Gisteravond is de Volvo door Marc opgehaald, vannacht is het zo'n 6 graden geweest.
De luchtvochtigheid is nu 59% en er is een halve mm regen gevallen.
We horen net op het nieuws dat er in Nederland ijs gekrabt moet worden, en oh ja, om alle welles-nietes discussies over Spanje-Nederland te voeden:
We horen net dat het hier nu al warmer is (8 graden) dan het vandaag in Nederland gaat worden....
Hier gaat het zo'n 17 graden worden.
Sorry allemaal :-)
Vandaag was het echt weer eens lekker weer. Was het de afgelopen dagen een beetje regenachtig, vandaag scheen de zon volop en zijn we erop uit getrokken. De thermometer gaf 23 graden aan. Eerst naar de markt in Denia -het was even zoeken, hij was namelijk eens niet in het centrum- en vervolgens in de zon, zonder trui, een lekkere cortado gedronken. (koffie met een klein beetje melk)
Vervolgens wilden we ook het Menu del Día wel op terrasje gebruiken, en we wisten nog wel een adresje. We zouden naar Parcent, naar restaurant La Tasca, gaan. Wat een pech, laat dat nu net op maandag gesloten zijn...
Geen nood, van vrienden hadden we goede verhalen gehoord van een restaurant in een dorp een paar kilometer verderop, genaamd Pa i Vidr in Benigembla.
Daar is weliswaar geen terras, maar hebben we weer heerlijk gegeten. Het menu is € 8,- pp, en de koffie nog eens € 1,10.
Joke had een heerlijke salade met tomaten en verse kaas en ansjovis vooraf, ook de rest van het menu was prima.
Vervolgens zijn we naar huis gereden om uit te buiken en hebben tot vanavond 8 uur nog lekker buiten gezeten. De kachel gaat vanavond niet aan.
We zijn vanavond aanwezig geweest bij de uitslag van de fotowedstrijd welke afgelopen zomer hier in de vallei gehouden is. Door het winnen van een paar prijzen in verschillende categorieën sta je ineens in de kijker. En er is natuurlijk geen betere manier om te integreren dan de prijzen vervolgens van de burgemeester zelf in ontvangst te mogen nemen en daarna samen met hem een drankje te drinken en een gesprekje te voeren.
Het betrof een eerste prijs in de categorie "Fiestas" en een tweede prijs in de categorie "Paisajes".
Zoals bovenstaande foto al doet vermoeden hebben we de winnende foto's niet zelf gemaakt, maar zijn we alleen maar langs gegaan om het hapje en drankje achteraf samen met de andere winnaars te gebruiken.
Nee, alle eer voor de foto's komt Edwin toe, hij is de maker van de winnende plaatjes, wij waren op verzoek alleen maar aanwezig als vertegenwoordiger.
Edwin, van harte gefeliciteerd!! (en bedankt voor het etentje)
Op zaterdag gaan wij in Xalo altijd naar de rastro. Vorig jaar echt iedere zaterdag.
Vorige week hadden we een afspraak 100 km zuidelijker, om die reden konden wij niet, maar deze zaterdag moet het dan gebeuren.
Nou is het vanaf woensdagmiddag gaan regenen en sindsdien wisselvallig. Vannacht is het echt hard gaan regenen en dat doet het nog steeds. Ook is de stroom er een keer door uitgevallen. Het regent nu nog steeds zo stevig dat we (nog) niet naar de rastro kunnen.
Misschien klaart het nog op, maar dan is het maar afwachten hoeveel kramen er staan.
Nou dan nog maar een koffie...
Aanvulling:
Een rastro is een kruising tussen rommelmarkt en een gewone openluchtmarkt.
We zijn toen het iets minderde met de regen toch nog even wezen kijken, maar de markt was inderdaad afgelast.
Ons eerste bod op het huis wat we gezien hebben is niet geaccepteerd, en de verkoper liet duidelijk blijken niet van plan te zijn te zakken.
Quote: "if we have to ride the storm then that’s what we will have to do"
We gaan dus ook geen nieuw bod uitbrengen, we blijven kritisch en zoeken verder.
Vandaag miezert het een beetje, dus gaan we vanmiddag het nieuw gebouwde winkelcentrum "La Marina" maar eens bezoeken. Als we dan terugkomen nemen we een borrel en gaan op de bank met een poes op schoot een boek lezen. Het huis van onze vrienden Edwin en Cokky waar we verblijven is lekker knus en gezellig.
Als jullie een idee willen hebben hoe het er uit ziet, kijk dan eens op RTL Gemist, de documentaire "Later". Hier zijn zij het eerste koppel wat aan bod komt, de opnamen zijn deze zomer hier in Spanje gemaakt.
We hebben de dialoog geopend met de makelaar door op één van de huizen die we gezien hebben een eerste bod uit te brengen.
Wel verwachten we dat dit niet zomaar geaccepteerd zal worden J, want we hebben de sterk dalende huizenprijzen in Spanje vast meegenomen in ons eerste bod.
We vinden het wel spannend, maar weten dat er naast dit huis nog vele andere te koop staan.
Wordt vervolgd.
In Jalón is dit weekend weer het jaarfeest gevierd wat traditiegetrouw afgesloten wordt met een knallend vuurwerk.
We zijn net terug, onze oren tuiten nog steeds...
Nu weten we weer waarom we de poezen vanavond binnen hebben gehouden!
De rust is weergekeerd.
Vandaag hadden we weer een afspraak met Sharon, een engelse dame waarmee we al eerder op pad zijn geweest.
Via haar zijn we gaan kijken naar weer drie huizen, die volgens ons wel voldoen aan de criteria die we hebben vastgesteld: vrijstaand, ruimte, afstand tot buren, vlak grondstuk, laag in de vallei, goede toegangsweg, etc.etc.
Kortom, we zijn best wel veeleisend, maar dat mogen we ook zijn van onszelf. Ook gezien het aanbod van huizen moet er haast wel iets voor ons bijzitten.
Vandaag zijn er twee voorbij gekomen die op vrijwel alle punten goed scoren, de derde viel af.
Van die twee is er één die eigenlijk nog iets beter past in ons plaatje dan de ander, en dus willen we daar eens verder naar kijken. Dit huis hadden we al eerder opgemerkt en als optie 9 aangemerkt.
We zijn er nu dus ook binnen geweest, en later op de dag zelf nog eens teruggegaan en een tijdje met de (Engelse) buurman staan praten. Hij heeft in het verleden de boel eens geschilderd en geholpen met een waterleiding. Hij kon dus een en ander toelichten, zaken die de makelaar niet wist of wilde vertellen. De eigenaar is een oude, gepensioneerde Engelse boer met een veel jongere vrouw, deze zijn ruim een jaar geleden al teruggegaan naar Engeland omdat de kinderen niet konden aarden.
Hoe nu verder?
Maandag hebben we een afspraak met een Gestor, mogelijk dat we haar vragen eens uit te zoeken of alle papieren wel in orde zijn, want dat is in Spanje heel erg belangrijk!
In Google Earth: N 38°19'9.89" W 0°52'49.61"
We zijn er al bijna aan gewend:
wandelen met de poezen,
een boterham en een aai over de bol van het buurpaard Birma,
tweemaal daags wandelen met de buurhond Poppy (die ook druiven eet??).
Poppy zit trouwens nog op school, ze moet nog een paar commando´s leren.
Normaal gesproken is Edwin de onderwijzer, hij is degene met echte hondenervaring, maar door de vakantie zijn wij nu de invalkrachten.
Nu kent ze al Poppy Kom , Poppy Sit, Poppy Hier en Poppy Down, maar we werken nu aan Poppy Hiel.
Als ze dit hoort zou het fijn zijn als ze, zonder te trekken, naast je blijft lopen.
Wordt aan gewerkt, maar gaat nog wel even duren, denken we....
Dit zijn misschien niet de echte commando´s, maar we moeten niet vergeten dat het baasje van Poppy Engels(e) is, en de commando´s daarom dus een beetje Engels moeten zijn/klinken, zodat ze ook daar naar luistert.
Ook als ze niet luistert is het een lief beest, maar het is maar goed dat we tijdens het wandelen weinig mensen tegenkomen, want af en toe staan we mooi voor aap, zoals ze af-en-toe reageert op de commando´s.
Naast alle al genoemde dieren hebben we er nu ook een tuinslang bij.
Niet zo eentje waar water uitkomt, maar eentje die vooruit kan.
Het was wel even schrikken, maar zolang hij onder het schuurtje blijft vinden we het niet erg.
De gigantische afmeting van circa 30 centimeter lang en dunner dan een pink maakte het allemaal wel erg eng.
Agenda:
Morgenochtend eerst met de auto naar Juanjo (de garage) voor twee nieuwe voorbanden;
Morgen komen ook Ruud en Marieke op de koffie en brengen een TomTom mee voor een "upgrade";
Zaterdag weer op pad met Sharon, een makelaar;
Maandag naar Ingeborg voor een kennismaking, zij is Gestor.
Een Gestor verricht allerlei administratieve werkzaamheden -overschrijven auto´s, aankoop huis, etc.- en zit zo´n beetje tussen een accountant en een notaris in, zo denken we.
Het weer: het was vandaag rond de 25 graden en al weer geen regen.
Vandaag zijn we op pad geweest met (weer) een Engelse makelaar, Bob genaamd.
Bob had op basis van onze eerste criteria een selectie van ca. 10 huizen gemaakt waaruit wij er vervolgens 4 hebben geselecteerd om te bezoeken. Het ging in dit geval om 2 bestaande (en bewoonde) woningen, en twee nieuwbouw woningen.
Om kort te gaan, de nieuwbouw woningen waren niks. Die waren door een projectontwikkelaar tegen een berghelling geplakt op een plek waar je zonder berggeit-genen nooit kan komen. Het viel mee, een aardige 4-wheeldrive lukte het ook.
Maar ons idee om in een huis te wonen waarvandaan je ook met de fiets weg zou kunnen komen zal daar niet gaan lukken.
De andere twee huizen waren een stuk leuker, één zelfs wel behoorlijk leuk. Dat laatste had overigens wel één ding tegen, en is vooralsnog de prijs.
Wat hebben we geleerd vandaag:
We willen geen huis op een helling, we willen wel uitzicht.
Hoewel het voor de hand ligt dat je vanaf een hoger gelegen helling meer uitzicht hebt, vinden wij dat juist niet beter! Vanuit het dal omhoog zie je namelijk de bergen, maar heb je geen zicht op (dus last van) de omliggende huizen. Vanaf een helling omlaag bezien, zie je de bergen, maar ook nog eens alle huizen, en dan lijkt het ineens erg vol.
Verder blijken alle grondstukken best wel ruim, maar staat een huis -vrijwel altijd- in een hoek of aan de rand van een plot. Daardoor staat ondanks alle ruimte, een huis toch ineens erg dicht (relatief gezien) bij de buren....
Om dit huis te tonen in Google Earth de volgende gegevens knippen en plakken in "vliegen naar":
N 38°19'21.18", W 0°52'21.95"
Zaterdag hebben we een afspraak met een tweede makelaar, wordt vervolgd.
We zijn nu al weer twee dagen in Jalón in het huis van Edwin en Cokky, zij zelf zijn weer op tournee door Nederland, langs familie en vrienden.
De afgelopen weken zijn hun poezen verzorgd door Thom en Wilma, die hebben we vandaag naar Valencia gebracht en zullen ondertussen bijna thuis zijn.
Uiteraard zijn we de afgelopen dagen samen met Thom en Wilma op bezoek geweest bij -voor ons nog onbekende- restaurantjes, sommige (Vert í Vent) lagen hoog op de Bernia, een van de bergen in de buurt, en waren echt prima!
Voordat we ze wegbrachten hebben we samen nog even een Almuerzo genuttigd in "Bar Juan´s", één van de favoriete plekjes van Edwin en Cokky. De overgebrachte groeten werden zeer gewaardeerd en met een brede glimlach ontvangen.
Wat wel opvalt is dat er naast de wielrenners uit Predeguer ook wel wat vreemde gasten bar Juan´s bezoeken....
Nu is het weer onze beurt om voor de poezen te zorgen, maar we zullen ook gericht tijd gaan besteden aan het zoeken naar ons volgende huis.
We hebben morgen een afspraak met een makelaar, en zaterdag met de volgende. In totaal gaan we 9 of 10 huizen bekijken. We houden jullie op de hoogte van de voortgang.
We zijn volop bezig met de voorbereidingen, immers, morgen gaan we weer terug naar Spanje.
We gaan -net zoals vorig jaar- weer in het huis van Edwin en Cokky op de poezen passen. Echter, dit jaar gaan we ook proberen om met Poppy te wandelen. Volgens Cokky is Poppy (een herder van buurvrouw Pamela) eigenlijk een poes in vermomming, dus moet het wel goed gaan.
De afgelopen weken in Nederland hebben we vooral besteed aan het via Internet verder zoeken naar geschikte huizen rondom Hondon de las Nieves en ons verder informeren over lokale regelgeving. We hebben komende week en de week erna dus ook een paar afspraken met makelaars om gericht naar wat huizen te gaan kijken.
Wat opvalt, is dat de "crisis" in Spanje vooral lijkt huis te houden onder Engelsen die of terug willen vanwege hun kinderen die niet kunnen aarden, of terug willen vanwege financiële problemen. Er staat erg veel te koop zonder dat er veel kopers zijn, dat schept dus mogelijkheden...
Het slechte weer rond Alicante is al grotendeels voorbij, er is nog wel bewolking, maar de zon staat weer op doorbreken, dus we kunnen met een gerust hart het mooie weer in Nederland achter ons laten.
De buien van de afgelopen dagen hebben iets vochtigs aan het licht gebracht:
Er was -een beetje- lekkage op zolder, in de hoek van de dakkapel die we daar hebben.
Omdat de verkoop van het huis in de nabije toekomst voorzien is, is het zaak de woning uiteraard in de goede conditie te houden waarin hij al die tijd gehouden is.
Dus: er moest iets gebeuren.
Hoewel er vreselijke verhalen de ronde doen over aannemers, bleek een simpel telefoontje vanochtend genoeg. Er werd gevraagd op welk nummer we bereikbaar waren, en als het een beetje meezat en er tijd beschikbaar was zou er vanmiddag iemand komen kijken!
Nu denk je natuurlijk: ja, ja, dat zal wel. (Eerlijk gezegd, dat dachten wij ook)
Maar wie schetst onze verbazing, vroeg in de middag werd gebeld of we thuis waren, zo ja, dan zou er nu iemand komen kijken.
Inderdaad, na ongeveer een kwartiertje reed een busje van de firma voor, en kwam een van de timmerlieden die destijds ook de dakkapel geplaatst had kijken wat er aan de hand was.
Hij klom via het raam op het dak en had al gauw gezien wat er aan de hand was: op de hoek kon -als de wind verkeerd stond- water onder het dakleer van de dakkapel komen.
Hij belde met de zaak, of ze niet even een rolletje lood konden brengen zodat hij dat er bij kon maken.
Weer een kwartiertje later stond de baas zelf? voor de deur met een rol lood in de wagen.
Hups, de timmerman ging weer het dak op, en-passant nog even een gebroken dakpan vervangen, en klaar was Kees.
Zoals de titel al deed vermoeden, dit werd allemaal, ook zes jaar na dato, gewoon onder garantie gedaan.
De firma Emha heeft wat ons betreft een pluim verdiend!
Belastingen, ja wij vinden het leuk om daarmee bezig te zijn.
Omdat we het leuk vinden, doen we behalve de aangifte's voor onszelf, deze ook nog voor een behoorlijk aantal familieleden.
Als we dan ook vandaag in de -internet - krant een opmerking zien over het feit dat veel mensen geld laten liggen, welke je via de Belasting kunt verdienen door middeling toe te passen over je inkomen, zijn we gelijk geinteresseerd en laten daar geen tijd overheen gaan.
De aangiftes erbij gehaald, van onszelf en van anderen voor wie we dit doen en via een rekenmodel de berekeningen gemaakt.
Uitkomst: ik kan op dit moment al wat terugkrijgen. En voor ons beiden zit er nog wat in het vat wat in de komende jaren - mits de Belastingwetgeving niet verandert - nog kan worden teruggevraagd.
Helaas, voor anderen hebben we geen successen te melden.
