Rozegeur en zonneschijn??

Eigenlijk gaan al onze logjes over hoe rustig en ontspannen dingen hier gaan en dat we zo leuk aan het klussen zijn.

Dat auto's bij een zebrapad stoppen om oude dametjes over te laten steken en dat er altijd een kwartiertje politie aanwezig is om het verkeer te regelen als de lagere school uit gaat.

In de winkels wordt je altijd geweldig geholpen en ze doen vreselijk veel moeite voor je.

Ook de wijn bij de bodega's kost minder dan een euro per liter en de elektra is veel goedkoper, om over de wegenbelasting maar te zwijgen.

Is het dan werkelijk allemaal "Rozegeur en Zonneschijn"?          

Nee dus!!

Het regent hier ook op dagen dat je het niet wilt. Regelmatig en ook niet al te lang geleden,  zijn er hier in Macisvenda een aantal inbraken geweest en net buiten het dorp heeft de politie -naar aanleiding van een alarmmelding- met getrokken wapens en door het lossen van flink wat schoten een groep inbrekers kunnen verjagen. Nee, ze zijn niet aangehouden maar misschien wel geschrokken.

Buren van ons worden nu al bijna 5 jaar aan het lijntje gehouden door hun elektricien en Iberdrola terwijl ze wel steeds extra geld moeten betalen. Eerst voor het plaatsen van een mast op eigen terrein die dan vervolgens niet gebruikt kan worden omdat de kabel aan de overkant van de straat, waar ze op aangesloten zouden worden, al aan het maximum zit. Vervolgens moeten ze zelf weer de kosten dragen voor het aanleggen van een nieuwe kabel aan de andere kant van hun perceel, maar dat is een te overbruggen afstand van ruim 300 meter!

De urbanisatieplannen in Hondón de las Nieves worden door de gemeente heel bewust onder de pet gehouden en zéér minimaal gecommuniceerd met slechts af-en-toe een A5-je in de vitrine in het gemeentehuis. Uiteraard wordt dit alleen in het Spaans gedaan. Op de website van de gemeente kun je alleen na lang zoeken de uitgebreide, verstrekkende plannen terugvinden.

Begrijp ons goed, wij hebben het prima naar ons zin, maar dat komt -denken wij- vooral omdat wij behoorlijk veel energie steken in contacten met de lokale bevolking en vooral ook met de instanties. Wij stappen overal zelf op af en zorgen dat wij begrijpen wat de spelregels zijn zodat we ons daar aan kunnen aanpassen.

Zelfs als je alles in het Spaans doet valt het niet altijd mee. De mensen achter het loket zijn ook maar gewoon mensen en zoals overal heeft niet iedereen een engelengeduld.

Onze boodschap aan alle Spanje-liefhebbers:  Weet dat hier wonen, heel wat anders is dan twee weken in een hotel op vakantie gaan!

Een grijze dag

Vandaag was -zoals de titel al zegt- een grijze dag. Het werd nog geen 20 graden, het heeft een beetje geregend en de zon heeft zich niet echt laten zien.

We hebben vanochtend boodschappen gedaan en thuis een beetje opgeruimd. Verder ben ik (Leo) vooral aan het vechten met de nieuwe webcam. Om de haverklap valt hij uit en hangt de weerstation-PC op zodat de gegevns ook niet meer doorkomen.

Het is dus zaak de juiste software te vinden en die dan vervolgens te testen. Ik hoop dat ik vanmiddag een geschikte combinatie gevonden heb, maar dat weten we de komende dagen pas.

Agenda voor morgen: Het is Koninginnedag en wellicht gaan we even kijken op de straatmarkt in de urbanisatie bij Hondón.

Motorpech !?!?

We deden niets raars, ook reden we niet (te) hard, maar ineens ging er een verdacht lampje op het dashboard branden.

Nu zijn in principe alle lampjes op het dashboard verdacht en betekenen ze nooit veel goeds, dus was het even schrikken.

Uiteraard hebben we hem aan de kant gezet en dook Joke gelijk al in het boekje om uit te zoeken welk onheil ons dit keer getroffen zou hebben. (Er gebeurt eigenlijk nooit wat)

Ik deed wat iedere technicus denk ik wel zal proberen:

Uitzetten, even wachten en daarna weer aanzetten. Hmmm, dat hielp dus niet. Wat zou er kunnen zijn? Zijn Volkswagendealers hier in Spanje net zo duur als in Nederland? Bestaat er hier eigenlijk een ANWB? Al deze vragen schoten door mijn hoofd terwijl ik de "reboot" truuk nog een keer probeerde, overigens zonder merkbaar resultaat.

Toen zag ik het. Op het display verscheen een melding waar Microsoft nog een puntje aan kan zuigen: Deze auto vertelt gewoon wat er echt aan de hand is. Het linker remlichtlampje was defect en dat wilde hij even kwijt.

Ja, "Christine" is de afgelopen jaren een stuk aardiger geworden.

 

Geïnstalleerd

Vanochtend na een lekker ontbijtje eerst richting Ivan van de Ferreteria gereden om daar een geschikte kunststof behuizing te vinden voor de webcam. Als ruitje heb ik een glaasje voor een laskap gebruikt, dat hadden ze daar ook.

Door een stevige, verstelbare beugel van een oude internetantenne aan het kastje te maken en daar vervolgens de camera in te bouwen heb ik een handige bevestiging gekregen. Na het plaatsen aan de mast, waar ook de internet-antenne's zitten, konden we hem ook makkelijk in een geschikte richting manouvreren.

Hij heeft nu dus een vaste "kijkrichting" naar het oosten zodat mooi een stuk van de berg en de lucht erop staat. In verband met de privacy staan er dus geen huizen in beeld, wel kun je ons af-en-toe door de boomgaard zien scharrelen.

Joke was lekker in de tuin bezig terwijl ik in mijn hok aan het knutselen was aan de webcam. Vanmiddag hebben we samen thee gedronken en de rest van de middag doe ik niets meer. Joke wel, die gaat nog even in de tuin verder.

Spaanse webcam babes

Die hebben we hier dus niet!

Wel schijnt een dergelijke kreet goed te werken bij de diverse zoekmachines op internet, dus mogelijk levert het wel flink wat extra bezoekers op.

Wat hebben we dan wel?

We hebben sinds vandaag een kleine kleuren-webcam die een overzichtsplaatje laat zien van de boomgaard in oostelijke richting. Met een beetje geluk kunnen bezoekers de zonsopgang zien en ook wat voor weer we overdag hebben.

Vandaag ben ik bezig geweest met het installeren en configureren van de benodigde software. Nu is er allerlei speciale software te koop, maar er zijn minstens zoveel gratis alternatieven.

Een programmaatje genaamd Fwink is in staat om op een ingesteld interval steeds een beeld van de webcam op te slaan. Dit staat nu ingesteld om iedere 5 seconden een nieuw plaatje op te slaan.

Vervolgens heb ik de gratis Abyss Web Server X1 gebruikt om dit plaatje op het internet te presenteren. Daarna heb ik in de zijbalk een verwijzing gemaakt naar dit plaatje, zodat de omgeving bij ons ook op een iets groter formaat te zien is.

Agenda voor morgen: Kastje kopen zodat ik de camera kan inbouwen en buiten kan opstellen zodat die gekke rejas niet meer in beeld staat.

Dagje techniek

Tweede Paasdag kennen ze niet in dit deel van Spanje, dus konden we vanochtend gewoon naar de markt om de voorraden weer aan te vullen. Ook het bezoek aan Bar Javi's voor onze zichtbaarheid en het gebruikelijke kopje koffie kon gewoon doorgaan.

Terwijl we daar waren werd ik aangesproken door één van de Engelsen hier in de buurt, ze hadden al een tijdje slechte schotelontvangst en als hij aan een kabel rommelde werd het beter of hield het er juist helemaal mee op. Of ik daar eens naar wilde kijken?

Ja hoor zei ik, vanmiddag rond een uur of twee ben ik er. Na even gekeken te hebben was het duidelijk, er zat inderdaad een draadje los. Ik heb een connector er opnieuw aangezet en het probleem was opgelost.

Weer thuis stond er nog een ander klusje op me te wachten: net voordat we vorige week naar Xaló gingen, had ik de voorbereidingen getroffen om naast de UV-meter van ons weerstation ook een sensor, die de ingestraalde energie van de zon meet, te installeren, een zogenaamde Solar-meter.

Een UV-meter heeft zin omdat die waarde iets zegt over hoe gevaarlijk de zon is voor onze huid.

Een solar-meter daarintegen, geeft de totale hoeveelheid ingestraalde energie -dus inclusief de UV- weer. Die waarde heeft weer betekenis voor onder andere de zonnepanelen en ook voor warmtewisselaars.

Vandaag is de Solar-sensor opgebouwd en bij het weerstation aangemeld. Wel moet hij nog afgeregeld worden, dus de geregistreerde waarden van deze middag zeggen nog helemaal niets.

Het is een slim maar eenvoudig apparaatje. Eigenlijk is het gewoon een thermometer die de temperatuur in de sensor als gevolg van de ingestraalde energie meet. Het verschil met de huidige omgevingstemperatuur geeft de werkelijke ingestraalde energie in Watt/m2.

P.S. Vanaf 1 uur vannacht tot kwart voor tien vanochtend heeft onze internetprovider een storing gehad en was er dus even geen verbinding.

Weer thuis, maar een grijze dag

We zijn weer thuis en dat is lekker.

We hebben een paasontbijtje genuttigd met het door Cokky gebakken paasbrood, tussen de middag zijn ook de gekookte eitjes op tafel gekomen.

Verder hebben we onze spulletjes uitgepakt en opgeruimd. Het weer was zo grijs en somber dat we zelfs de kachel weer aangestoken hebben.

Ander nieuws: sinds een tijdje hebben we ons weerstation ook aangemeld bij een Spaanse site Meteoclimatic maar dat lijken vooralsnog toch wat teveel hobbyisten te zijn. De afgelopen twee dagen zijn ze niet in staat geweest de aangeleverde gegevens op hun site te presenteren.

Ook de andere site Wunderground heeft problemen. De hier geplaatste link brengt je naar onze eigen pagina die -weliswaar in het Engels- de actuele gegevens in juiste opmaak toont. Wanneer je op de hier links geplaatste "sticker" klikt kom je op een pagina in het Nederlands waarvan de opmaak echter behoorlijk verminkt is, iets wat ze de afgelopen maanden nog steeds niet hebben kunnen oplossen.

Xaló, Dag 5, Deel 2

Edwin ging vanochtend lekker fietsen terwijl wij naar de Rastro gingen. Deze ochtend bleef Cokky thuis om allerlei brood, koeken en andere dingen te bakken. Doordat Edwin de kleinere route gefietst had (Verstandig Edwin) en met de auto gegaan was (ook verstandig Edwin) en niet geprobeerd had voorop te fietsen (waarschijnlijk het verstandigst van alles) was hij dus veel vroeger thuis dan verwacht.

Om gebruik te maken van deze onverwachte mogelijkheid zijn we naar het favoriete restaurant van Cokky gereden om daar lekker te eten. De route daarnaartoe ging door de vallei met prachtige vergezichten, ook de plek van het restaurant is prachtig gelegen.

Op de weg terug zijn we even in Murla gestopt om weer water uit de bron te halen, nu weer thuis zitten we met zijn allen uit te buiken.

 

Xaló, Dag 5, De Rastro

Een vaste waarde bij een bezoek aan Xaló is een rondje over de Rastro, de rommelmarkt op zaterdag. Vanochtend was het goed weer, maar de voorspellingen voor de rest van de dag zijn niet best.

Je komt er echt van alles tegen, in ieder geval heb ik weer een paar beitels voor de boorhamer weten te scoren.

Xaló, Dag 4, deel twee

Vanmiddag trok het toch ineens dicht. Dreigende wolken trokken samen in het westen, terwijl het er in oostelijke richting gewoon ´s zomers bleef uitzien. Uiteindelijk heeft het nog een klein beetje geregend, maar veel is er niet bij gevallen.

Begin van de avond verwachten we Edwin en Cokky weer terug, mogelijk dat het morgen wel goed weer is en blijft en dat de Rastro gewoon doorgaat.

Xaló, Dag 4, Goede Vrijdag

De zon is weer terug. Vannacht heeft het geregend en was er ook een onweersbui, maar nu lijkt dat allemaal weer ver weg. De blauwe lucht maakt de voorspelling van nog meer regen ongeloofwaardig, maar we zien wel hoe de dag zich verder ontwikkelt.

De wandeling met het poezenspul was vandaag met een beperkt gezelschap, Koepoes wilde onder toezicht van Joke wat eten terwijl ik met Oscar en Loesje het rondje door de tuin ging maken. Karel en Tom waren nergens te bekennen. Onderweg was er van alles te zien wat leuk is om op de foto te zetten. Goed en vooral veel oefenen is het devies!

 

Xaló, Dag 3, deel twee

Na wat rommelen met het overzetten van de laatste gegevens van een oude harde schijf naar de nieuwe computer zijn we gaan eten bij "La Solana". Joke nam de zalm van de gril en ik heb konijn in knoflook uit de oven genuttigd.

Als dessert hebben we alletwee de soesjes met ijs en slagroom genomen, waardoor we nu dus op de bank aan het uitbuiken zijn. Voordat we naar huis gingen hebben we nog gauw de laatste boodschappen gedaan, veel winkels gaan vandaag op witte donderdag eerder dicht.

We wilden eigenlijk bij Bar Juan´s gaan eten maar die deed vandaag al geen menu meer vanwege de feestdag morgen.

De radio staat aan, we hangen wat op de bank en de haard brandt, buiten hangt nog steeds de bewolking waar wat regen uit valt.

Xaló, Dag 3, regen

De voorspelling was slecht, erg slecht. Zoals zo vaak valt het dan toch mee, maar het is inderdaad gaan regenen. Niet zo hard als de verwachting gisteren liet zien, maar voor de poezen toch vochtig genoeg om lekker binnen te blijven.

Agenda: koffie drinken en in de loop van de dag wat boodschapjes doen.

Xaló, Dag 2, deel 2

Na een rondje met Poppy in lekker weer, zijn we eind van de ochtend afgereisd naar Javéa om het daar gevestigde Indonesische Restaurant en Toko eens te gaan proberen.

Beide heten TapIndo maar hebben wel ieder een eigen lokatie. Het restaurant bevindt zich wat meer in het centrum van het dorpje terwijl de Toko meer in de buurt van de haven is.

We kunnen er kort over zijn: het eten was er heerlijk en had (volgens Joke en die kan het weten) de authentieke smaak zoals hij hoort te zijn. De Toko had een toch wel beperkt aanbod en had iets meer van een traiteur waar je dus reeds bereidde maaltijden kon halen dan een winkel voor Indonesische producten.

Op de terugweg hebben we een leuke route gereden en de rest van de middag hebben we het weer rustig aan gedaan. Wel heb ik vanochtend en vanmiddag wat gesleuteld aan de vaatwasser die hier wat kuren leek te hebben, mogelijk is ook dat varkentje gewassen. (Éénmaal Babi vaatwasser om mee te nemen?)

Xaló, Dag 2, Het ochtendritueel

Kwart over zeven, de wekker loopt af. Hé, zou Joke een nieuwe gekocht hebben? In plaats van het bekende "piep-piep-piep-piep" hoor ik een enigszins onbekend mengsel van "prt-prt-prt" en "miauw-miauw". Voorzichtig doe ik mijn ogen op en dan weet ik het weer: we zijn in Xaló en de dag is begonnen. Dat wil zeggen, volgens de katten dan.

Fris en fruitig spring ik overeind en ga snel de beestjes eten geven. "Fit32" voor Oscar en Loesje, "Blaas" voor Koepoes en "Brekkies" voor Karel. Karel is diegene die de prt-prt-prt geluidjes maakt, maar die is weer even naar buiten gevlucht.

Terwijl ze eten ga ik snel naar de badkamer en kleed ik me aan, want daarna moeten we wandelen in de ochtendzon. Tijdens het eten mocht ik Koepoes zowaar even aaien, toen ik dat na het eten nog een keer probeerde had ik onmiddelijk een haal over mijn hand te pakken. Wie dacht ik wel dat ik was??

De rest van het spul zat buiten al op me te wachten (eigenlijk op Edwin, maar ik wordt blijkbaar ook gedoogd), dus de wandeling kon beginnen. Langs het muurtje richting het tweede veldje liepen we, terwijl er ondertussen wat gespeeld werd en in bomen geklommen.

Op de verschillende muurtjes gaat  Loesje even in de zon zitten, terwijl Koepoes op veilige afstand blijft en het duidelijk allemaal niet vertrouwt. Maar eens kijken hoe het morgen gaat.

Xaló, Dag 1 deel 2

Vanmiddag zijn we boodschappen gaan doen in Calpe en hebben we een rondje door de omgeving gemaakt.

Op weg naar huis kwamen we weer terug in Xaló deze Engelse bar tegen met een wat weinig fantasierijke naam: Drieëntwintig.

In Hondón de los Frailes hebben andere  Engelsen namelijk een bar die Veintiocho (28) heet....

Xaló, Dag 1

Nadat Edwin en Cokky vanochtend vertrokken waren, zijn wij als eerste een rondje met Poppy gaan maken. Eerder vanochtend waren we door Cokky al even voorgesteld aan Puppy (Aisha), het nieuwe, jonge hondje van de Engelse buurvrouw.

Vervolgens zijn we hier naar de markt geweest en hebben in het dorp een kopje koffie gedronken. (Dos Cortados por favor) Weer thuis hebben we brood gegeten en vanmiddag gaan we even boodschappen doen in Calpe waar een Spaanse supermarkt ook best veel Nederlandse producten schijnt te verkopen.

Tussen deze bedrijven door heb ik al gesleuteld aan de weerstation-PC alhier om te zorgen dat hij bij een herstart direct en automatisch begint met het weer verzenden van de weergegevens. Ook ben ik begonnen met het overzetten van gegevens van een oude PC naar de nieuwe. Kortom, ook hier wordt ik van de straat gehouden.

Visite

Vandaag zijn we op ons kattenoppasadres aangekomen. De komende dagen zijn we in Jalón / Xaló om op de katten Oscar, Loesje en Koepoes te passen. Ook de buurkatten Tom en Karel krijgen natuurlijk de verdiende aandacht.

Het eten vanmiddag was een prima Menú del Día met een tong van formaat! Ook de postres en koffie vielen in de smaak.

De rest van de middag hebben we lekker in de zon gezeten en zitten kletsen, ook van Edwin heb ik een gedegen uitleg over de verschillende soorten lenzen die bestaan voor de nog aan te schaffen camera. De hoeveelheid aan uitvoeringen maakt de keus van de lenzen nog een stuk ingewikkelder dan de keuze van de camera zelf.

Anyhow, ik moet toch nog een beetje doorsparen. (= klussen)

Scoren!!

Vanavond ga ik Joke ophalen op het vliegveld en dus kon ik vanochtend nog mooi een keer naar de Rastro in Salinas.

Het was er prima weer voor, geen regen, niet te warm -zo'n 20 graden- en een heel klein beetje wind. Het lijkt wel of er steeds meer mensen hun spullen komen verkopen, ook het bezoekersaantal was flink hoog, zo te zien.

De score van vandaag was weer leuk. Een stevige schroevendraaier voor gebruik met bitjes, een universele afstandsbediening voor tig merken airco's, een kunststof hamer en een zo-goed-als-nieuwe Linksys Router.

Wat vooral leuk is, is dat cameraatje wat ik als webcam voor bij het weerstation kan gaan gebruiken. Daar moet ik dan nog wel een buitenbehuizing voor maken, maar ook dat gaat vast wel goedkomen.

Zo, nu eerst even een bakkie en dan nog wat rommel opruimen, dan is alles weer klaar voor dit weekend.

Toelatingsexamen

Goed voorbeeld doet goed volgen, dus toen Edwin en Cokky hun weerstation aangemeld hadden bij een volledig Spaans equivalent van Wunderground, MeteoClimatic geheten, konden wij niet achterblijven.

Echter, bij MeteoClimatic willen ze wel wat meer weten van het weerstation en de opstelling ervan. Op zich is dat een goede zaak maar het maakt de aanmelding en inschrijving wel iets omslachtiger. Nu valt het wel mee, uiteraard kennen ze alle gangbare merken weerstations, dus over het station hebben ze niet veel vragen. Wel willen ze informatie over de opstelling ervan.

Staat de windmeter wel mooi vrij opgesteld, staat de temperatuurmeter niet in de volle zon -dus zonder bescherming tegen directe instraling- of te dicht bij een muur of in de schaduw, en ga zo maar door.

Nu kun je een en ander aanleveren door een serie foto's in alle windrichtingen te maken zodat ze aan de hand van de foto's de situatie kunnen beoordelen. Eens kijken of we door het toelatingsexamen heenkomen.

We staan nu weliswaar op de kaart, maar om een "echt" station te mogen worden moet je eerst een soort proeve van aanwezigheid afleggen.

We gaan nu punten verzamelen door de komende weken / maanden gegevens aan te leveren. Doen we dit voldoende regelmatig en zonder fouten, dan krijgen we punten. Bij voldoende punten gaan ze de installatiefoto's beoordelen en ons eventueel toelaten tot de lijst van goedgekeurde stations .......

"Wax error, call maintenance"

Gisteravond kreeg ik eens SMS-je, één van de loopbanden in het sportcentrum gaf een foutmelding op het display en of ik vandaag tijd had om te komen kijken?

Dus om even voor tienen vanochtend reed ik weer naar Frailes met mijn gereedschapskoffer voor weer een nieuw reparatie avontuur. Het blijkt dat de loopbanden automatisch om de zoveel loopuren gesmeerd worden met een beetje vloeibare was tussen het loopvlak en de loopband. Volgens het display was daar dus iets mee mis waardoor de machine ook niet meer te gebruiken was.

Onderzoek wees uit dat de machine dacht dat de zak leeg was. Ergens in één van de instellingmenu's moest verteld worden dat de zak nog vol was waarna de machine weer wilde werken. Wel moest ik de mensen van het sportcentrum vertellen dat de was in de zak was gaan "vlokken" en een soort van "sludge" (smurrie) gevormd had waardoor de sproeiers verstopt waren.

De machine dacht dus dat hij was kon toevoegen, ook dacht hij daarmee het geschat verbruik te kennen maar in werkelijkheid kwam er dus veel te weinig was in de machine. Een snelle blik bij de andere machine liet hetzelfde verschijnsel zien.

Mijn advies was om het wassysteem helemaal schoon te maken en de waszakken te vervangen. Hij zou hier over nadenken en ook nog even met de fabriek bellen. Ze komen er nog op terug.

Vanmiddag heb ik gebruikt om vast de woonkamer op te ruimen, zondag komt Joke immers terug en dan moet het hier weer spic-en-span zijn.

Klussen en wat daar bij komt kijken

Joke heeft zich vandaag als oma van haar beste kant laten zien. Ze is met haar kleinzoon voor de eerste keer naar de Gamma geweest. Dat is iets waar je niet vroeg genoeg mee kan beginnen, toch?

Ik ben begonnen met het inrichten van de nieuwe, blauwe doosjes met allerlei electronica-componenten die ik hier op voorraad heb. Maar het lijkt erop dat ik er inderdaad nog een paar extra nodig heb.

Ook ben ik gebeld door een Engelse klant met een defect professioneel ontharingsapparaat. Dat wordt gebruikt in een salon in Frailes maar werkte dus niet meer. Aan het begin van de middag ben ik het apparaat even gaan ophalen en vanmiddag heb ik me daar dus mee bezig gehouden.

Hij leek weer te werken, tenminste: ik kon allerlei uitgangsspanningen meten die er op leken te wijzen dat hij het weer zou doen. Er was dus maar één manier om daar achter te komen, of, zoals ze ook bij Microsoft zeggen: "Eat your own dogfood!"

Kortom, ik stelde voor om hem op mij te proberen, dat leek me de enige goede test. Daar zat ik dus in de schoonheidssalon, terwijl er een aantal haren op mijn hand professioneel werden verwijderd.

Het goede nieuws: hij doet het weer, de klant was blij en er is weer een bijdrage in het hobbypotje gestort.

Verslaafd!

Het leek allemaal zo goed te gaan, maar twee dagen terug, op de dag van het vertrek van Joke naar Nederland, had ik een enorme terugval.

De afgelopen jaren hebben we samen hard gewerkt om van mijn dreigende verslaving af te komen en onze gezamelijke inspanning had succes. Ik kon er vlak langs lopen zonder er ook maar naar te kijken. En dat nog wel op één van mijn zwakste momenten, namelijk IN de Bricodepot.

Nee, ik kon met gemak van de rode verlokking afblijven. Hoewel ze erg handig, mooi en stevig zijn met echte scharnieren en een handige indeling taande ik er niet meer naar.

Waarom ging het dan toch mis??

De sluiting was verbeterd en nu hebben ze een prachtig mooie, diep blauwe kleur. Ik kon niet anders, ik moest wel toegeven. Twee jaar hard werken, en allemaal voor niets.

Gisteren heb ik de hele dag lopen twijfelen wat ik er allemaal in zal gaan stoppen, maar ik kwam er niet uit. Waarschijnlijk heb ik er nog te weinig en moet ik er nog een paar halen....

Misschien is het nog niet te laat en kan ik nog geholpen worden?

(Als ik vandaag even niet bereikbaar ben, ben ik naar de bouwmarkt...)

Aan de deur wordt niet gekocht

Vanmiddag werd er aan de poort gebeld door "het gasbedrijf". Zij kwamen voor de gratis veiligheidsinspectie van de betreffende onderdelen van de gasinstallatie en of ik ze even binnen wilde laten.

In eerste instantie was ik benieuwd waar het over zou gaan, dus deed ik de poort open. Ze waren met zijn tweeën en lieten direct hun identificatie zien. Ook hadden ze kleren van de betreffende firma aan.

De strekking van het verhaal was, dat je als consument verplicht bent de gasslang en drukregelventiel regelmatig te vervangen. Zo mag een slang niet ouder zijn dan 5 jaar en wordt aangeraden de drukregelaar iedere 10 jaar te vervangen. Dat is wat zij kwamen doen.

Op mijn vraag wat dat dan zou kosten was het antwoord: "Dat is geheel gratis, dat wordt door ons bedrijf verzorgd."

Nu is er één heel simpele regel: "Als het te mooi is om waar te zijn, dan IS het ook te mooi om waar te zijn."

Om de verklaring te ontvangen dat de slang en de regelaar vervangen was hoefde ik alleen maar het volgende formulier in te vullen, dan kon het bedrijf de inspectieverklaring opmaken.

Nu is het toch handig dat je een beetje Spaans kan lezen. Het kwam er op neer dat de 1 meter slang en de regelaar inderdaad gratis vervangen werden. Wel ging je bij ondertekening akkoord met een onderhoudscontract van € 50,- per jaar.

Ik heb ze in niet mis te verstane bewoordingen uitgelegd dat ik geleerd heb om NOOIT iets te tekenen als ik het niet helemaal begrijp en dus vroeg ik om wat verklarende documenten die ik dan met mijn advocaat kon doornemen. Zodra ik een en ander begreep zou ik wel weer contact opnemen.

Ik kreeg zowaar een reklamefolder van ze en daarna dropen ze af. Kort daarna belde er een buurman met de vraag of ze bij mij ook geweest waren. Er bleken al verschillende buren de trotse bezitter van een onderhoudscontract geworden te zijn, die waren er allemaal ingestonken.

Nou, voor € 50,- per jaar kun je makkelijk zelf een metertje slang en een regelaar kopen. Ik ben benieuwd of er hier in Spanje ook regels inzake colportage bestaan??