roast Dinner

Vandaag zijn we op uitnodiging bij Engelse vrienden van ons wezen eten.

Zij vonden het leuk om voor ons een traditionele zondagse maaltijd te bereiden, a Typical English Sunday Roast.

Na vanochtend rustig begonnen te zijn, vertrokken we tegen twee uur om het geheel over ons heen te laten komen. Ze hadden echt alles perfect voor elkaar.

De tafel was netjes gedekt, het aperitief stond klaar, de geur van gerechten uit de oven kwam ons al tegemoet, het was helemaal compleet.

Het was echt leuk en gezellig om nu eens uit de eerste hand de herkomst van allerlei gebruiken te horen. Wij konden op onze beurt de Nederlandse traditie van Sinterklaas en zijn Zwarte Pieten toelichten. Ook hadden we een paar aardigheidjes ingepakt met een klein Sinterklaasgedichtje in het Engels erbij, wat uiteraard even hardop voorgelezen moest worden.

De maaltijd maakte een "Utterly English" indruk: Yorkshire Pudding, Roasted potatoes, Roast Beef, French Beans en Carrots, Potato Mash with Oranges, Parsnips and Gravy, Horseradish and Mustard.

Als toetje werd er vers gemaakte Plum Crumble with Warm Custard geserveerd, aansluitend kwamen er diverse soorten kaas met crackers op tafel, waaronder natuurlijk ook blauwe kaas.

De koffie en een glaasje witte port bij de open haard maakte het geheel af.

Mooi!

Vanochtend begon met een klusje aan een elektrische verwarming van iemand.

Ja, nu ook hier de temperaturen flink beginnen te dalen, zie je dat overal de kachels weer te voorschijn gaan komen.

Echter, de melding die toch in verschillende talen was aangebracht, dat deze kachel aan de bovenkant niet afgesloten mocht worden, was blijkbaar niet begrepen.

Duidelijk was te zien dat het kunststof binnenwerk door oververhitting gesmolten was, ook het verwarmingselement was hierdoor doorgebrand.  Kortom: redelijkerwijs niet meer te repareren.

Het mooie moment van vandaag was een windstil moment met een flauw zonnetje, daar hebben we verder niets aan toe te voegen.

Murcia-stad

Vandaag stond in het teken van een (ochtend) stedentrip naar Murcia (stad) georganiseerd door de school die ook onze Spaanse lessen verzorgt.

Er was een rondleiding met een gids door het oude deel van de stad, waarbij we diverse oude gebouwen, kerken en ook het onlangs gerestaureerde Casino hebben bezocht.

Het Casino is overigens geen Casino zoals wij dat kennen, in dit geval is en een soort van clubgebouw voor leden waar gelezen, gestudeerd en gediscussieerd kan worden.

Ook niet-leden kunnen delen van het gebouw bezichtigen en ook kan er in het restaurant gegeten worden.

De Spaanse gids wist veel te vertellen over de historie van de stad, wat leuk aansloot bij een boek wat Joke juist gelezen had.

Aan het begin van de middag was de tour ten einde en ging ieder zijns weegs. Dat kwam mooi uit, want tegen drieën begon het net te regenen.

Zonsondergang

Vandaag zijn we op pad geweest voor onze eigen jaarlijkse ITV.

Deze "APK voor mensen" bestaat in ons geval voor beiden uit een uitgebreid bloedonderzoek en voor Joke nog een aanvullende borst- en botscan, de laatste is om de sterkte van haar botten te onderzoeken.

Deze scan wordt -volgens de arts- in Spanje boven een bepaalde leeftijd- standaard gedaan om eventuele risico's op voortijdige botbreuken te onderkennen.

Wat voor ons nieuw was, is dat wanneer een arts van buiten het ziekenhuis een bloedonderzoek aanvraagt, de uitslag van dit onderzoek niet automatisch wordt teruggezonden naar de arts die het heeft aangevraagd. In dit geval konden wij dus zelf de uitslag op het ziekenhuis (na legitimatie uiteraard) ophalen.

Mijn bloed (van Leo) is -op een licht blauwe kleur na- verder prima, dat van Joke vertoonde lichte sporen van verhoogd Cholesterol. Om die reden wordt er dus een tweede test gedaan, want er kan altijd een kleine afwijking in een dergelijk onderzoek zitten.

Verder hebben we ter voorbereiding uitgevonden dat de "Flora" margarine, die bij veel supermarkten, waaronder de LIDL, wordt verkocht, het Spaanse equivalent is van Becel met extra Omega-3.  Het wordt ook gewoon door Unilever gefabriceerd, net als in Nederland.

Vanmiddag ben ik weer voor een hernieuwde Intercambio naar Abanilla geweest. Mijn lesje van vandaag was vooral dat er naast thee ook nog iets als "Menta Poleo" is.   Dit ziet er uit als thee, gekneusde blaadjes in een zakje aan een touwtje met ook zo'n kartonnetje eraan, maar.... het is geen thee, het is Poleo.

Nou, ik vind het goed, ik drink het alle twee niet.