Het “Menu del Día”, erfenisje van Generaal Franco?

In zijn tijd heeft Generaal Franco behoorlijk wat foute dingen gedaan hier in Spanje, maar ergens is er ook nog een lichtpuntje. Destijds vond hij dat de mensen die het voor Spanje verdienen en daarvoor hard werken, op werkdagen een goede, voedzame maaltijd moesten kunnen krijgen voor een schappelijke prijs, het `Menu del Día`.

Hij heeft dat toen in een wet laten vastleggen:  een restaurant krijgt alleen een vergunning als het op werkdagen ook een goed, maar laag geprijsd menu serveert.
Franco is allang weg, maar die wet schijnt nog te bestaan. Dus in de niet zo toeristische streken vind je ieder dorpje wel een lokaal restaurantje wat voor rond de € 8,- tot  € 10,- een menu serveert waarbij je kunt kiezen uit een voorafje, een hoofdgerecht en een toetje, en waarbij per persoon een halve fles lokale wijn (wit, rosé of rood) en brood bij de maaltijd inbegrepen is.
De koffie achteraf moet je wel  weer apart afrekenen, maar ook die is schappelijk geprijsd.
Een dergelijk menu is dan ook werkelijk voor de werklui, dus altijd ruime porties, en wordt altijd als lunch geserveerd. Het tempo ligt hier immers heel anders.

Een arbeider begint na een klein ontbijt thuis (koffie met wat cake) rond 07:30 en gaat door tot circa 10:00-11:30, dan is het tijd voor het Almuerzo, vaak een stevige sandwich met alvast wat wijn, behoorlijk aangelengd met Gaseosa, een soort van zoetig bruisend bronwater, iets als onze Seven‑Up. Daarna gaan ze weer aan het werk tot een uur of twee, en dan is het tijd voor een flinke maaltijd, wie hard werkt moet goed eten, toch? En dan komt het “Menu del Día” in beeld.

In het dorpje waar we nu verblijven, Saifores, bestaat dat allemaal niet, daarvoor is het echt te klein.
Maar in Llorenς, een dorpje twee dorpen verderop, zijn wel drie van deze restaurantjes die een “Menu del Día” serveren.
Er is “La Cumperativa”, “Can Kildo” en “La Marinada”. Aan de buitenkant kun je niet zien hoe druk het er is, de ramen zijn donker getint, en je hoort buiten geen muziek ofzo.  Maar aan het aantal auto’s wat voor de deur geparkeerd is kun je al afleiden of er wat te doen is.

Verwacht geen culinaire hoogstandjes, maar altijd wel een flinke hoeveelheid eten, waarbij ingrediënten van goede kwaliteit zijn gebruikt. Hoewel, we kennen een aantal bijzondere uitzonderingen in positieve zin.
In de streken direct aan de kust is een dergelijke maaltijd allang verdwenen, of een restaurant heeft het wel, maar geeft de menukaart niet aan bezoekers die duidelijk toerist zijn. L

Onze twee “regels” die wij altijd bij het zoeken van een restaurantje proberen toe te passen zijn:

1. Zitten er überhaupt al mensen te eten?
(Dan is de keuken warm en zijn de restjes van gisteren op), en

2. Zitten er ook lokale mensen te eten?
(Die weten dat het goed is, anders waren ze niet teruggekomen)

Overigens zijn deze regels bij een "Menu del Diá" eigenlijk nooit nodig.