Avondspits

Het is gebeurd, Joke is verslaafd!

En niet zo maar verslaafd, nee, ze wil alleen nog maar in de spits staan, bij voorkeur op een parkeerplaats. Dit klinkt natuurlijk bizar, en dat is het ook.

In werkelijkheid hebben we een tijdje geleden een kinderspelletje gezien bij onze buren, Rushhour genaamd.


De bedoeling van dit spelletje is dat je de rode auto van de parkeerplaats laat rijden. Hiervoor hoef je de andere auto's alleen maar een beetje naar voren of naar achteren te rijden, zodanig, dat de rode auto erdoor kan.

De parkeerplaats wordt steeds gevuld met andere auto's, er zijn in totaal 4 sets van ieder 40 kaarten, dus 160 parkeerplaatsen totaal.

Geheel voor eigen risico kun je ook HIER klikken om het spelletje on-line te spelen. Voor Joke heb ik het geinstalleerd op haar PDA, dezelfde die wij ook nog voor TomTom gebruiken.

Nu zit ze hier dus hele dagen op de bank autootjes naar voren en naar achteren te duwen.

Energie

Een uurtje langer slapen, dat ging eigenlijk als vanzelf vanmorgen.

Na rustig opstaan en ontbijten zijn we even naar Algueña gereden om een kort rondje over de markt te maken, ook hebben we daar op het plein koffie gedronken met  "Pan Tostado con Tomate" erbij. Alles bij elkaar waren we best snel weer terug.

In de omgeving hier begint het alweer te bewegen. Boertjes inspecteren hun olijven, de oogst zit eraan te komen en hier en daar zijn ze zelfs al begonnen.

Ook de twee wat oudere boompjes bij ons hebben weer mooie olijven hangen, alleen zijn het er nog te weinig om serieus iets te gaan doen met de oogst. Ze staan bol van de energie die de opgeslagen olie in zich draagt. Door de zon dit jaar zijn ze mooi gerijpt.

Na de paar buien die we gehad hebben zijn de zonnepanelen weer mooi schoon geworden, ook hier doet de zon haar goede werk.

Ondanks de 2 slechte dagen is het vandaag 'gewoon'  weer 24 graden geworden. Als het hier gaat regenen slaat het weer niet helemaal om, het wordt daarna zomaar weer lekker weer. Dat kan in december en januari ook gewoon gebeuren waardoor je ook dan zo nu-en-dan lekker buiten in de zon kan zitten.

Inslaan

Eind van de middag begonnen we trek te krijgen maar zin om te koken hadden we niet echt.

Nu zijn er hier in de buurt diverse mogelijkheden om in zo'n geval toch de inwendige mens te kunnen verzorgen, wij hebben gekozen om weer eens wat bij het Indiaas afhaal restaurant te gaan halen.

Nadat ze onze bestelling hadden opgenomen zijn we gelijk even doorgereden naar de pomp om ook de auto weer van nieuwe voeding te voorzien.

Terwijl het bij Edwin en Cokky enorm geregend heeft, was bij ons vooral de wind overduidelijk aanwezig. De hele dag heeft het flink gewaaid, met zo nu en dan windstoten met stormkracht erbij.

Bij onze terugkomst na het tanken was het eten bijna klaar, ook lag er een exemplaar van de nieuwe TIM (The Inland Magazine) op ons te wachten. Zo nu en dan staan daar leuke artikelen in, ook wordt er aandacht geschonken aan allerlei restaurantjes en markten.

Krootjes

Vroeger thuis aten we ze regelmatig: krootjes, of zoals ze eigenlijk heten, rode bieten.
Met name in de omgeving van Rotterdam en Leiden worden ze krootjes genoemd.

Eerst lekker koken, daarna gesneden met een uitje, wat azijn en een kruidnageltje en dat dan gecombineerd met gebakken aardappeltjes en een stukje gebraden vlees of verse worst.

Ook zijn ze lekker in een koude salade, op die manier kom je ze in Spanje ook wel tegen, dan heten ze "remolacha" . Toen ik ze vandaag dan ook tegenkwam in de supermarkt wilde ik ze gelijk meenemen, maar Joke liet direct al doorschemeren dat zij niet zo van de krootjes is.

Uiteindelijk zijn ze toch in ons mandje beland en heb ik ze vanavond zelf klaargemaakt zoals het vroeger thuis ook gedaan werd, terwijl Joke een salade heeft gemaakt om als groente te eten.

Miezer

Vanochtend werden we wakker met uitzicht op een grijze lucht.

Het weerstation laat zien dat er vannacht een halve millimeter regen gevallen is. Toen ik naar buiten liep om de foto te maken merkte ik dat dat beetje regen nog steeds aan het vallen was.

De lucht is vochtig van de fijne miezer die naar beneden komt dwarrelen. Ook ons uitzicht op de berg maakt een wat troosteloze indruk, de berg en de lucht erachter zijn beide grijs.

Alsof we wisten dat het er aan kwam: gisteren hebben wij de kachel weer opgestart. Niet dat hij al aangeslagen is, maar dat zou vanavond best eens kunnen gebeuren als het weer zo blijft.

Gelukkig hebben we hout voor de haard en na ons laatste bezoek aan Portugal verschillende flessen port op voorraad, dus laat de winter maar beginnen.

Ik wil wel

Het mag als bekend verondersteld worden dat ik graag dingen repareer. Het opzoeken van de oorzaak van problemen is echt mijn ding, maar dat het niet altijd mag lukken is duidelijk.

Zo ook vandaag. Op zich heb ik al vaker pompen gereviseerd, meestal is het dan de waterkering die is gaan lekken waardoor een kogellager is gaan roesten. Maar bij deze pomp was die situatie al wat langer geleden gepasseerd.

De as was over de hele lengte door de roest voor een deel weggegeten, waardoor het onmogelijk is nog een goede afdichting te krijgen. Helaas, dit exemplaar moet als verloren beschouwd worden....

De derde wet van Leo

De derde wet van Leo luidt: "Bij een 'leuke' storing is er altijd meer dan één oorzaak te vinden."

Zo ook in dit geval. Ja, er was een stroomstoring bij de buren een paar huizen verderop. Onderzoek wees uit dat de 'fase' wel in orde was, maar de 'nul' leek onderbroken. Verder onderzoek liet zien dat er in de box bovenin de mast waar de kabel vandaan kwam een probleem moest zitten.

De poging om bovenin te komen met een ladder bleek veel te gevaarlijk, ook was de ladder te kort. Via via werd een hoogwerker geregeld, maar daarvan bleek het uitschuifmechanisme defect. Toen kwam plan ' C ' voor de dag, een takelwagen zou het klusje komen klaren.

Bij deze takelwagen was een handig rekje in elkaar gelast waarmee dus iemand omhoog gehesen kon worden. Met mijn gereedschap ben ik in het bakje geklommen en kwam ik op ruim 10 meter hoogte netjes naast de paal te hangen. Daar bleek inderdaad een 40A zekering defect te zijn. Omdat er bij de meter ook nog een zekering zat van 50A hebben we de zekering bovenin de mast vervangen door een 100A exemplaar.

Echter......

Vervolgens bleek de 40A zekeringautomaat die ná de meter geplaatst was steeds uit te springen. Kortom, meten is weten, er bleek in de kabel in de grond een sluiting te zitten. Na een tijdje zoeken bleek de kabel een koppeling te hebben die slecht was uitgevoerd. Gewoon de draden in elkaar draaien, een beetje tape eroverheen , stukje krimpkous, wat isolatiebandband en hup, de grond in.

Die koppeling heb ik nu dus opnieuw gedaan en in een kunststof slang afgevuld met siliconenkit geplaatst waardoor er na drie dagen eindelijk weer licht was in de twee huizen die van deze verbinding afhankelijk zijn.

Volgens de derde wet van Leo klopte dit dus weer helemaal. Ja, de zekering was te klein en daardoor kapot gegaan. Het vervangen van de zekering lost het probleem niet op, want de tweede (echte) oorzaak bleek de sluiting in de kabelverbinding te zijn.

Weer aan het werk?

Nadat we vanochtend vroeg Jermain naar het vliegveld hadden gebracht -de wekker liep om half 6 af-  zijn we direct doorgereden naar het Nederlandse Consulaat in La Nucia. Dit was om daar voor mij een nieuw paspoort op te halen. Het Consulaat was vanaf 08:00 uur open en om kwart over acht waren we daar al.

Een controle-telefoontje gisteren gaf aan dat het klaar lag, dus konden we vandaag mooi dit ritje combineren. Op de terugweg hebben we gelijk boodschappen gedaan en ondanks dat alles waren we vlot -zo rond 10 uur- weer thuis.

Na een snel kopje koffie zijn we gelijk weer aan de slag gegaan. Joke is buiten weer verder gegaan en ik ben naar buren een stukje verderop gegaan. Deze zitten al sinds zondagochtend zonder stroom en omdat hun aansluiting nog een bouwaansluiting betreft komt Iberdrola daar niet eens voor kijken.

Dit komt overigens best vaak voor in Spanje. Huizen worden (vaak illegaal) gebouwd en krijgen daarom  geen officieel energiecontract. De bouwer / makelaar doet bij de oplevering alsof er niets aan de hand is en de nieuwe bewoners betrekken hun droompaleis waar op dat moment het licht gewoon brandt. Echter, zodra er een probleem ontstaat wordt dit ineens een groot probleem. Voor "bouwstroom" geldt namelijk niet de leveringsverplichting zoals die bij normale contracten wel bestaat.

In het geval van deze buren wordt er trouwens wel gewerkt aan het verkrijgen van een officieel contract, maar dat kan nog even duren. In hun geval lijkt de storing in hun toevoerkabel te zitten die hier vaak nog bovengronds gemonteerd zijn.

De gedachte was om met een geleende lange ladder de verbindingen boven in de mast te controleren, maar zoals op de foto te zien is gaat dat niet lukken. Hun bevriende bouwondernemer Jesús kent weer iemand in het dorp die een hoogwerker heeft, dus gaan we vanmiddag een nieuwe poging ondernemen.

Vroeg op

Morgenochtend moeten we vroeg op want dan gaat Jermain weer naar huis.

Hij is een paar dagen bij ons geweest en als afsluiting zijn we vanmiddag in Mahoya nog een Menú del Día gaan scoren.  Als extraatje hebben we voor Jermain wat Jamon laten aanrukken maar het geheel was weer een prima combinatie. De gehele maaltijd inclusief de extra ham vroeg om een afdracht van € 30,-  voor ons drieën.

Vanavond zijn we wel gewoon naar Spaanse les geweest,  aanstaande woensdag wordt de les vervangen door een intercambio met lokale Spanjaarden die bij hetzelfde instituut Engelse les volgen.

Moren en Christianen

Zondag zijn we met Jermain naar de "Moren en Christianen"-optocht in Calpe geweest, omdat hij een dergelijk  schouwspel nog nooit gezien had.

Nu schijnt  "Calpe" internationaal erg bekend te zijn, maar als we eerlijk zijn vonden wij de parade (bij ons) in Abanilla toch mooier. De verschillende groepen maakten er daar -wederom volgens ons- meer een schouwspel van, maar het was zeker een erg leuke avond.

We hadden een mooi plekje gevonden op een terras aan het strand vlakbij het einde van de tocht. We hebben daar uitgebreid Tapas gegeten en uiteraard wat gedronken en ook behoorlijk wat foto's kunnen maken.

Hier een Google album wat ik er van gemaakt heb.

Voetballen kijken

Zaterdagavond zijn we -speciaal voor Jermain- voetballen gaan kijken in de officiële Barcelona supportersruimte in Macisvenda.

Zo'n supporters-home heet "Peña" en daar zijn er heel veel van in Spanje.  De ruimte bij ons in het dorp is eigenlijk een soort van hoge garage met plastic stoeltjes, houten tafels en een beamer die het beeld op de muur projecteert.

De club heeft zo'n 44 leden en staat als echte supportersvereniging geregistreerd, daarom hangt er ook een echt logo buiten aan de muur.

Het was leuk te zien hoe de Spaanse president van de club ons welkom heette. De boodschap was simpel: Iedere keer als Barcelona speelt staat de deur open voor iedereen.

In de nacht van vrijdag op zaterdag heeft het zowaar weer een keer geregend, voor het eerst in 49 dagen. Er is toen ruim 9 millimeter gevallen.

Geintje

Als echte toeristen hebben we vandaag de oude binnenstad van Elche bezocht. Na een lekker stukje wandelen en een kopje koffie zijn we bij El Boch, vlakbij de Brico, wat gaan eten. Toen we onze buikjes vol hadden zijn we via Albatera weer naar huis gegaan. 

Nu zitten we buiten lekker in de zon, hoewel het er vanochtend wat dreigend uitzag is deze vanmiddag weer volop gaan schijnen. We waren nog geen 10 minuten thuis of Bob kwam langs met de vraag of ik naar een zwembadpomp wilde kijken die het niet meer deed. Als ik zometeen mijn koffie op heb ga ik daar even naar toe. 

Af-en-toe wil ik Joke nog wel eens plagen met haar achternaam, maar om dit plaatje uit een reclame voor de Volkswagen Rabbit moest ze zelf ook wel lachen.

Rondje

Het rondje bestond vandaag uit het ophalen van het frame bij de poedercoater en aansluitend naar het vliegveld om Jermain op te halen.

De zoon van Joke is de komende dagen bij ons als een soort van korte tussendoor vakantie. Na aankomst en een eenvoudige lunch is hij met Joke even lekker buiten gaan zitten. Dat kon goed, want het is vanmiddag toch nog bijna 25 graden geworden.

Ik ben in mijn hok de wielen onder het karretje gaan schroeven en het apparaat op zijn plek gaan zetten.

Tuinonderhoud

Vaak krijgen we goede tips over van alles, zoals bijvoorbeeld tuinonderhoud.

We maken daar graag gebruik van, want van oorsprong hebben wij als stadsmensen natuurlijk niet van die groene vingers, maar soms werkt het gewoonweg niet.

De meest recente tip was om toch vooral dat slakje bij de nieuwe scheut van de Jacaranda weg te halen.

Begrijp ons goed, dat is een goede tip en die waarderen we ook zeer, maar hier in de buurt is dat dus echt onbegonnen werk.

In het nieuw aangeplante bos zitten ze ook. Bij het regelmatig water geven spuiten we ze met de slang dan ook allemaal weg, zo ook de laatste keer. 

Op deze foto's is het resultaat één dag na het spuiten te zien! We hopen maar dat de bomen sterk genoeg zullen zijn.

Vreemd genoeg is er in december-januari geen slak te bekennen, dus waar ze dan zijn gebleven, en vooral, waar ze later in het jaar dan weer vandaan komen??

30 jaar geleden

Gisteren kreeg ik via LinkedIn een geweldig leuk bericht.

Een jeugdvriend van mij (Wijnand van Rossum) die op hetzelfde bedrijf als waar ik destijds werkte stage heeft gelopen (Fom Rijnhuizen) ; waarmee ik naar Frankrijk op vakantie ben geweest; en vooral waarmee ik (een tijdje) de voorliefde voor lelijke eendjes deelde, stuurde mij een bericht. 

Hij had een nieuwe scanner gekocht, en omdat dat apparaat ook dia's kon scannen, had hij oude dia's van zolder gehaald om eens te kijken wat daar tussen zou zitten. Daartussen kwamen wat oude plaatjes van 30 jaar geleden tevoorschijn. 

Op één sta ik -met pet- bij mijn tweede eend, en op de ander zit ik in mijn Triumph Spitfire Mk3 waar ik ongeveer een half jaar in gereden heb.

Ik had die foto's zelf niet en ben er erg blij mee. De Triumph had een linnen kap maar ook een zogenaamde "hard-top". Op de foto kun je die nog net achter de auto zien liggen.  

Werkelijk iedere week ging er wel iets stuk aan dat ding, maar de tijd dat hij wel reed was het wel heel leuk toeren zo door Utrecht en omgeving. Tjonge, jonge, wat ben ik blij dat ik daar in gereden heb en tjonge, jonge wat was ik blij dat ik hem ook weer kon verkopen!   

Herkansing

Vorig jaar, in de winter, is één van onze drie Jacaranda's doodgevroren.   Ja, ook in Spanje kan het vriezen. 

Het was de bedoeling er dit jaar iets voor in de plaats te zetten, maar dat is er nooit van gekomen. Wel begon er deze zomer rond de dode stam allerlei nieuw groen te ontspruiten, wat samen een behoorlijk bosje begon te vormen.

We hadden toen dus het idee er een soort van struik te laten staan, maar omdat één van de nieuwe scheuten het behoorlijk goed begon te doen hebben we dat plan bijgesteld naar: We doen gewoon een nieuwe boom.

Nu hebben we dus de oude stam omgezaagd en al het andere uitschot weggesnoeid en de scheut die de nieuwe boom gaat worden (hij weet het nog niet) laten staan.

Eens kijken of deze de komende winter alsnog gaat overleven.

Er even op uit

Vandaag was een -alweer- rustige dag, de temperatuur liep op tot 25 en een halve graad.

We zijn er begin van de middag op uit getrokken om de golfbaan net achter Aspe eens te bekijken. Deze is vorig jaar geopend en moet duidelijk nog een klantenkring opbouwen.

Het ziet er goed uit, wel zijn de holes vrij lang en smal ten opzichte van elkaar gerangschikt, waardoor je dus flinke einden zal moeten lopen.

Gelukkig verhuren ze ook buggy's zodat dat lopen niet hoeft als je niet wilt.

We hebben ons voorgenomen deze activiteit weer eens op te pakken.

Regen

Vannacht heeft het geregend.

Eindelijk, zullen sommige mensen zeggen, maar het was maar 0,3 millimeter, dus echt heel nuttig voor de planten was het niet.

Toch was Joke vandaag niet te houden. Bij iedere druppel die valt moet ze direct naar buiten om onkruid te gaan trekken.

Als de grond namelijk wat vochtig is komt er meer van de wortel mee en blijft het onkruid dus ook langer weg.  Bij droge grond breekt alleen de plant af en groeit het net zo hard weer verder.

Ze heeft al weer het grootste deel rond het huis achter de rug, en dat kun je goed zien!

Ik heb me vanmiddag weer teruggetrokken in mijn hok om het karretje af te maken. Hij is helemaal afgelast en geslepen, de haken om de kabels aan op te hangen zitten eraan en de gaten voor de bevestiging van de zwenkwielen zijn geboord. Eens kijken of ik deze week bij de poedercoater kan komen.

Nu ook nog een kleur bedenken.....

Lastig

Het TIG lassen is een LAS-tige techniek. Als je het goed wil doen moeten echt alle omstandigheden near-to-perfect in orde zijn. 

Nu komt het voor mijn laskarretje niet zo nauw -alle lassen worden immers achteraf glad geslepen- maar ik ben toch voldoende precies om te willen dat alles echt goed gaat. 

Ondanks dat Thom en Wilma op vakantie zijn wilde hij toch 'even' met mij naar het werkhok om naar mijn apparaat te kijken.  Ik kon dus aan Thom laten zien hoe het TIG lassen mij nu verging, terwijl hij dus direct feedback kon geven over wat hij eventueel fout zag gaan.

We waren het al snel eens, de eerste 2 centimeter van een las waren niet altijd ideaal. Het spetterde wat, er vielen kleine gaatjes in, kortom: niet OK.

We zijn een flink deel van de middag bezig geweest met het stap-voor-stap uitzoeken wat er aan de hand kon zijn. Één van de oorzaken bleek het slijpen van de elektroden te zijn: ik deed dit op de oude slijpsteen van mijn vader en het lijkt erop dat hierdoor kleine verontreinigingen op de elektrode achterbleven. Daardoor werd de las -met name in het begin- onregelmatig.

Ook het soort toevoegmateriaal blijkt van grote invloed.

Anyway, het waren weer een paar leerzame uren waar ik veel aan ga hebben. Ondanks dat nog steeds niet alles perfect gaat was juist het samen zoeken naar oplossingen heel leuk en vooral nuttig om te doen.

Visite

Zo meteen komen Thom en Wilma op bezoek. 

Het is altijd leuk, terwijl zij hun vakantie doorbrengen in Xaló, dat ze als oude vrienden uit Nederland ook bij ons in Macisvenda op bezoek komen.

Na haar terugkomst gisteren heeft Joke al weer lekker door en rond het huis lopen keutelen waardoor ze zich weer helemaal thuis voelt.

Eens kijken wat de dag van vandaag gaat brengen, er zal vast wel koffie gedronken gaan worden bij een tentje waar ze ook wat lekkers bij de koffie hebben.

Dat valt niet mee!

Het begin is er, maar eerlijk is eerlijk: dat valt niet mee zeg!

Op papier ziet het er allemaal strak en eenvoudig uit. Maar in de praktijk is niet al het materiaal echt precies op maat gezaagd, het gaat bij de smid allemaal een beetje snel en dus ook minder precies. Op zich is dat niet zo erg, ik kon in ieder geval bepaalde delen tenminste vóór de montage nog gelijk maken aan de rest, zodat het geheel toch nog haaks kon worden.

Wat pas echt tegenviel is dat -zodra je de onderdelen aan elkaar gaat lassen- alles krom trekt en natuurlijk allemaal een andere kant op. Uiteindelijk is het aardig gelukt om het allemaal haaks in elkaar te krijgen, maar dat heeft toch veel langer geduurd dan ik dacht. 

Na iedere las moet je de zojuist gehechte hoek -die haaks was voordat ik begon- weer opnieuw uitrichten. De ene keer trekt hij naar binnen, de volgende keer weer naar buiten. Zoals je kan zien zitten er veel hoeken in dit karretje en dat maakte het toch wel tot een leuke uitdaging.

Met het aflassen wacht ik tot Thom geweest is, die kan me vast en zeker nog wel wat tips geven waarmee ik verdere problemen kan voorkomen.

Koffie

Tussen het klussen door moet er altijd even tijd zijn voor een bakkie.

Ik maak dus onder het genot van een kopje koffie even gebruik van de gelegenheid om een tussenstand te plaatsen. De lasmagneten die Ma Haas deze zomer meegebracht heeft zijn enorm handig in gebruik.

De verschillende onderdelen zitten aan elkaar, staan haaks, liggen vlak en dat allemaal zonder dat je bang hoeft te zijn dat het verschuift of met allerlei klemmen moet gaan werken.

Het lassen met mijn apparaat blijft geweldig, maar gaat -denk ik- nu nog wat beter, doordat ik van Thom vorige week Tungsten-elektroden gekregen heb met Cerium erin. (voor de kenners: deze hebben een grijze kleurcode) Deze elektroden hebben (voor zover ik dat kan zien met mijn leken-oog) een hele mooie, rustige boog waardoor het lassen nog beter te controleren is.

Wel zag ik dat er na het stoppen van de boog een klein pitje in het midden van de las achterblijft. Als ik alle documentatie goed gelezen heb kan dit komen door een te korte down-slope? 

Jaap, Thom, iemand nog tips?

Time Flies

Joke is al een paar dagen in Nederland. De reden hiervoor is de eerste verjaardag van de eerste kleinzoon.

Vorig jaar was ze ook in Nederland, toen was dat voor de bevalling, en nu begint hij al met het zetten van zijn eerste stapjes. Afgelopen zondag is zijn verjaardag gevierd en daar schijnt hij ook behoorlijk verwend te zijn. 

Morgenmiddag komt Joke weer terug en dan kan ze mij weer gaan verwennen. Tot die tijd moet ik nog even voor mezelf zorgen, maar de vriezer en de magnetron zijn geduldig.

Feest!

Morgen is het in heel Spanje en veel andere Spaanstalige landen een feestdag. De Día de la Hispanidad (die ook wel Día de la Raza wordt genoemd) wordt gevierd, dit is de dag dat Columbus Amerika ontdekte en daarmee het Spaanse rijk over de hele wereld wist te verspreiden.

In ieder geval, vrijwel iedereen heeft vrij en dus zal ook vrijwel alles gesloten zijn. Daarom kwam het mooi uit dat ik eind van de middag nog het materiaal voor mijn volgende eigen klusje bij smid Antonio kon ophalen.

Deze stapel stalen buizen van 20 x 40 mm gaan een mooi karretje worden voor mijn las-apparaat. Nu staat het apparaat nog op de grond, en omdat ik toch niet heel veel ruimte heb in mijn werkhok, komt het op een karretje te staan waarmee ik het onder mijn werkbank kan rijden.

Omdat ik het materiaal allemaal in huis heb kan ik morgen mooi een begin maken. Eerst ga ik de werkbank weer eens netjes leeg maken zodat ik weer lekker de ruimte heb. Ook de lasmagneten die deze zomer door de moeder van Joke meegebracht zijn ga ik dan voor het eerst gebruiken.

Ik ga niet alles al "aflassen" omdat vrijdag Thom en Wilma op bezoek komen, Thom kan dan -als echte lasser- ook eens kijken of mijn apparaat een beetje bruikbaar is.

Spanje in beeld

Via de Spaanse WeerWebSite www.meteoclimatic.com zijn wij benaderd met de vraag of onze webcam ook gebruikt mag worden op een andere site. 

Deze site heeft als doel (het weer van) Spanje in beeld te brengen met alle webcam's die hier geïnstalleerd zijn. Het opnemen in de site heeft even geduurd maar nu is het dan gedaan:

Voortaan zijn we ook bij www.eltiempodeunvistazo.com terug te vinden.

Als je in het menu bovenin kiest voor "Levante" (zo heet onze streek van Spanje) en dan vervolgens voor "Comunidad Valenciana y Murcia" kun je onze beelden, wat meer naar beneden, vinden onder de kop Murcia bij Macisvenda.

Bijgevoegde afbeelding geeft hiervan een voorbeeld.


Agenda: Gauw naar de markt om daarna eerst naar de gym te gaan voor een klusje. Daarna even langs smid Antonio om wat materiaal voor mijn nieuwe laskarretje te bestellen. Dan door naar de Brico en dan pas weer naar huis.

Eenvoudig

Ik betrap mezelf erop dat ik de laatste tijd steeds meer bewondering krijg voor eenvoudige dingen. 

Een maaltijd, bereid met eerlijke producten zonder onnodige liflafjes. Een muur waarbij de stenen netjes in het zicht gemetseld zijn. 

Muziek die tegenwoordig "unplugged" heet, dus bijvoorbeeld een zanger die echt kan zingen met alleen een gitaar, of een paar simpele planken die, omdat ze door een echte vakman in elkaar gezet zijn, samen een mooi kistje zijn geworden.

Dit betekent niet dat moderne techniek ineens niet leuk meer is, in tegendeel. Juist van de combinatie van mooi gereedschap waarmee eenvoudige, maar niet altijd simpele, dingen mee gemaakt zijn, daar wordt ik blij van.

Vallende sterren

Vanavond kunnen we met helder weer ieder 5 seconde een 'vallende ster' te zien krijgen.

De aarde doorkruist dan een deeltjesspoor van de komeet "Giacobini-Zinner". Het resultaat daarvan zou een flinke opleving kunnen zijn van de Draconiden, een jaarlijks terugkerende meteorenzwerm.

Deze komeet "Giacobini-Zinner" brengt ongeveer eens in de zeven jaar een bezoek aan de binnenste delen van het zonnestelsel. Daarbij laat hij steeds een smal spoor van deeltjes achter. In de loop van de tijd is hierdoor een netwerk van stofsporen ontstaan, waar de aarde elk jaar in oktober doorheen trekt.

Naar verwachting doorkruist de aarde op 8 oktober één of meerdere deeltjessporen van de komeet. De meeste 'vallende sterren' worden tussen 21.00-23.00 uur verwacht.

Dit kan dus mooie plaatjes opleveren.  

Let op: onderstaande bevat schokkende beelden, niet geschikt voor minderjarigen?

Een minder mooi plaatje kun je HIER zien. Er is weer eens een stierenvechter gegrepen door een stier. Resultaat: schoenen kapot, zijn kop kapot, blind en waarschijnlijk blijvend hersenletsel. Hij mag blij zijn dat hij niet dood is.

Verschillen

Joke keek er naar uit om in Nederland de eerste verjaardag van haar kleinkind te vieren, ik zou na ons bezoek aan Xaló weer naar Macisvenda teruggaan.

Nu zeggen ze altijd dat iedereen krijgt wat hij/zij verdient, maar of dat in dit geval ook zo is??

Na mijn vroege thuiskomst doorbrak de maximum temperatuur hier gisteren toch nog de grens van 30 graden terwijl in Nederland mensen tot op hun huid nat werden door de stortbui waar ze door moesten bij het verlaten van het toestel. 

Ook de komende dagen ziet het er nog niet best uit, dat wil zeggen, in Nederland dan.

Anders dan anders

Vandaag begon anders dan normaal, namelijk met een wekker.

Joke is vanochtend vroeg naar Nederland vertrokken om daar dit weekend met haar dochter en verdere familie de 1ste verjaardag van haar kleinzoon te vieren. Om dat alles mogelijk te maken moesten we dit keer wel heel vroeg uit de veren.

Om 5 uur liep dus de eerste wekker af en 5 minuten later de tweede. Dat was nodig omdat we vanuit Xaló naar het vliegveld van Alicante moesten rijden waar we ongeveer 5 kwartier voor nodig zouden hebben. Aangezien het vliegtuig om 10 voor half 9 zou opstijgen wilde we rond 6 uur de auto ingepakt hebben en gaan rijden.

Dat is allemaal gelukt en ook Joke's vlucht is zonder vertraging verlopen. Grappig toeval was dat Helma, een vriendin van Thom en Wilma, vanochtend met hetzelfde toestel als waar Joke mee naar Eindhoven gevlogen was daarvandaan zou vertrekken naar Alicante om een paar dagen bij Thom en Wilma door te brengen.

Tijdens ons verblijf in Xaló zagen we dit leuke karretje door de straten rijden. Nu plaag ik Joke al een tijdje dat ik graag een klusbus wil hebben, maar zelfs dit bescheiden exemplaar kon haar goedkeuring niet wegdragen.

Samen eten

De reis hiernaartoe is vlekkeloos verlopen voor Thom en Wilma. De rit naar Schiphol, de vlucht met het Transavia toestel, het ophalen door ons, alles liep gesmeerd.

Uiteraard was hun bedje gespreid en hadden we hapjes en een drankje klaar staan, maar eerst zijn we met de honden gaan wandelen.

De nieuwe commando´s en de snoepjes werden uitgelegd en zowel Poppy als Aisha vonden het prima. Deze honden luisteren naar iedereen, zo lijkt het wel. 

Voor vanavond hadden we gereserveerd in Bar-Restaurant "Veintitrés" hier in Xaló. Vroeger leek dit meer een bar dan een restaurant, maar van Edwin en Cokky hadden we gehoord dat de chef van "La Pista" waar we vroeger lekker aten nu stond te koken in dit restaurant.

We hebben inderdaad weer prima gegeten en ook de drankjes zijn zeer schappelijk geprijsd. Wel valt het op dat het bedenken van een naam voor een restaurant soms wat moeite kost. In Hondón hebben we een gelegenheid met als naam "Veintiocho" wat gewoon het huisnummer is, hier is dit ook het geval.

Onderweg

Thom en Wilma komen vandaag aan in Xaló.

Ze zijn op tijd (om 10 voor 1) vertrokken met de HV6331 (Transavia) van Amsterdam naar Valencia waar wij ze vanmiddag gaan oppikken.

Er zijn al best veel sites waar je vluchtinformatie kunt opvragen, maar deze is wel heel leuk. Als je rechtsboven op "Search"  klikt en het vluchtnummer ingeeft, wordt dat betreffende toestel rood en wordt het vluchtpad getoont, tevens krijg je links de actuele informatie te zien.

Hier is alles op orde dus ze komen voor hun vakantie in een gespreid bedje.

Weerstation in Xaló

Éen van de klusjes die op het lijstje stonden was "Kijken naar het verzenden van de gegevens van het weerstation naar MeteoClimatic".

Nu, zo gezegd, zo gedaan. 

Wat wel zoeken werd was het feit dat het weerstation alhier- een Davis Vantage Pro2- andere software gebruikt om met de PC te communiceren dan wij gebruiken. Die moest ik dus eerst een beetje onder de knie krijgen vóórdat ik kon gaan zoeken naar de manier van communiceren van die bewuste PC met de MeteoClimatic website.

Nu heeft MeteoClimatic niet een heel solide reputatie daar waar het gaat om het aanleveren van gegevens (wij hebben daar ook last van) maar ondertussen is er wel weer een nieuwe tool beschikbaar gekomen waarmee de gegevens aangeleverd kunnen worden.

Die is geïnstalleerd en werkt nu, eens kijken of dat ook zo blijft.

Dinsdag

We slapen ook hier als rozen. Na het rustig wakker worden ben ik een rondje gaan wandelen met de poezen. Hoewel ze dat wel verwachten was het animo vandaag niet zo groot. 

Oscar mauwde halverwege dat hij het genoeg vond, draaide om en ging nog wat eten in de keuken. Loesje ging toen ook haar eigen gang en Koepoes durft nog steeds niet in mijn gezichtsveld te komen.

Op het Nederlandse nieuws hoor ik zojuist dat de herfst nu echt gaat beginnen. Het wordt guur, nat en veel kouder.

Dat is goed nieuws voor Thom en Wilma die morgen afreizen naar Spanje. Ook de moeder en tante van Joke hebben geen klagen, die landen (letterlijk) op dit moment in Malaga, dus ook die zijn op het goede moment vertrokken.

Agenda voor vandaag: Zometeen naar de lokale markt en vanmiddag een computerklusje proberen op te lossen.

Beesten fotograferen

Een deel van de dag hebben we doorgebracht in Denia. 

Hier hebben we naar kinderschoentjes gekeken en zijn we bij de fotograaf geweest om afdrukken te laten maken voor Edwin en Cokky. Voor de schoentjes zijn we ook nog naar het La Marina winkelcentrum in Ondara geweest en daar zijn we dan ook geslaagd.

Het afdrukken van de foto´s is (voorlopig) maar voor de helft gelukt. De kleine afdrukken konden direct gemaakt worden, over de grotere gaan we nog even in overleg met de makers van de platen.

Ook hebben we in La Marina een hapje gegeten, een lekker menu del día voor € 9,50 per persoon.

Nadat we vanmiddag terug kwamen zijn we weer met het beestenspul aan de slag gegaan. Ik ben met de honden gaan wandelen terwijl Joke zich  over de containerpoezen heeft ontfermt. Toen we beide weer terug waren hebben we de huispoezen en Karel aan hun maaltijd geholpen.

Agenda voor morgen: naar de lokale markt en wijn halen.

(Nacht) Rust

Na een nacht vol activiteit komen de poezen toch weer iedere ochtend naar huis om daar hun buikjes vol te stoppen.

Ja, het is OK om buiten de deur trek te krijgen, maar eten, dat doe je thuis. De poezen zijn -waarschijnlijk door het zachte weer- veel uithuizig ´s nachts. Waar je vroeger nog wel eens moest vechten om een plekje in je eigen bed, nu is er geen Oscar te bekennen.

Ja, ´s ochtends, dan loopt hij licht miauwend van de keuken naar de slaapkamer en weer terug, maar zodra hij zijn maaltje binnen heeft is hij weer vertrokken. De andere twee, Rosa Koepoes en Loesje doen het rustiger aan. Die gaan na het eten lekker in de zon liggen en genieten van hun rust. 

Joke mag ze trouwens alledrie tijdens het eten borstelen, ik mag alleen maar van een afstandje snel een foto maken, met name Rosa vertoont dan licht nerveus gedrag.

Agenda: Naar Denia om foto´s te bestellen en de Zara Kiddy Store te bezoeken. Vanmiddag even wijn inslaan voor als Thom en Wilma komen.