Veel dichter bij huis, namelijk tussen onze veranda en het zwembad in, staan 3 Yucca's die wij tijdens de koffie ook steeds in beeld hebben.
xc9xe9n van die planten staat nu in de bloei en dat is snel gegaan. Vorige week was er nog niets te zien, een paar dagen later zagen we drie scheuten omhoog schieten en nu staan ze alledrie in bloei.
Agenda voor morgen: Rondje over de markt.
Omdat het scherpstellen nu een stuk duidelijker is, komt er dus onmiddelijk een volgend geintje om de hoek kijken: "Sluitertijd".
Op beide foto's staat dezelfde draaiende windmolen, deze foto's zijn gisteren binnen xe9xe9n minuut na elkaar genomen.
Bij de eerste foto was de sluitertijd ongeveer 1/40-ste seconde, dit was (relatief) lang zodat daadwerkelijk de snel draaiende beweging van de wieken op de foto te zien is. Op de tweede foto was de sluitertijd heel veel korter, namelijk maar 1/1600-ste seconde, hierdoor lijkt het of de molen stil stond.
Om het verschil in belichting door de kortere sluitertijd te compenseren, heb ik wel de lensopening (F-getal of Diafragma) en de gebruikte gevoeligheid (ISO waarde) moeten aanpassen.
Bij de eerste foto is een kleine lensopening (diafragma F/36) en een lage gevoeligheid (ISO 100) gebruikt, bij de tweede foto was de lensopening groter (diafragma F/11) en de gevoeligheid ook hoger (ISO 400).
Doordat bij de tweede foto er dus meer licht binnen kon komen (kleiner diafragmagetal = grotere lensopening) en ook nog eens een gevoeliger film-instelling is gebruikt kon de sluitertijd zoveel korter zijn.
Door de enorm korte sluitertijd wordt in een fractie van een seconde een momentopname van de wieken gemaakt waardoor het lijkt of ze stil staan.
De moeilijkheid is dan ook net die instellingen te kiezen die passen bij het effect wat je wilt bereiken: Als je de beweging van het object wilt laten zien kies je voor een langere sluitertijd, anders voor een kortere.
Zoals te zien op de foto's: gisteren was het een wat sombere, bewolkte dag hoewel de temperatuur goed was. Vandaag lijkt het er wat zonniger uit te zien.
Door het gedoe met de instellingen van mijn nieuwe spiegelreflexcamera (Canon 60D) ben ik een en ander eens goed gaan uitzoeken en ben tot de volgende conclusies gekomen:
Ik ga voortaan voor het scherpstellen Quick-Mode in combinatie met One-Shot gebruiken, waarbij ik kies voor automatische selectie van alle 9 scherpstelpunten.
Door het uitzoekwerk de afgelopen tijd begin ik nu wat vorderingen te maken met mijn nieuw aangeschafte camera. Om heel eerlijk te zijn: in het begin was ik er eigenlijk helemaal niet eens zo blij mee!
Ik verwachtte dat een camera van dit kaliber in de automatische stand gewoon prima foto's zou maken. Misschien geen briljante Pulitzer Prize plaatjes, maar toch gewoon goed uitgelicht, met mooie kleuren en dus ook echt scherpe foto's.
Nu, dat eerste klopte min-of-meer wel, maar de meeste foto's waren gewoon echt niet scherp en dat beviel me helemaal niet, vooral niet omdat ik het niet begreep. Ondertussen ben ik een stuk verder en wil ik delen waar ik zoal tegenaan gelopen ben.
De camera heeft namelijk een aantal mogelijke instellingen met betrekking tot de AutoFocus die allemaal nauw samenhangen. Hieronder heb ik die eens in voor mij begrijpelijke taal op een rijtje gezet en toegelicht.
In geval van Quick-Modus wordt de speciaal daarvoor ingebouwde AutoFocus-Fase-Shift-sensor gebruikt. Deze is snel en erg nauwkeurig en verdient dus de voorkeur.
Bij de Live-Modus wordt de spiegel opgeklapt en verschijnt op het beeldscherm aan de achterzijde van de camera een live-weergave van de te maken foto.
Echter, door de opgeklapte spiegel moet de camera nu de beeldsensor in plaats van de speciale AutoFocus-sensor gebruiken om AutoFocus te kunnen doen. Door de grootte van die beeldsensor is deze AutoFocus een stuk langzamer, ook kan de camera al afgedrukt worden wanneer het scherpstellen nog niet geheel is afgerond, met onscherpe foto's tot gevolg.
Bij de Live-Modus met gezichtsherkenning is het helemaal gelijk aan zoals hierboven beschreven, alleen nog wat langzamer, omdat de software -om gezichtsherkenning te kunnen doen- ook tijd nodig heeft.
Waarom zitten die laatste twee mogelijkheden er dan toch in? Wel, om het maken van foto's middels het beeldscherm van de camera in plaats van met de zoeker, mogelijk te maken. Op die manier hoef je als fotograaf niet steeds met xe9xe9n oog door de zoeker te turen en kun je bijvoorbeeld met de camera boven je hoofd met het uitgeklapte scherm toch een foto maken. Handige optie, maar bij het maken van foto's uit de losse hand kan het dus behoorlijk verkeerd uitpakken.
Mijn conclusie: Gewoon de Quick-Modus gebruiken en door de zoeker kijken. Gaat lekker snel en levert vaker mooie plaatjes op.
Maar we zijn er nog niet!!
Voor het WANNEER kun je kiezen uit: One-Shot, AI-Focus en AI-Servo, op de gebruikte lens kun je kiezen voor Manual Focus.
Bij One-Shot wordt bij het half indrukken van de ontspanknop de lens xe9xe9nmalig scherpgesteld, bij het verder doordrukken van de ontspanknop wordt met de eerder gevonden AutoFocus-instelling de foto gemaakt.
Bij AI-Servo wordt bij het half indrukken van de fotoknop begonnen met de lens scherp te stellen en dit blijft continue gedaan worden totdat de foto gemaakt is. Hierbij worden alle ingestelde AF-punten steeds opnieuw beoordeeld om op die manier een scherpe foto te verkrijgen.
Echter: als je wilt scherpstellen op een object ergens in de foto, en vlak voor het afdrukken beweegt er iets in een ander deel van de foto, kan het zijn dat juist op dat andere deel scherp gesteld wordt met een onscherpe foto (tenminste, dat deel wat je juist wel scherp wilde hebben!) tot gevolg.
Bij AI-Focus begint de camera met One-Shot, maar kan, afhankelijk van het gevonden beeld, overschakelen naar AI-Servo. Dit maakt het gedrag van de AF naar mijn mening minder consistent en ook wat trager.
Waarom zitten de laatste twee mogelijkheden er dan toch op? Als je als fotograaf juist bewegende onderwerpen wilt vastleggen, zoals sport, vliegende vogels, etc., dan kan het enorm helpen om ook vlak voor of zelfs tijdens het maken van de foto nog een scherpstelling te hebben.
Mijn conclusie: Voor het soort foto's wat IK maak (landschappen, details van machines, etc.) is One-Shot AutoFocus voor mij het meest geschikt.
En nog zijn we er niet!
In mijn camera bestaat de keuze uit 9 verschillende, diamantvormig geplaatste punten waaruit gekozen kan worden voor de scherpstelling. Uiteraard zijn ook combinaties van de 9 punten mogelijk, bijvoorbeeld alleen in het midden van de foto, of juist xe9xe9n van de punten richting de rand van de foto of zelfs heel de rand en juist niet in het midden. Deze keuze is weer afhankelijk van het onderwerp wat je wilt fotograferen en de opbouw van het plaatje.
Om tot een werkelijk mooie foto te komen zijn er erg veel belangrijke factoren, maar compositie (beeldopbouw) is er xe9xe9n van. Een veel gebruikte vuistregel is de 1-van-3 regel. Een foto waarbij het onderwerp precies in het midden staat zal vaak als saai worden ervaren, terwijl een keuze om het onderwerp op ongeveer 1-derde van een zij- en bovenrand te plaatsen de foto soms een stuk interessanter zal maken.
Afhankelijk van je compositie zul je dus ook de te gebruiken scherpstelpunten moeten kiezen.
Mijn conclusie: Ik gebruik de automatische selectie van de camera uit alle 9 punten en zorg ervoor dat tenminste xe9xe9n van de scherpstelpunten over het door mij gekozen onderwerp ligt. Dit bereik ik door soms de camera iets te bewegen en door de ontspanknop opnieuw in te drukken meerdere malen opnieuw scherp te stellen. De camera geeft dan middels rode blokjes aan welke van de scherpstelpunten gebruikt zullen worden.
Eens kijken of mijn uitzoekwerk vruchten af gaat werpen.
Wat bleek: de lekkage was prima opgelost, maar door de eerdere lekkage waren het inwendige en de aansluitingen van het verwarmingselement gaan corroderen. Hierdoor ontstond er iedere keer als hij nu ging verwarmen een aardlek. Deze fout in het element is helaas ontstaan door de verkeerde montage door de eerdere monteur....
In overleg gaan we nu uitkijken naar een vervangend verwarmingselement.
Voor iedereen die vandaag (met name in Frankrijk) de weg op moet: Pas op, het is Zwarte Zaterdag??
Om het eerder gemaakte rozenboogtorenklimding naar zijn definitieve bestemming te brengen zijn we vandaag bij Edwin & Cokky op bezoek geweest. Het RBTKD viel "in goede aarde" en werd direct bij een daarvoor bedoelde struik in de grond gezet.
Uiteraard kwam het gesprek ook even op camera's, lenzen enzovoorts, en ging naadloos over in "oefenen" toen bleek dat er ook een groothoeklens beschikbaar was om even mee te spelen.
De bij ontvangst door hun geserveerde hapjes en cava waren bedoeld als tussendoortje en dus zijn we in een naburig restaurantje ook nog lekker gaan eten. Nu kenden we dit restaurant al, maar tegenwoordig heeft het nieuwe uitbaters. Wij vonden het nog steeds heel prima daar!
Tijdens de maaltijd zijn er wat foto's gemaakt, en ja, het is er niet zo groot en door de groothoeklens ziet het inderdaad nu wat smal uit.
Bij terugkomst hebben we uiteraard ook nog een rondje met de buurhonden Aisha en Poppy gemaakt. De eerste is Poppy nu dus al voorbij gegroeid en het ziet er naar uit dat er nog wel wat bijkomt.
Agenda voor morgen: Onderhoud plegen aan wat sportapparatuur.
Op zich is dit niet spannend, maar omdat zelfs op de eigen website van de betreffende instantie niet eens het goede kantooradres vermeld staat en er nergens een duidelijk overzicht bestaat van welke documenten je allemaal mee moet nemen, hadden ze ons gevraagd om mee te gaan.
Alles ging relatief vlot, na anderhalf uur (totaal 1 uur en 20 minuten wachten en 2x 5 minuten geholpen worden aan een balie) stonden we met twee Residencia's weer buiten en konden we weer naar huis.
Gisteren heeft Joke weer het jaarlijkse onderhoud gepleegd aan het houten tuinbankje en vanmiddag heb ik in de harddisk-videorecorder van smid Antonio de slechte contacten bij de ingangspluggen hersteld.
Zij had meer werk dan ik: eerst flink schuren en stofvrij maken, daarna lekker smeren met de olie speciaal voor hardhout. Ik was in ongeveer een uurtje klaar, Joke had iets langer nodig, toch vond ze het veel vlotter gaan dan eerst verwacht.
Meestal halen wij ons fruit bij dit stalletje, ook vandaag zag alles er weer prima uit. Gelukkig was het er nu niet zo druk, soms sta je echt wel 15 minuten of langer te wachten voordat je aan de beurt bent. Ja, hij is populair, deze koopman.
Vanochtend ging om half negen al de telefoon; smid Antonio had problemen met het geluid van een video(camera?) en of hij die vanavond even mocht langsbrengen?
Ja, we blijven lekker bezig maar ik mag deze week geen nieuwe afspraken meer maken van Joke, anders wordt het te druk.
Wij waarderen het enorm dat we -wanneer wij het willen- eens lekker niks kunnen doen. We voelen ons niet verplicht om bij gebrek aan tijd persxe9 iets in het weekend te moeten doen. Van alles wat we willen doen kiezen we iets uit en dat doen we pas als we er zin in hebben.
De vrije keuze van het "wanneer" en het "wat" is een bijzondere rijkdom.
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen en hebben we de vragenformulieren van de SVB over 2010 ingevuld. Doordat we niet langer in Nederland wonen, is de opbouw met 2% per jaar van onze AOW komen te vervallen. Echter, wij hebben ervoor gekozen om de laatste jaren van de AOW-opbouw vrijwillig bij te verzekeren. Nu duurt het nog een kleine 10 jaar voordat het zover is, maar ja, je kunt het maar geregeld hebben.
Hiervoor geef je aan het begin van een jaar je verwachte inkomen op, en nadat het jaar is afgelopen en je het definitieve inkomen dus echt weet, geven we de definitieve gegevens door aan de SVB.
In principe lopen deze gegevens steeds precies parallel aan de belastingaangifte over datzelfde jaar, maar toch moeten we ieder jaar de vragenformulieren van de SVB invullen. Wij vinden dat niet erg, door onze situatie kunnen we bij bijna alle vragen "Nee" invullen en doorgaan met de volgende vraag.
Alles ging redelijk vlot, wel waren er wat extra vragen: ""Hoe kan ik de ketelwaterdruk bijvullen? Als ik het kraantje opendraai gebeurt er niets." En ook "Kan ik deze VOIP telefoon ook draadloos met ons netwerk verbinden?"
Kortom: ik ben weer leuk bezig geweest en nadat ik klaar was zijn we een hapje gaan eten in Barinas waar we Albert en Monique ook nog tegenkwamen.
Vanmiddag ben ik gaan zitten en is Joke op haar beurt wederom in de tuin aan de slag gegaan. Er zit behoorlijk de vaart in, maar toch wil ze nog heel veel meer doen. Volgens haar houdt het nooit op?
Agenda voor het weekend: Waarschijnlijk niks?
In zo'n geval rest er maar xe9xe9n ding: helemaal opnieuw beginnen. Gisteren heb ik bij Ivan de benodigde spullen opgehaald en vandaag heb ik het spul weer in orde gemaakt. Deze bewoners hadden er de afgelopen jaren al de nodige mensen bijgehad, maar echt blij waren ze daar niet van geworden.
Agenda voor morgen: Bij een Deens echtpaar een paar huizen verderop een ontvanger met antenne voor de Digitale Spaanse televisie (Digitenne heet hier TDT) installeren.
Gisteren waren we druk. Joke heeft weer heel veel in de tuin gedaan en ik heb een loopband, een koelkast en een vaatwasser onder handen genomen. Alle drie buiten de deur hoor, maar daardoor gisteren even geen logje.
Vandaag hebben we het dus rustiger aan gedaan. Vanochtend eerst maar eens naar het postkantoor om een envelop wat lichter te maken?
Wat was er aan de hand: Gisteren kreeg ik een telefoontje van de man op het postkantoor, met een verhaal dat een brief die wij wilden versturen naar Nederland 1 gram te zwaar was en wij dus te weinig postzegels geplakt hadden.
Nu klinkt dat wel erg bizar, maar ja, wat kun je er aan doen? Vanochtend lag de te verzenden brief dan ook netjes in onze postbus en hebben we er 2 velletjes uitgehaald en hem op de weegschaal van het postkantoor even gecontroleerd: 97 gram, nu was het wel in orde.
Het blijkt namelijk zo te zijn dat de kleine kantoren op hun beurt weer streng gecontroleerd worden door de grotere, en al hun post daar ook weer gecontroleerd wordt. Een envelop van ons van vorige week, was degene die 1 gram te zwaar was en de envelop van deze week was een gram of 8 te zwaar, vandaar ditmaal het telefoontje als service naar ons toe. Wij gaan nu onze weegschaal even controleren.
De tarieven voor grotere enveloppen zijn namelijk wat vreemd opgebouwd bij de Spaanse Correos: een envelop binnen de Europese Gemeenschap tussen de 50 en 100 gram moet met x802,- gefrankeerd worden; een envelop tussen de 100 en 200 gram kost ineens x80 6,- ? Dat is simpel, dan sturen we toch gewoon een paar enveloppen van 100 gram.
De rest van de dag hebben we gevuld met boodschappen doen en een beetje rommelen. Vanavond hebben we lekker spekpannenkoeken met stroop en gewone pannenkoeken met suiker gegeten. Dat kraakt zo lekker tussen je tanden, en natuurlijk lekkere koude melk erbij.
Agenda voor morgen: Weer een meterkastklusje, dit keer bij John the Minidigger , hij had onthouden dat ik "wel eens iets met electra" doe.
Na de aardbeving van vorige week waren er televisieploegen en lokale kranten in de regio aanwezig om de schade vast te leggen. Nu was die er niet, maar er waren uiteraard wel veel mensen die over de gebeurtenissen spraken.
Bij Bar Javi's in het dorp was het ook het gesprek van de dag, en wat bleek: dat gesprek is op de foto gezet en in de krant gekomen. Jammer is wel dat de journalist Barinas en Macisvenda door elkaar haalt.
Zijn we nu echte BE-ers; Bekende Espaxf1olos?
P.S. op de foto is alleen Veronica (in het zwarte hemdje rechts) Spaans.....
Ik weet het nog heel goed, mijn eerste keer was hopeloos! Ik had er al veel over gelezen maar toch was het een vreemde, erg onzekere gebeurtenis.
De eerste keer dat ik hem probeerde te gebruiken ging het gelijk al fout, en ook bij de tweede poging kreeg ik commentaar. Maar ja, het is dan ook erg ingewikkeld gemaakt allemaal. Waar moet je hem instoppen of voorhouden, en niet iedere paal is hetzelfde. Kortom: een erg verwarrende situatie.
Waar heb ik het over? Het OV-Chip gedrocht!
Ik weet zeker dat er ergens in Nederland een aantal mensen heel trots zijn op dat wat ze "gebouwd" hebben, maar tegelijkertijd zullen er een aantal mensen voor eeuwig overspannen thuis zitten vanwege het gedrocht waar voor gekozen is.
Ik wil jullie mijn eerste ervaringen niet onthouden, daarom hier een kort verslagje van mijn tripje naar Nederland en mijn kennismaking met de OV-chipkaart.
Ik had gelezen dat -hoewel in Brabant de OV-Chipkaart nog niet is ingevoerd- je op de shuttle-bus van Eindhoven Airport naar Eindhoven Centraal Station de OV-chipkaart kon gebruiken. In Gelderland is de kaart al wel helemaal ingevoerd dus dat zou geen probleem moeten zijn.
Ik probeerde op het vliegveld dus een Chipkaart te kopen, maar omdat er nog geen oplaadpunt staat verkochten ze ook nog geen kaarten. Op het Centraal Station kon ik hem wel kopen en ook opladen. Ik had er x80 20,- op gezet, zodat we de komende tijd voldoende zouden hebben?
Nu had ik via het web al een E-ticket voor de trein naar Tiel gekocht, dus daar hoefde ik hem nog niet te gebruiken.
Toen ik vrijdagavond naar het centrum van Tiel wilde gaan dacht ik met de bus te gaan en mijn spiksplinternieuwe OV-Chipkaart te gaan gebruiken. Volgens de bushalte zou de bus om 19:16a komen dus hoefde ik maar een paar minuten te wachten. (dacht ik)
Toen de bus er om 19:25 nog niet was ben ik nog maar eens gaan kijken op de rijtijdentabel: wat bleek? Alle bussen door de wijk zijn tegenwoordig zogenaamde "belbussen". Dat wil zeggen, er rijdt eigenlijk helemaal geen bus, alleen als je minimaal xe9xe9n uur van te voren belt komt er een bus op de aangegeven tijd... Leve het openbaar vervoer!!
Geen probleem, dan ga ik toch met de trein? Ik wandelde naar het wijkstation en zag dat de trein naar het centrum om 19:31 zou komen (op alle dagen van de week, dus dat zat wel goed).
Toen de trein er aankwam hield ik voor de eerste keer mijn nieuwe kaart bij de kaartlezer die prompt reageerde met een aantal luide pieptonen en een fel knipperend rood lampje. Ik dacht nog, dat is zeker voor de blinden en slechthorenden....
Hoe naief kon ik zijn zonder te weten wat mij nog verder boven het hoofd hing.
Aangekomen op Tiel Centraal stapte ik uit en hield de kaart weer voor een paal met het OV-Chipkaart logo. "Piep" zei de paal en ook ging er nu een groen lampje branden. Het display heette mij "Van harte welkom bij Syntus" ??
Wat blijkt: op de perrons waar meerdere treinmaatschappijen rijden, staan van iedere maatschappij OV-Chipkaartleespalen! Je moet dus steeds goed kijken bij welke paal je de kaart houdt.
Om te kunnen reizen met de Nederlandse Spoorwegen moet je xe9xe9nmalig, van tevoren, je kaart activeren voor de NS. Voor Syntus hoeft dat dan weer niet. Ik had dus ongewild ingecheckt voor een ritje naar bijvoorbeeld Arnhem met Syntus en daarom was er een starttarief van x80 10,- van mijn kaart afgeboekt. Gelukkig kon ik mijn "reis" bexebindigen door mijn kaart opnieuw bij de paal van Syntus te houden en was mijn tegoed weer hersteld.
Overigens staan net buiten het station bij de bushaltes weer andere palen, ditmaal van de busmaatschappij. Kortom: alleen al bij een klein station als Tiel staan dus al van drie maatschappijen verschillende palen!!! Veel succes gewenst op een station bijvoorbeeld in Utrecht of Amsterdam.
Bij een kaartjes-automaat van de NS kon ik mijn kaart activeren voor de NS, en op mijn terugreis kon ik hem inderdaad gebruiken. Ik laat maar even achterwege hoe ik achter al deze chaoskennis ben gekomen.
Moraal van het verhaal (in mijn ogen):
Voor de idioten die DIT systeem bedacht hebben moeten ze Middeleeuwse lijfstraffen als vierendelen weer invoeren.
Dit systeem -nog los van de twijfelachtige kaarttechniek- is niet bedacht met het reisproces in gedachten, alleen de inkomsten van de eigen maatschappij hebben voorop gestaan, waardoor deze kronkelige draak van verschillende tarieven, incheckpunten en reisproducten is ontstaan.
De reiziger is de absolute dupe!
Lees ook dit verhaal maar eens over de trams rond Den Haag.
Het waaide en regende enorm gisteren, dus eigenlijk had ik het niet verwacht maar ik kon vandaag toch tuinieren. Het weer ging zelfs zo te keer dat de zendmast van Smilde omgevallen is. (Geen geintje)
Het snoeien is goed gelukt, ook de Chinese roos is in hoogte gehalveerd. Dat moest, omdat hij anders vanuit de woonkamer enorm in het zicht stond, en dat belemmerd het uitzicht op de tuin en dat kunnen we niet hebben natuurlijk.
Om het afvoeren van het afval makkelijk te maken (dat gaan Thom en Wilma voor ons doen, hartstikke bedankt hiervoor!!) zit alles -met de hand en behulp van een kleine snoeischaar versnipperd- in vuilniszakken. Ik heb dus geen hand meer over..... wel is het waanzinnig te zien hoeveel er in xe9xe9n zak gaat als je het maar mooi klein maakt.
Update: de toren bij Smilde is voor een deel omgevallen, dit kwam door een korte, felle brand in de toren. (dus niet door de wind)
Wel ga ik het hele huis eens stofzuigen en de vensterbanken met een vochtige doek afnemen, eigenlijk is het helemaal niet nodig, maar dan ziet alles er echt weer picobello uit.
Ik kon dit korte berichtje maken door het tijdelijk "lenen" van een onbeveiligd (erg zwak) netwerk hier in de buurt...
Ik ben een paar dagen in Nederland met de bedoeling de tuin weer een beetje onderhanden te nemen. Nu is dat gistermiddag letterijk in het water gevallen.
Nadat ik gisteren rond 1 uur in Tiel was aangekomen en boodschappen had gedaan ben ik op de bank in slaap gevallen. Toen ik weer wakker werd begon het net flink te regenen, dus kon ik in de tuin even niets meer doen.
Vandaag had ik met Thom en Wilma afgesproken om een stukje one-on-one lascursus te krijgen van Thom. Hij heeft de serieuze spullen thuis staan en wil mij graag op weg helpen met de fijne kneepjes van het TIG lassen.
Ik kan zeggen, ik heb weer een boel opgestoken. Er leert niets zo snel als het maken van fouten en direct daarna uitgelegd te krijgen wat er fout ging en wat je er eventueel aan kunt doen.
Wilma had een pan heerlijke Stroganoff gekookt -met een beetje hulp van Knorr, zo zegt ze zelf- met een lekker glaasje wijn erbij en een toetje achteraf hebben we dus lekker zitten smullen.
Agenda voor morgen: Weer wachten of het misschien beter weer wordt en dan alsnog de tuin in gaan. Zo niet?? Dan vrijdag misschien.
Als Leo een paar dagen weg is, stel ik mezelf een paar doelen. Ik wil me niet vervelen en weet dat ik op die manier zeker een aantal dingen ga doen.
Zoals: al het groene grint op het pad kruieren (al klaar); elke dag een kruiwagen met stenen uit de boomgaard weghalen en op de rotstuin brengen (gisteren gedaan, vandaag nog niet); de hedera planten langs de afscheiding met de buurman die zijn onkruid zo hoog laat groeien (gisteren gedaan, nog 5 stekken te gaan); spaanse cursus op internet weer oppakken nu de school vanwege vakantie dicht is; weblog voor mijn moeder printen en opsturen (postzegels al gekocht).
Op mijn "staatsloterij" lot die ik van de Mujeres de Macisvenda had gekocht, was een prijs gevallen van EUR 20,-- , die ik direct ook weer ben gaan uitgeven bij de kapper.
Ja, het lukt mij al aardig om me hier ook alleen bezig te houden.
Gisteravond om 23:39 voelden we de eerste schok. Ramen rammelden, deuren trilden, alles dreunde. De aardbeving duurde kort, maar was desalnietemin goed te voelen.
We zijn uiteraard toch gewoon naar bed gegaan om te gaan slapen. Dat was echter van korte duur, want rond 00:54 kwam de "echte" aardbeving. Echt alles dreunde, we sprongen ook allebei uit bed om eens te kijken of het allemaal wel goed ging.
De eerste beving was ten zuiden van Abanilla, de tweede, veel sterkere, was ten noorden van ons bij Alguexf1a. Later volgden nog 4 kleine naschokken maar dat was alleen een beetje gerommel zonder beweging.
Onderstaande tabel komt van de Spaanse Terramoto-site IGN.ES waar via deze link de bevingen van de laatste 10 dagen zijn terug te zien. Beide schokken hadden hun epicentrum op circa 10 kilometer bij Macisvenda vandaan.
| Nummer | Datum | Tijdstip | Pos. NB | -Pos. WL | Diepte | Max. Intens. | Richter | Tipo Mag. | Locatie |
| 1072779 | 11/07/2011 | 00:22:45 | 38.3283 | -1.0619 | 9 | 1.9 | mbLg | N ABANILLA.MU | |
| 1072766 | 10/07/2011 | 23:45:09 | 38.3134 | -1.1074 | 1.6 | mbLg | NW ABANILLA.MU | ||
| 1072756 | 10/07/2011 | 23:35:07 | 38.3297 | -1.0509 | 10 | 2.6 | mbLg | N ABANILLA.MU | |
| 1072746 | 10/07/2011 | 23:22:59 | 38.3540 | -1.0679 | 10 | 2.0 | mbLg | N ABANILLA.MU | |
| 1072722 | 10/07/2011 | 22:54:21 | 38.3463 | -1.0277 | 11 | IV-V | 3.8 | Mw | W ALGUExd1A.A |
| 1072712 | 10/07/2011 | 21:39:46 | 38.1847 | -1.0492 | 10 | III | 1.9 | mbLg | SW ABANILLA.MU |
Opmerking: De tijden in de tabel worden weergegeven in GMT. Voor Spanje moet daar in de zomer dus 2 uur bij opgeteld worden.
Update 13:00 uur: Ook in Bar Javi's waren de bevingen het gesprek van de dag. Het bleek dat direct na de eerste beving de Policia Local door de straten was gereden en bevolen had dat iedereen tot nader order zijn/haar huis uit moest. Pas om vijf uur vanochtend mochten de mensen in het dorp hun huis weer in.....
Vooral 's ochtends en aan het eind van de middag, want overdag is het veel te warm.
Op basis van het gemaakte tuinplan wordt stapje voor stapje verder gewerkt. De eerste delen van het tuinpad (met groen grint) zijn achterop de foto al te zien.
Ja, ja, er moet nog wel wat gebeuren....
Ik had een Bose Acoustimass-3 set te reparatie meegekregen die het helemaal niet deed.
Dat wil zeggen, als hij een tijdje aanstond kwam er soms een beetje geluid uit, maar dat klonk dan van geen meter. Op internet was (uiteraard) een schema te vinden dus kon de klus beginnen.
Volgens de Wet van Leo nummer 3 is er bij een leuke storing altijd meer dan xe9xe9n probleem.
Zo ook hier. Er zit een beveiliging ingebouwd die de eindversterkers uitschakelt wanneer er teveel stroom door de speakers loopt en ook wanneer er een gelijkspanning aan xe9xe9n van de uitgangen komt te staan.
Nu zat er in xe9xe9n van de eindtrappen een fout waardoor er daadwerkelijk gelijkspanning op de uitgang stond, dus de beveiliging was zeker nuttig. Echter, toen dat probleem in de eindtrap opgelost was, bleek de beveiliging sowieso niet betrouwbaar in te schakelen, waardoor er nog steeds geen geluid was. Kortom, het was weer een paar uur leuk puzzelen.
Wat even schrikken was, was dat tijdens een kopje koffie op de veranda een plotselinge windvlaag de voordeur liet dichtwaaien! Normaal zorgen we er altijd voor dat er sleutels in de deur zitten, maar jullie raden het al: vandaag even niet.
Geluk is met de dommen, want omdat ik in de werkkamer bezig was waar het erg warm was, had ik daar het raam opengezet en mijn sleutels op het bureau gelegd. We konden van buitenaf het vliegenscherm omhoog doen en met mijn arm door de rejas kon ik met een potlood net bij mijn sleutels komen zodat we toch niet buitengesloten waren.
Hier moeten we toch eens iets op verzinnen....
Vandaag ben ik (Leo) alweer naar het sportcentrum geweest. Het was hard werken, maar het resultaat is er dan ook naar: Een weer goed werkende machine.
Nee, dan bedoel ik natuurlijk niet mijn eigen lijf, maar xe9xe9n van de tredmill's die in het gym van Chris in Frailes staat. Deze zijn voorzien van een automatisch smeersysteem wat de loopband op regelmatige intervallen voorziet van "wax" zodat hij goed gesmeerd blijft.
Nu hadden we een tijdje geleden al vastgesteld dat de was in de machines was gaan "vlokken" en daarmee de spoeimondjes verstopt waren geraakt. Schoonmaken had alleen maar zin als ook de oude was vervangen zou worden.
Vandaag was het zover: de nieuwe was (in zakken) was binnen en dus kon de grote wissel- en schoonmaaktruuk beginnen. Het schoonmaken van de spuitmond en het vervangen van de zak ging redelijk vlot, hoewel de machine behoorlijk ver uit elkaar moest.
Wel was er vorige week en-passant een tweede probleem ontstaan, de aardlek vloog eruit wanneer de machine werd aangezet. Dit bleek na goed zoeken veroorzaakt te worden door een sluiting die was ontstaan in de elektronica bij de koeling van de vermogenstransistoren.
Alles bleek oplosbaar en dus "liep" de machine eind van de middag weer prima.
Vandaag (donderdag) hebben we van alles tegelijk gedaan.
's Ochtends ben ik druk geweest in mijn hok met het op verzoek bouwen van een Rozenboog-klim-toren-ding. Er waren voorbeelden, maar eigen inbreng was ook gewenst en mogelijk. Anyway, een en ander heeft geleid tot dit resultaat.
Terwijl ik aan het bakken (lassen) was, was Joke ook aan het bakken (koken) voor onze Engelse vrienden Peta & Ian die authentiek Indonesisch kwamen eten. Vooral Ian is gek op satxe9, dus daar is een werkelijk prima varkenshaas voor gebruikt en dat was te merken. Joke heeft de marinade en de satxe9-saus gemaakt, terwijl ik ze op de plaat buiten gebakken heb.
Ook heb ik nog wat gespeeld met de camera, maar met bijgaande foto is toch wat mis, al weet ik nog niet precies wat. Wie helpt??
Vandaag (donderdag) hebben we van alles tegelijk gedaan.
's Ochtends ben ik druk geweest in mijn hok met het op verzoek bouwen van een Rozenboog-klim-toren-ding. Er waren voorbeelden, maar eigen inbreng was ook gewenst en mogelijk. Anyway, een en ander heeft geleid tot dit resultaat.
Terwijl ik aan het bakken (lassen) was, was Joke ook aan het bakken (koken) voor onze Engelse vrienden Peta & Ian die authentiek Indonesisch kwamen eten. Vooral Ian is gek op satxe9, dus daar is een werkelijk prima varkenshaas voor gebruikt en dat was te merken. Joke heeft de marinade en de satxe9-saus gemaakt, terwijl ik ze op de plaat buiten gebakken heb.
Ook heb ik nog wat gespeeld met de camera, maar met bijgaande foto is toch wat mis, al weet ik nog niet precies wat. Wie helpt??
Op de terugweg zijn we even bij Ivan langs geweest om de spullen voor ons Osmose-drinkwaterfilter op te halen.
Gelukkig was alles binnen en kon ik de drinkwatervoorziening weer herstellen. Op zich is het niet moeilijk, wel vergt de eerste keer doorspoelen wat tijd en handigheid. In ieder geval is dit een klusje wat ik nu ook beheers.
Vanmiddag zijn we begonnen met de kookvoorbereidingen voor morgen. Joke is begonnen met de satxe9 en de kip, ik heb de verse Emping gebakken. Emping is ook een soort kroepoek, maar dan gemaakt van een notenpasta. Uiteraard ging dat op zijn "Leo's", dat wil zeggen met een nauwkeurige digitale thermometer erbij zodat ik de olie tijdens het bakken steeds precies tussen de 190 en 195 graden Celcius kon houden.
Deze Emping hebben we gekocht tijdens een eetbezoek aan Javea. Het restaurant waar we gegeten hadden, Tapindo, had ook een Toko de buurt en daar hebben we toen uiteraard wat spulletjes gekocht.
En dan nu het weer.
We kunnen er kort over zijn: het is vandaag hartstikke warm geweest, de maximum temperatuur is net geen 40 graden geworden. Morgen wordt volgens de weersverwachting de temperatuur zo'n 34 graden.
Ergo, we zijn blij met ons zwembad.
Vandaag ben ik bij Aart (en Fien) gaan buiten spelen. We hadden alletwee ons speelgoed bij elkaar gezocht en hebben hele leuke rijtjes gemaakt.
Mag ik met mijn lens op jouw toestel?? Ja? Dan mag jij met jouw lens op mijn toestel. Oh, je wilt ook met je andere lens op mijn toestel? Dat is goed, maar dan wil ik ook met mijn andere lens op jouw toestel, maar dan wel met filter. OK, jij mag eerst.
Kortom, we zijn leuk bezig geweest. We hebben in totaal 6 lenzen op twee toestellen getest met waar mogelijk steeds drie verschillende zoom-instellingen, en dat alles bij twee verschillende diafragma's.
We hebben nu dus allebei een flinke serie foto's en onze opdracht is: "Zoek de verschillen!"
Om een indruk te geven staan hieronder een paar van de plaatjes die we gemaakt hebben.
De voorlopige conclusie? Het valt wel mee met mijn camera, alleen moet ik niet de 18mm stand van mijn 18-135 mm lens gebruiken. Pas vanaf 35 mm wordt het om aan te zien, vanaf 50 mm is het echt mooi....
Ook inzoomen met een polarisatie-filter erop werkt van geen meter, de AutoFocus raakt dan vreselijk de weg kwijt.
Vroeger (in mijn onschuldige jeugd) kon je osmose het best uitleggen aan de hand van bierglazen die door osmose snel leeg raakten. De verklaring was dan:
"Osmose is het natuurkundig verschijnsel, waarbij kleine moleculen van de ene stof (het bier) door de intermoleculaire ruimte van een andere stof (het bierglas) ontwijken.
Biermoleculen bewegen zich dus tussen de glasmoleculen door naar buiten, waardoor het glas sneller dan normaal leeg raakt."
Niet iedereen geloofde dat, maar het gaf een aardig beeld van wat osmose nu eigenlijk is.
Osmose is eigenlijk een soort van filter. Kleine deeltjes kunnen er wel door, maar grotere niet, maar zonder dat het direct verstopt raakt.
In ons huis hebben we een 5-Traps Reverse Osmose filter onder ons aanrecht, hier halen wij al ons drinkwater uit. Nu hebben wij al drinkwater in de voorraadtank, maar het water wat echt bij ons naar binnen gaat (koffie, thee, soep, etc.) halen we uit het filter.
Het water wat wij drinken is dus erg schoon, nadeel is wel dat ook vrijwel alle goede mineralen eruit gefilterd zijn. Het blijft dus zaak om ook voldoende mineraalwater te blijven drinken, anders krijg je zwakke botten en valt je haar uit.
In principe bestaat het filter uit 5 verschillende stadia, 3 Pre-filters, een Membraan Osmose-filter en een Post-Filter:
Dus eerst een grof deeltjesfilter (1, Sediment) gevolgd door twee fijnere deeltjesfilters (2 en 3, beide Koolstof), dan het Osmose filter (4, drinkwater gaat rechtdoor, de nog fijnere bacterixeble verontreiniging wordt door het osmose-membraan afgesplitst en naar de afvoer geleid) en als laatste nxf3g een filter (5, een nog fijner koolstoffilter). Om bij het opendraaien van de drinkwaterkraan direct water te hebben is er ook een klein buffervat geplaatst.
Nu is een veel gehoord verhaal dat je ieder jaar alle filters moet vervangen, in werkelijkheid moeten de eerste drie jaarlijks vervangen worden, de laatste twee iedere 4-5 jaar, afhankelijk van het gebruik. Een gezin van 3-4 personen dienen die laatste filters dus iedere 4 jaar te vervangen, bij ons tweetjes is iedere 5 jaar dus genoeg. Deze keer gaan we alle filters vervangen, de komende jaren houden we ons aan het nieuwe schema.
Ivan van de Ferreteria had niet alle filters in voorraad, maar woensdag denkt hij alles binnen te hebben.
