De voordeur is nu echt af, het vliegengordijn is definitief gemonteerd en alle -ruim 140- sliertjes zijn stuk voor stuk op lengte geknipt. Als ze nu door het warme weer van de zomer nog iets uitzakken moet dat knippen misschien nog een keer, maar dat zien we dan wel.
Bij ons is het nu nog rustig en volgens het kaartje blijft dat ook. Toch maar even kijken of we nog dingen moeten opruimen.
Agenda voor vandaag: Een beetje opruimen en afwachten of er vandaag weer stookolie wordt bezorgd.
Daarna hebben we flink gepind en zijn we bij de smid de deur gaan ophalen. Dat soort bedrijven vinden betalen "en effectivo" nog steeds erg fijn. Het leuke van de bedrijven hier is, dat je als consument ook gewoon een fabriek binnen kan lopen om iets te kopen. Klanten zijn klanten en die zijn welkom. Buurman Cor heeft geholpen met het uit de auto tillen van de deur, Joke en ik samen hebben hem vanmiddag geplaatst.
De deur zou met chemische ankers in de muur bevestigd worden, het spuitpistool en de hars kregen we te leen van de smid. Dat viel een beetje tegen. Het uitmeten van de gaten en het boren ervan was een fluitje van een cent. Iets lastiger was dat ook deze muren hol zijn. Op zich is dat geen probleem want voor de pennen waarmee het kozijn in de muur verankerd wordt bestaan zogenaamde Canules. Dat zijn een soort geperforeerde bussen die eerst in het gat gaan voordat de twee-componentenhars er in gespoten wordt. Die bussen houden de hars bij elkaar en voorkomen dat deze aan de achterzijde de holle ruimte inloopt. Hartstikke slimme dingen dus.
Waar hebben we dan even staan mopperen? Bij het gebruik van het spuitpistool. Dat haperde namelijk bij het inspuiten en mengen van de hars en omdat de hars na het mengen circa 8 minuten heeft om verwerkt te worden was het een beetje haasten. We moesten 8 gaten vullen maar dat ging door het falende spuitpistool een stuk minder snel dan gewenst. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en zit de deur als een huis. Hij past mooi en we vinden hem er goed uit zien.
Wat schetst onze verbazing toen gisteren buurman Cor kwam vragen hoe het met onze deur stond. Hij was bij de smid geweest en zag daar net zo'n deur staan als waar wij over gesproken hadden, gepoedercoat en wel.
Nou zeiden wij, we hebben nog steeds geen prijs doorgekregen, dus het gaat allemaal niet zo snel. Vandaag zijn we -in combinatie met het boodschappen doen- zelf even langs de smid gereden om naar de prijs te infomeren. Ik dus netjes uitleggen dat zijn neef vorige week is langsgeweest om de maten op te nemen van net zo'n deur als die daar staat. Of de prijs al bekend was?
Nou, zegt de smid, niet net zo'n deur, dat daar is jullie deur.
Aan onze verbaasde reactie kon hij zien dat er iets niet klopte. Wij hadden immers nog geen prijs doorgekregen, dus waren we erg verbaasd dat de deur al gemaakt zou zijn. Hij ging eens even in zijn papieren kijken, en ja, er was wat raars. Er is wel een werkplaatsbon waarop staat welk en hoeveel materiaal er gebruikt is, maar ook hij kon geen prijs vinden. Hij gaat het nu alsnog uitrekenen en laat ons vanmiddag weten wat de deur moet gaan kosten.
Wordt vervolgd.
Nadat we vanochtend wat opgeruimd hebben zijn we voor de lunch in restaurant Alegría del Salado een Menú del Día gaan gebruiken. Dit keer viel vooral het visje van Joke (zalmforel) bijzonder goed in de smaak. Op de weg terug kwamen we langs Barinas, een naburig dorpje wat net één heuvel verderop naar het westen ligt. Met de zon hoog aan de hemel en een blauwe lucht als achtergrond ziet het er toch echt al 's zomers uit. Thuis heeft de thermometer van ons weerstation ook de 21,1 graden al bereikt.
Agenda voor vandaag: opruimen van de kantoorkamer.
Vandaag was het zulk lekker weer dat we vrijwel de hele dag buiten bezig zijn geweest. We hebben de leidingen naar de palmen onder de grond / het grint gewerkt. Joke heeft verder nog wat aan de tuin gedaan en ik ben bezig geweest met het verwijderen van de lijmresten die achtergebleven waren bij het weghalen van de verandaleuning. Het was zo lekker dat we 's middags gewoon in een T-shirt buiten hebben kunnen werken. Ons weerstation gaf op een gegeven moment zelfs 21,6 graden aan! Door dit bijna zomerse weer zijn we van de weeromstuit wel vergeten een foto te maken...
We zijn wat later dan normaal naar ons marktje gegaan en hebben ons vandaag getrakteerd op een portie warme, vers gebakken Churros met een beetje suiker. Hier hebben we al wat van gesnoept terwijl we bij bar Javi weer een lekkere Cortado dronken. Thuis hebben we de rest opgegeten, de ruime portie bleek voldoende om als lunchvervanger te dienen. Ondertussen is hier de zon echt gaan schijnen, het lijkt al bijna zomer. Het is licht en helder en je voelt de warmte al op je huid. Heerlijk!
Maar sinds we de nieuwe software gebruiken staat er een afgeleide van deze waarde, namelijk de hoeveelheid ingestraalde energie in Watt per vierkante meter. In de nieuwe software kun je een omrekenfactor instellen, deze staat nu op 100. Dus in de huidige situatie komt een UV-index van "1" overeen met 100 watt per vierkante meter. Hierover is op internet het nodige te vinden, vooral van wetenschappers die het daar dus niet mee eens zijn.
Voor de liefhebbers:
De UV-index is een vast omschreven standaard. Deze is gebaseerd op een hoeveelheid Ultra Violet-licht -dus licht van een bepaalde golflengte- die op een oppervlak wordt ingestraald.
De hoeveelheid energie die op dat oppervlak wordt ingestraald kan flink hoger zijn, omdat daar ook infrarood- en zichtbaar licht bij kan zitten. Er kan dus geen vaste omrekenfactor genomen worden, omdat per dag de extra hoeveelheid energie fors kan verschillen ten opzichte van de hoeveelheid UV-licht.
De UV-index is tot stand gekomen omdat dit het licht is, wat slecht is voor onze huid en waarmee je dus een verhoogd risico op huidkanker loopt. Omdat ons weerstation een sensor heeft voor met name dat UV-licht wilden we eigenlijk ook dat de gemeten UV-index ook zichtbaar is op onze site bij Weather Underground. Gisteravond en vandaag ook zo'n beetje de hele dag zijn we bezig geweest met het uitzoeken van de instellingen van de software zodat de juiste waarde weer doorgegeven wordt. We hebben over dit onderwerp ook uitgebreid contact gehad met de maker van de software. (Brian Hamilton)
We denken dat we het gevonden hebben en dat nu de juiste waarde wordt doorgegeven, maar op onze site zal het waarschijnlijk nog een dag duren voordat de grafiek aangepast te zien is.
We hadden al gemeld dat het zonnetje vandaag lekker scheen, maar tussen 1 en 2 vanmiddag werd het wel erg zonnig. Het weerstation wist zelfs een kortstondige stijging van de UV-index naar 8 ! te melden, een uurtje later was deze hoge waarde al weer weg. Er zijn hier in de buurt geen weerstations die ook een UV-meting doen zodat we deze waarde niet kunnen controleren. Voorlopig houden we het maar op een passerend gat in de ozonlaag. Op de eerstvolgende klimaatconferentie gaan we er een lezing over houden. J
Vannacht koelde het af naar circa 5 graden, ook heeft het 's ochtends nog een beetje geregend. Vanmiddag klaarde het op en steeg de temperatuur naar bijna 14 graden, maar met het zonnetje erbij voelde het al gauw lekker. Je ruikt en voelt dat het voorjaar eraan komt, ook staat nu ruim de helft van de amandelen al in bloei. We denken dat er vroege en late soorten zijn, want er zijn ook nog complete velden waar nog geen bloemetje te zien is. Ook de bomen en planten bij ons in de tuin doen het goed. Het weer van de afgelopen dagen is met recht groeizaam te noemen. Af en toe een mals buitje, vrijwel geen echte kou meer en zo nu en dan een dag waarop de zon schijnt, dat vinden ze wel lekker. Er is veel fris, jong groen te zien en ook de dagen worden steeds een stukje langer. Laat maar komen, wij zijn er klaar voor!
Vanochtend zijn we weer een keer naar de postbus geweest om post op te halen. Veel van de instanties die we een adreswijziging hebben gestuurd weten ons nu ook in Spanje te vinden. Een setje met door Thom en Wilma doorgestuurde post was nog niet gearriveerd.
Doordat het vandaag somberder weer was hebben we nog weer een paar kleine dingen binnenshuis gedaan. Terwijl Joke druk was met een cursus Spaans via het web heb ik een paar dingetjes afgemaakt. De montageblokjes voor de raamboompjes waren al afgelakt en heb ik vandaag gemonteerd, ook de leidingen bij ons in de badkamer zijn geverfd.
De verf op de leidingen moet eerst drogen voordat de verwarming weer aanmag, daarom hebben we vanmiddag -omdat het toch wat fris in huis werd- de woonkamer verwarmd met de airco die daar hangt. Vanavond is de verf droog genoeg en kan de centrale verwarming weer aan.
De zon schijnt gelukkig weer, er zijn flinke stukken blauwe lucht te zien en het voelt lekker buiten. Alle reden om naar de markt in Hondón de las Nieves te gaan. Afgelopen maandag zijn we vanwege het slechte weer niet bij ons in het dorp naar de markt geweest, maar vandaag wilden we wel weer naar buiten. Na ons bezoek aan de markt hebben we in het dorp bij een Spaanse bar een Almuerzo gegeten. Op het plein in Hondón zijn diverse barretjes, maar bij Bar Eva zitten oude Spaanse mannetjes binnen te kaarten en domino te spelen. Ja, het is er wat rumoeriger, maar we willen het toch niet ruilen voor het met Engelsen gevulde terras aan de overkant. Niets vermoedend bestel je een broodje en je krijgt een stokbrood van circa 30 cm met een paar ons gebraden kipfilet, salade, ei en kaas. Zie daar maar eens door te komen! Het was heerlijk, en voor € 4,- per broodje eet je je helemaal klem.
Vandaag was weer een grijze dag, maar nu zijn we er toch op uit getrokken. We zijn op pad gegaan om te zoeken naar geschikte ligstoelen voor bij het zwembad. We wisten al welke we hebben willen, maar konden ze - tot vandaag- nergens vinden. In Torrevieja hebben we een zaak gevonden die het model verkoopt waar we naar op zoek zijn. Binnenkort zullen we spijkers met koppen gaan slaan. Nadat we weer thuis waren ben ik aan de slag gegaan met de voorbereidingen om ook op de voordeur raamboompjes te gaan plaatsen. Omdat het huis maar één deur heeft willen we die deur 's nachts niet met een sleutel op slot doen, een Nederlandse brandweer heeft ooit een zeer aansprekende presentatie gehouden over wat er dan allemaal kan gebeuren als het misgaat. Wat wel kan zijn raamboompjes -zonder sleutel- waarmee je de deur van binnenuit extra kunt afsluiten.
Op een wat saaie, wat regenachtige dag zoals vandaag hebben we geen zin om lang de deur uit te gaan. Onder het genot van alweer een kopje koffie praten we over alle ideeën die we nog hebben. Wat willen we eerst doen en wat kan nog even wachten tot later. Wat al een tijdje op het lijstje stond was het aanpassen van de regenmeter van ons weerstation. In de huidige versie meet hij de regen in stappen van 1 mm. Op dagen waar het een beetje miezert is dat niet gevoelig genoeg (vonden wij). Nu zijn er op internet al weer genoeg mensen te vinden die daar wat op gevonden hebben, zelfs in de software die wij gebruiken om de gegevens van ons weerstation door te sturen naar internet zijn er speciaal voorzieningen opgenomen.
Eigenlijk is het gevoeliger maken van de regenmeter een simpel karweitje. Neem een grote trechter en plaats die boven de bestaande trechter in de regenmeter. Meet nauwkeurig hoeveel groter de nieuwe trechter is en pas in de software een correctiefactor aan en voila, de aanpassing is een feit. Onze trechter is 19 cm in plaats van de oorspronkelijke 10 cm, daardoor is hij bijna 4x zo gevoelig geworden. De gebruikte correctiefactor is 0,271495844875346. Nou, vanaf twee cijfers achter de komma was wel genoeg hoor. Nu maar eens kijken of onze grafieken gaan veranderen.
Na een rustige start brak in de loop van de ochtend de zon door. De UV-meter van het weerstation registreerde vandaag zelfs voor het eerst een factor 4! Na het ontbijt en de broodnodige kopjes koffie wilden we er toch even uit, daarom gingen we naar Santomera. Daar is sinds oktober vorig jaar nu ook een zondagsmarkt. Het was zonnig maar nog net niet echt warm. Na wat rondjes over de markt hebben we op een terrasje wat gedronken en een heerlijk gegrild kippetje met gebakken aardappels meegenomen om thuis op te eten.
Vanmiddag betrok het weer wat maar het bleef droog. Ik heb de laatste hand gelegd aan een nieuwe voeding voor het scheidingsfilter van de audioinstallatie. Door de structureel hogere netspanning hier in Spanje bromde deze nogal. Hij is nu vervangen door een schakelende voeding die in een kastje gebouwd is waar buurman Cor vrijdag mee aan kwam. Toeval bestaat niet, en het was precies op tijd zullen we maar zeggen.
Van "Mung boon" had ik eigenlijk nooit gehoord, maar gelukkig staat er op het pakje naast "zaden voor kiemgroente" ook nog taugé. Deze week heb ik voor de tweede keer geprobeerd om de taugé in een glazen potje te laten ontkiemen en deze keer is het gelukt. Twee keer per dag heb ik de bonen moeten omspoelen en daarna elke keer in een heel klein laagje water in het donker moeten wegzetten. Nu is het niet zo dat ik in Spanje zonder taugé zou zitten, want het wordt hier ook verkocht, maar dan voorgekookt in een glazen potje. Maar dit was nog een kadootje en was leuk om te doen.
Vandaag moest het dus maar gegeten worden.
Na inspectie van de inhoud van de ijskast, is het gado-gado geworden. Normaal gesproken een gerecht voor de wat warmere dagen en dat was het vandaag niet, maar ondanks dat smaakte het prima.
De thermometer geeft 5,7 graden aan, maar het ziet er zonnig uit. Ondanks de zon is het vandaag toch fris omdat er ook wat wind is.
Nu hadden we al een hele tijd onze ogen open gehouden voor passende kunststof dozen, maar die kwamen we maar niet tegen. Tot een tijdje geleden bij de Ikea, daar hadden ze houten kistjes in de aanbieding, precies de goede diepte maar ze waren wel iets te breed.
Met in ons achterhoofd de lintzaag hebben we ze toch maar gekocht. Vandaag is die zaag weer eens gebruikt en zijn de acht kistjes op maat gemaakt en gemonteerd. De kast is leeggehaald en alles is gesorteerd en verdeeld over de kistjes waardoor alles ineens netjes past. Ook zijn we weer wat spulletjes tegengekomen die een volgende keer mee mogen naar de rommelmarkt, dus dat ruimt ook op.
Gegeten hebben we vanmiddag bij restaurant "La Finca", het was lekker en ook de inrichting was plezierig.
Alles bij elkaar was er genoeg tijd om te loggen, maar vandaag wilde de inspiratie niet zo. Eens kijken wat morgen brengt.....
Via onze buren hadden we begrepen dat je daar juist goed terecht kon voor buitenmeubelen, bijvoorbeeld voor op onze veranda. Door deze verschillen in informatie waren we erg benieuwd naar deze winkel.
Nou, iedereen had gelijk. Het is een kruising tussen een ferreteria, een tuinmeubelenzaak en een woninginrichter. Het is een grote winkel en ze hebben een ruime sortering van alles staan. We zijn thuisgekomen met in ieder geval een vliegengordijn wat ik maar direct heb opgehangen. Nu het hier weer lekker weer gaat worden zijn de eerste vliegen ook al weer gesignaleerd.
Het gordijn moet nog wel even uitzakken, maar dat geldt voor ons ook: het Menú del Día bij "El Boch" liet zich weer prima smaken.
Dit restaurantje ligt een tikkeltje verborgen op het industrieterrein schuin tegenover de BricoDepot waar we uiteraard ook weer even zijn geweest.
Gisteravond ben ik al met stevige hoofdpijn naar bed gegaan en vandaag ben ik nog steeds behoorlijk 'hangerig'. We zijn vanochtend wel naar de markt geweest om fruit en groente te kopen, maar meer activiteit zit er bij mij niet in vandaag. Joke kan niet stil zitten zegt ze en is de ramen gaan lappen. Ik hoop dat ik me morgen weer beter voel, dan kan ik ook weer aan de slag.
Hoewel het vanmorgen bewolkt begon, is het aan het eind van de middag prachtig weer geworden. De thermometer geeft ruim 15 graden aan, maar doordat er weinig wind is voelt het warmer aan. De zon begint al weer aardig kracht te krijgen.
Het pakje heeft allerlei kleine klusjes in gang gezet. Één van die klusjes was het inbouwen van een timer in de bestaande oven. De timer die in de oven zat, was eigenlijk alleen een soort van kookwekker, na de ingestelde tijd liep hij af met een belletje, maar de oven bleef gewoon aan. De kleine aanpassing bestond uit het inbouwen van een timer met schakelkontakt, nu gaat de oven netjes uit na de ingestelde tijd. Deze timer was één van de items in het pakje.
Ook heb ik met speciale kit die éne koppeling in de badkamer die toch een beetje lekte weten te sluiten. Deze speciale kit, die ook in de luchtvaart gebruikt wordt, is speciaal voor geschroefde koppelingen, dus dat zit wel goed.
Verder had Joke gelezen dat vandaag de Día del Villazgo gevierd werd in Pinoso. Met dit feest wordt de onafhankelijkheid als zelfstandige stad gevierd. Vroeger hoorden ze bij elkaar, maar sinds 12 februari 1826, toen ze bij koninklijk besluit officieel stadsrechten kregen van S.M. Fernando VII, hebben ze de status van “Real Villa” gekregen en zijn ze afgescheiden van Monóvar. Dit meerdaagse feest wordt altijd in een weekend gevierd.
Op weg naar het feest kwamen we Miep en Koos tegen, de katten van de buren waren in dit mooie weer ook op stap gegaan.
Één van de dingen die in het langverwachte pakje zat was een reciprozaag die we gaan gebruiken voor het afkorten van het brandhout. Het hout van amandelbomen kan behoorlijk hard worden, zeker als het al begint te drogen en dan is zagen met de hand geen optie. Een kettingzaag vind ik te gevaarlijk voor mij, vandaar deze zaagmachine. Het zagen ging van een leien dakje, maar het was toch behoorlijk veel werk. Joke was al begonnen met het opstapelen en dat hebben we samen afgemaakt. De rest van de plannen moet nu even wachten, eerst siësta houden.
Op de agenda van vandaag staat het tot blokken zagen van het snoeihout, het opbouwen van de lintzaagmachine en het dichten van een kleine lekkage bij één van de CV-radiatoren in de woonkamer.
Voor het eerst in lange tijd was het weer echt wat warmer. Je voelde dat de zon naast licht ook warmte gaf, en dat was lekker. Wel hebben we nog een eerste serie grote stenen opgehaald in de bergen achter ons om langs een grintpad te leggen, maar het zijn er nog niet genoeg. We maken dus nog wel een keer een rondje. Afgelopen week hebben we een paar extra palmen geplant, één staat tussen de carport en het stookhok, dus aan de kant van het huis die je ziet als je aan komt rijden. De andere staat rechts van de veranda, zodanig dat we hem wel kunnen zien -als hij groter is-, maar zonder dat hij in het uitzicht staat.
Het uitpakken van ons pakketje was net zo leuk als bij een Kerstpakket, het was een beetje een verrassing wat er allemaal in zou zitten. Het was meer dan we dachten, van een flink aantal dingen wisten we echt niet meer dat we ze gekocht hadden. Dat laatste was vooral de schuld van de TNT, omdat die het pakketje al weken uit het oog was verloren.
TNT Nederland heeft maar één antwoord: "U kunt een traceerformulier invullen, dat kan ik u toesturen." "Oh, u woont in het buitenland? Dan gaat dat niet."
TNT Spanje heeft bij navragen toch ook een antwoord: "Tenemos el mismo nombre, pero somos companias completamente differentes." "Los paquetes de Holanda no van con nosotros".
Wat zoveel wil zeggen als: "We hebben dezelfde naam, maar zijn geheel aparte bedrijven en we doen ook geen zaken met elkaar"
Na wat speuren lijkt het als volgt te gaan:
TNT Nederland stuurt een pakje naar Spanje, waar het overgegeven wordt aan een andere partij, maar dus niet aan TNT Spanje.
Het blijkt in veel gevallen de Spaanse firma MRW te zijn, dat is een Spaanse pakketdienst, die echter niet de adressen kent van de postkantoren hier in Spanje. Het zal wel een concurrentie-achtig iets zijn, maar ze bezorgen dus nooit op postbusadressen.
Nu heb ik op de bonnefooi een vestiging van MRW gebeld. Die konden, toen ze hoorden dat het pakketje naar Abanilla, Murcia moest, zeggen dat het pakketje dan waarschijnlijk in Santomera zou liggen. Ik werd direct doorverbonden naar alweer een vriendelijke dame die hoorbaar blij was dat ik belde. Ze had het pakketje al een paar weken op haar bureau liggen en wist niet waar het naartoe moest. Nu ze ons woonadres had ging ze proberen om het vanmiddag nog bij ons te krijgen!
Kortom:
TNT is niet meer de vertrouwde partij van vroeger, ze zijn commercieel en zodra het over de grens is zoek je het zelf maar uit. Klanten die bellen met vragen zijn lastig. Slechte zaak, als je het mij vraagt.
MRW is TOP, vriendelijk aan de telefoon, en zo te horen doen ze echt moeite voor ons.
Wat wij dus in voorkomende gevallen gaan doen en we dus vanaf nu ook adviseren is:
Vermeld altijd ook het adres van het postkantoor als je pakketje naar een postbus stuurt, vermeld ook je huisadres en vermeld ook een telefoonnummer zodat ze je kunnen bellen als het adres niet te vinden zou zijn. (wat regelmatig voorkomt.)
Brieven naar postbussen lijken wel goed te gaan, die worden bij de grens overgegeven aan de Spaanse Correos.
Update: vanmiddag werden we gebeld dat het niet meer ging lukken, of het morgenmiddag mocht worden? Ja natuurlijk, je bent van harte welkom!!
Op 22 januari wist de site melden dat het adres onbekend was?
Nou, dat is toch interessant: De voorheen Nederlandse Post kan een postbus op een postkantoor van hun Spaanse collega's niet vinden?
We hebben het een tijdje aangekeken, maar de status bleef onveranderd: Adres onbekend.
De TNT in Nederland heeft een site waarmee je de status van een zending kunt laten controleren, maar daar hebben we al ruim een week niets van gehoord.
De vestiging van de TNT in Spanje maakt het nog bonter: Bij navraag bij hier in Spanje werden we terugverwezen naar Nederland. Met onze opmerking dat het pakje al wel in Spanje was aangekomen en dus op één van hun vestigingen zou liggen werd niets gedaan, dan geven ze gewoon geen antwoord meer.
TNT: Jullie stellen ons teleur!!
De volgende keer zullen we alle adressen die we hebben erop zetten, ook ons telefoonnumer zijn we dit keer vergeten....
Vandaag is het niet warmer geworden dan zo'n 13 graden, mede omdat er bijna de hele dag bewolking was. Waar volgens de mensen die hier al langer wonen de amandelen al in bloei zouden moeten staan, zijn nu nog bijna alle bomen kaal. Alleen hier en daar is een eerste bloem te zien.
Vandaag stond helemaal in het teken van het aanpassen van onze centrale verwarming. Het was een prachtige dag, dus op zo'n dag dat we de verwarming niet nodig hebben, kunnen we er prima aan werken.
Wat was het plan?
Afgelopen weken hebben we gemerkt dat -hoewel het wel warm wordt in de badkamers- het er net niet behaaglijk is. Ook hadden we gezien dat in de logeerkamer een kleinere radiator gemonteerd was dan in de andere slaapkamers, terwijl dat nu juist de koudste kamer is. De logeerkamer heeft twee buitenmuren, ligt pal op het noorden waar in de winter de wind vandaan komt, en krijgt vrijwel nooit zon.
Daarom hebben we bedacht dat we in de logeerkamer een grote radiator gaan plaatsen. De radiator die daar beschikbaar komt plaatsen we in de gastenbadkamer en de kleine radiator uit die badkamer plaatsen we er in onze badkamer erbij. Op die manier krijgt ieder van deze drie ruimtes er warmtecapaciteit bij, de ketel heeft voldoende vermogen om dit te kunnen leveren. In de logeerkamer gaan we van 10 naar 12 leden, in de gastenbadkamer gaan we van 6 naar 10 leden en in onze badkamer gaan we van 6 naar 12 leden.
In combinatie met een paar roestvrijstalen handdoekrekken in onze badkamer kunnen we dan ook allebei onze handdoeken lekker bij de verwarming hangen. Als over een paar dagen alle koppelingen inderdaad dicht blijken te zijn gaat Joke de leidingen nog netjes wit schilderen.
