Als de kat van huis is.......

 

Ze heeft haar hielen nog niet gelicht, of ik neem mijn kans waar. Direct vanaf het vliegveld ga ik richting de Mediamarkt, kan ik daar eindelijk eens rustig en zonder haasten rondkijken. Aansluitend ben ik naar de Brico gegaan, ook daar heb ik minstens anderhalf uur rustig weer eens alles bekeken. Pas daarna ben ik naar huis gegaan om daar een lekker kopje koffie te zetten. Ja, dat moest ik zelf doen, maar ik weet nog goed hoe dat moet.

Het spreekwoord luidt: "Als de kat van huis is dansen de muizen op tafel".

Nou, deze muis zal er een swingende boel van maken. Direct morgenochtend komt de eerste visite al om te controleren of ik niet ergens in een goot lig en om te zorgen dat ik goed eet. Het gaat helemaal goed komen met mij!

Jarige Jet

Vandaag is Joke begonnen met het inpakken van haar koffer, morgen vertrekt ze naar Nederland om bij haar dochter Deniece te gaan logeren. Deniece gaat bijna bevallen en dan is de zorg van moeder altijd handig om in de buurt te hebben.

Vanmiddag zijn we met zijn tweëen buiten de deur gaan eten om op die manier de verjaardag van Joke te vieren. Vanaf morgenmiddag ben ik dus de komende tijd alleen en kan ik weer eens ervaren wat het is om voor mezelf te zorgen.

Even geen inspiratie

Doordat ik nog steeds pijn in mijn rug heb van het ingraven van de dakgootafvoeren ben ik wat hangerig. Daardoor heb ik ook even geen inspiratie en weet ik dus even niets om over te loggen.

Oh ja, toch wel: Bij de buren is vandaag al de dubbel-tarief meter geplaatst waar we gisteren voor gebeld hebben!

Soms zit het mee, soms zit het tegen

 

Nadat we gisteren de werkzaamheden rond de dakgootafvoeren hadden afgerond leek het een fijn idee om maar weer eens buiten de deur te gaan eten. De daad bij het woord voegend zijn we naar Hondón de las Nieves gereden en hebben daar -echt buiten- op een terrasje diverse Tapas gegeten. Dat we op 25 september om negen uur 's avonds nog steeds lekker buiten kunnen zitten is een duidelijke meevaller.

Vanochtend wilden we (vooral Leo) weer eens naar de Rastro "Flipper" net buiten Fortuna. Nu is dat een stukje rijden, dus tegen tienen zijn we vertrokken zodat we er toch nog op tijd zouden zijn. De teleurstelling was groot toen bleek dat hij gesloten was. Toen we op de terugweg dichtbij de Rastro nog even gingen tanken bleek tijdens het praatje met de pompbediende dat hij niet alleen vandaag, maar echt definitief gesloten is.

Mollen??

 

In een eerder logje hebben we gemeld dat de dakgoten er aan zaten. Dat was helemaal waar, maar toch was de hele klus nog niet gedaan. De dakgoten verzamelen het water, maar het moet ook nog ergens naar toe. Dat laatste was echter op een tijdelijke manier opgelost. Gisteren en vandaag zijn we bezig geweest om het tijdelijke om te zetten in iets meer definitiefs.

De eerste gedachte was om een stuk uit het stoepje te zagen, maar dat bleek geen praktische oplossing. Uiteindelijk hebben we gekozen voor het graven van een gat onder de stoep door, gevolgd door een gleuf in de grond onder het grint richting boomgaard. Zoals het er nu uitziet kunnen we morgen de tweede pijp ook afmaken.

   

Newsflash:

Als bijzonder nieuws willen we ook nog melden dat Marieke (de vriendin van Jermain, de zoon van Joke) vandaag haar Bul in ontvangst heeft mogen nemen. Zij heeft in gestrekte draf haar studie voor tandarts weten af te ronden. Wij wensen haar vanuit Spanje van harte proficiat met het behaalde resultaat!!

Impuesto sobre Bienes Inmeubles de naturaleza rustica (IBI)

Vanochtend zijn we even naar het belastingkantoortje in Abanilla gereden om de puntjes op de i te zetten voor wat betreft onze aanslag onroerendzaakbelasting -in de volksmond IBI genoemd- die we ontvangen hadden. Aan de ene kant is het mooi te zien dat stapje voor stapje alle administratieve drempels genomen worden, aan de andere kant zal het betalen van belasting nooit echt een hobby van ons worden.

Aangekomen bij het kantoor moesten we wel even wachten: er hing een briefje op de deur dat hij even weg was, rond half twaalf zou hij weer terug zijn. Wel stonden de ramen open en was ook de deur naar de wachtruimte open. We hebben dus eerst maar om de hoek even een cortado genuttigd, daarna waren we gelijk aan de beurt.

Samen met de man achter het bureau hebben we de gegevens in het systeem even gecontroleerd, hij heeft gelijk het verzendadres omgezet naar onze postbus, alles lijkt nu dus geregeld. De betaling moeten we zelf gaan doen voor 1 december bij één van de banken in de regio. Opvallend in Spanje is dat alle betalingen aan ambtelijke instanties altijd via banken lopen. De ambtenaren staan je te woord en vullen de formulieren in, maar de geldstroom loopt -volledig gescheiden- via de banken.

Het goede nieuws is dat ons huis nog vóór het moment van aankoop, bij de gemeente  geregistreerd is en het nu ook op de juiste wijze in het Catastro vermeld staat. Op basis van die vermelding gaan we nu dus met ingang van 2010 ook de IBI aan de gemeente afdragen.

Op de weg terug zijn we eens via een andere binnenweg terug gereden, op die manier zijn we in een dorpje met ook een leuke naam terecht gekomen.

 

Niet zo'n zonnig begin

Net als gisteren begint de dag niet zonnig. Gisteren rond deze tijd was het zo'n 16 graden, uiteindelijk brak de zon door en werd het toch nog bijna 32 graden!

Eens zien hoe het vandaag gaat verlopen, het begin is nog net wat somberder dan gisteren, volgens de verwachting gaat het toch 25 graden worden.

Een hele dag bezig

Vandaag zijn we alle twee druk geweest met klussen.

Ik ben op locatie in Aspe aan de slag gegaan met het plaatsen en aansluiten van een paar schemerschakelaars, Joke heeft de tuin weer verder onderhanden genomen. Een beetje tegen de verwachting in werd het vandaag toch weer behoorlijk warm waardoor we allebei best een beetje uitgeblust zijn.

Agenda voor morgen: Ik ga 's ochtends even naar de post, Joke bewaakt het fort omdat er water bezorgd gaat worden. Als het goed komt Bernd eind van de ochtend ook nog even langs.

 

Cycassen in een pot

 

Maandag! Dus naar de markt voor onze groenten en het fruit. Er waren weer erg veel mensen in Bar Javi, dus gingen we al vlot door naar Aspe om wat boodschappen te doen. Op de terugweg zijn we langs de bouwmaterialenzaak "Cons y Decor" gegaan om tegels uit te zoeken die we in de buitenkeuken/poolhouse gaan (laten) leggen. We hebben een mooie tegel gevonden, dus ter plekke Bernd gebeld en een afspraak gemaakt.

Op de weg terug zijn we bij een tuincentrum langsgegaan om wat Cycassen te scoren met bijpassende potten. Ook dat is goed gelukt, we hebben ze gelijk maar neergezet. Omdat het begon te regenen moet het in de aarde zetten nog even wachten. De potten gaan wat meer kleur in de tuin brengen.

Agenda voor morgen: als klusje in Aspe een tweetal schemerschakelaars monteren en aansluiten en de voorbereidingen treffen voor nog aan te leggen tuinverlichting.

Tijd vliegt (als je een PC aan het inrichten bent)

We liepen al een tijd te kijken naar een kleinere PC (Netbook) om mee te nemen als we op reis gaan. Doordat we tegenwoordig vaak met RyanAir naar Nederland vliegen - met alleen handbagage dus- ben je met de stevige laptop die we hebben, al ruim op de helft van de tien kilo die je mee mag nemen en ook de afmetingen spelen ons parten.

Tijdens een uitgebreide verkenning van wat er allemaal mogelijk is tegen een betaalbare prijs, bleek al gauw dat de verschillen klein zijn. De één heeft een iets snellere processor, de andere een iets grotere schijf, weer een ander heeft een mat scherm terwijl een ander een wat scherper, helder scherm heeft.

Een ander (belangrijk) verschil is de meegeleverde accu. Uiteindelijk wil je zo lang mogelijk kunnen werken met zo min mogelijk gedoe (=draden). Dus een accu met een grotere capaciteit is wellicht nog net iets belangrijker dan de snelheid van de processor.

Wij zijn uitgekomen op een -naar onze mening- leuke mix. De snellere processor, de grotere schijf en de grotere accu en een helder scherm. Ook de draadloze verbindingen zijn in orde, de kaartlezer voor de foto´s is ingebouwd, wij vinden hem helemaal top.

Maar als je dan weer thuis bent -we zijn in vier winkels geweest- wil je natuurlijk gelijk beginnen met spelen. Echter: de geinstalleerde Windows-7 software is Spaans, wat logisch is, maar toch iets minder handig. Het kost behoorlijk wat tijd om dat omgezet te krijgen naar het Nederlands. Verder moet er ook nog allerlei aanvullende software op geinstalleerd worden wat ook allemaal tijd kost.

Kortom: voordat ik het in de gaten had was het nacht en was ik vergeten te loggen. Bij deze dus het eerste logje met en vanaf de nieuwe aanwinst.
Voor diegenen die willen weten wat het geworden is: een HP Mini 210-1033ss met de buitenkant in een rustige, rode tint.

Één jaar en 1 minuut

 

Precies één jaar geleden vertrokken wij vanuit Nederland, de verhuizer achterna. Daarom vinden we dat onze echte verhuizing op 17 september heeft plaatsgevonden.

Er is veel gebeurd in het afgelopen jaar, we hebben veel van de dingen die we willen doen al gedaan, maar we zijn nog lang niet klaar. Wel is het ToDo-lijstje gevuld met steeds kleinere klusjes, de grote zijn -denken we- allemaal gedaan. Één van de klussen die er nog op stond was het aanbrengen van dakgoten.

Voordat we onze "vakantie in eigen land" gingen houden in Albinyana hadden we het kleine materiaal al in huis gehaald. Ook hadden we in twee klusdagen de beugels aan het huis bevestigd. Gistermiddag zijn we begonnen met het plaatsen van de goten, dat is een dankbaar klusje omdat je met -pak hem beet- 5 onderdelen ineens 4 meter goot in het zicht brengt. Dat gaat dan ook lekker vlot, maar toen we gisteren ruim over de helft waren, waren we ook goed moe en zijn we gestopt.

Vanochtend waren we weer helemaal fris en zouden we het even afmaken. Het ging net zo vlot als gisteren dus net voor twaalf uur waren we klaar met de goten en de afvoeren. Joke ging het boorstof even wegvegen en ik het gereedschap opruimen.

Zeg nu nog maar eens dat je in Spanje geen afspraken kan maken, precies één minuut nadat we klaar waren begon het te regenen. Precies op tijd om de nieuwe goten te kunnen testen.

Laatste bericht: Ze werken prima!!

P.S. Het weerstation werkt wel, maar er is op dit moment een storing bij Weather Underground. Als je klikt links in de balk op Wunderground "sticker" vind je toch al onze gegevens van het weerstation.

Niet logisch

 

Ook hier gaan dingen soms niet zoals je zou verwachten; of anders: ze gaan zoals je - gekscherend gezegd - het in Nederland zou verwachten. Gisteren nog maakte ik een paar foto's van de ontspannen wijze waarop hier op de doorgaande weg door de vallei de strepen weer netjes wit geschilderd werden.

We zeiden nog tegen elkaar: "In Nederland zou daar de weg minstens een week voor worden afgesloten.". Hier niet, er rijdt een auto met een zwaailicht voorop met daarachter het verfvoertuig. Vooraan die wagen worden de strepen op de weg gespoten, achterop zit een mannetje die om de zoveel meter een pilon neerzet zodat mensen niet direct over de verse verf rijden.

Groot was dan ook de verbazing toen ik vanochtend met Aart naar de Brico ging om met de aanhanger van Aart de lange delen van de dakgoten op te halen. We reden over dezelfde weg waar gisteren nog de strepen opnieuw netjes wit geschilderd waren, vandaag werd de asfaltlaag eraf gefreesd vanwege onderhoud, ze gaan een nieuwe slijtlaag aanbrengen.

De volgorde van het eerst schilderen en daarna asfalteren ontgaat ons een beetje....

Druk druk druk

We doen ons best om iedere dag wat te loggen, maar er zijn nu even wat klusjes die tegelijk lopen waardoor er wat minder tijd overschiet. Erg he, zo lijkt het net of we heel druk zijn.

Vanochtend wordt er een gerepareerde hogedrukreiniger opgehaald, daarnaast ben ik bezig met het voorbereiden van wat elektrische klussen die ik buiten de deur ga doen en zijn we ook druk met het inrichten van een andere PC tbv het weerstation.

De reden voor dat laatste is het toch wel hoge energieverbruik van de huidige machine.

Zelfs zonder scherm "lust" hij wel zo'n 120 Watt, en dat dus de hele dag, 24 uur, 7 dagen per week, 365 dagen per jaar door. Dat brengt dat bijna een kwart van ons jaarverbruik voor rekening komt van die éne PC! Vandaar dus.

Het wisselen van zo'n machine brengt nogal wat softwareinstallatie met zich mee, want -omdat hij toch aanstaat- laten we hem daarnaast ook nog allerlei andere dingen doen. Al die andere software moet dus ook overgezet worden en dat kost best veel tijd.

De machine op de foto heeft er niets mee te maken, maar is een oud beestje van MAI Computers, de firma waar ik tijdens een deel van mijn werkzame leven met veel plezier gewerkt heb.

Thuisreis

Na een rustig ontbijt en een gezamenlijk bakje koffie met Leonne zijn we vanochtend aan de thuisreis begonnen.

We hebben er geen wedstrijd van gemaakt, maar zijn rustig over de snelweg naar huis komen sturen. Conform de TomTom hebben we er ongeveer 4,5 uur over gedaan, uiteraard met de nodige tussenstops.

Tijdens ons verblijf bij de oppaspoezen hadden we bericht gekregen dat vandaag ook de cursus Spaans waar we ons voor ingeschreven hadden, zou beginnen. Na thuiskomst konden we rustig de spullen uitpakken en opruimen maar moesten we dus wel gelijk weer door.  De les van vanavond was kort, we hebben eigenlijk alleen het lesrooster en het materiaal doorgenomen en kennisgemaakt met wat medestudenten. De echte lessen gaan niet volgende week, maar de week erop beginnen.

Agenda voor de rest van de week: Verder met de klussen die al afgesproken zijn en vragen of we de dakgoten hier kunnen krijgen.

 

Saturday Night

 

Gisteren lekker Tapas gegeten op het plein in El Vendrell, het bleef de hele avond lekker warm. Vanochtend rustig aangedaan en samen Indisch gekookt voor Leonne (en onszelf)die we vanmiddag op het vliegveld zijn gaan ophalen. Joke heeft  Sajoer Bloemkool, Semoor Babi en Boemboe Bali Telor gemaakt, ik heb vooral geholpen met het snijden van de spulletjes, ook heb ik in wat pannen mogen roeren. Natuurlijk met witte rijst erbij.

Haar vlucht was vlot en zonder vertraging verlopen en in minder dan een uur waren we op het vliegveld van Reus. De eerste spullen zijn al weer uitgepakt dus wordt het tijd voor een drankje en een knabbel erbij.

Agenda voor morgen: Samen ontbijten en dan weer huiswaarts rijden.

Weekendwandeling

 

Nadat we vanochtend even naar de zaterdagmarkt in St. Oliva geweest waren, zijn we toch ook maar weer even El Vendrell ingegaan. Daar bleek het toch overduidelijk de "Dag van Catalunia" te zijn, want alleen de markt, de bakkertjes en de terrasjes waren open, de rest was allemaal dicht.

Nu, dat was precies wat we nodig hadden, een lekker ijsje en koffie erbij op een terrasje, dat ging weer prima. Eigenlijk gingen we ook nog voor wat anders, maar doordat ook de PC winkel gesloten was ging dat niet door. Wel heeft het reclameblaadje ons op een idee gebracht, maar daarover later meer.

Op het plein begon het traditionele orkestje te spelen en de aanwezige bevolking begon de Sardana te dansen, we zijn daarvoor even blijven zitten maar daarna was voor ons het moment aangebroken om weer naar huis te gaan. De lunch bestond weer heer gewoon uit wat brood met kaas en worst en een glas melk; vanavond gaan we -als afscheid- Tapas eten.

Omdat het vanmiddag niet zo erg warm was besloten we de wandeling (die ons door Leonne was aangeraden) naar boven te gaan maken. Ons logeeradres zit al vrijwel bovenin het dorp, maar van daar uit kun je nog verder berg op naar een klein kapelletje. In ongeveer 20 minuten zijn we naar boven gewandeld en konden we van een mooi uitzicht genieten.

Fileleed

 

Vanochtend zijn we in El Vendrell naar de markt geweest om wat fruit en groente in te slaan, uiteraard hebben we weer ergens wat kopjes koffie weten te scoren. Met een vers stokbroodje zijn we rond het middaguur weer naar huis gereden om daar te lunchen, overigens zonder de groene kaas die we in een winkeltje tegenkwamen.

Na het uitbuiken en uitrusten was het nog zulk mooi weer dat we 's middags voor de tweede keer deze week naar het strand gereden zijn. Het is duidelijk dat het seizoen is afgelopen, het lijkt wel uitgestorven. Sommige restaurantjes blijven ook dicht de rest van de dag.

Zo tegen vijf uur lagen we in de zon het vroegere beeld van een vrijdagmiddag te overdenken.

Nog even gauw dat document afmaken, nog even wat spullen opruimen, Oh ja, die mail moet ook nog weg, de laatste post nog even naar de brievenbus brengen en -omdat het de eerste week van de maand is- de administratie van de vorige maand afsluiten. Vervolgens weg met de auto en aansluiten in ongetwijfeld aanwezige file.

Hoe anders is het nu:

We parkeren (gratis) strak achter het strand, we lopen 50 meter en zitten aan de waterlijn in een stralend zonnetje wat het nog erg goed doet. De temperatuur ligt rond de 28 graden en ook het zeewater is ook nog 28 graden. We hebben wat gezwommen en hebben ons in de zon lekker laten opdrogen. Toen de zwemkleding weer droog was zijn we naar een terrasje geslenterd en hebben daar wat gedronken. Tegen een uur of half zeven zijn we uit de zon gegaan en weer naar huis gereden.

Probleem

De wereld zit vol met problemen, maar er is nu een echt probleem. Dat wil zeggen, Joke heeft een probleem.

Zij is namelijk verzot op Sodoku's oplossen en toen ik deze tegenkwam -waarvan gezegd werd dat hij echt heel moeilijk was- wilde ze die natuurlijk gelijk 'even' oplossen.

Nou, dat gaat niet zo één-twee-drie lukken, kan ik jullie melden. Deze puzzel is door een wetenschapper gemaakt en is volgens hem de moeilijkste ter wereld tot nu toe. Hij heeft hem namelijk zo weten te ontwerpen dat er wel 8 oplossingen mogelijk zijn. Hierdoor kun je aan de ene kant van de puzzel beginnen aan een mogelijke oplossing en ergens anders in de puzzel ook, maar dat kan dus één van de andere oplossingen zijn waardoor het samen niet gaat werken....

Ik wens jullie allemaal veel succes!!

Meer informatie over deze puzzel (en voor de opgevers de oplossing!) is hier te vinden.

Speelse Pusito

Op ons oppasadres hebben we bijna geen klusjes te doen. Een enkele deur die klemt en kijken naar het antennesignaal, maar verder eigenlijk niets. Daarom wordt er -als we thuis zijn- veel met de poezen gespeeld, vooral Pusito (de zoon) heeft een leuk spelletje.

Er is een leren lipje van een tas wat hij -als je het weggooit- weer gaat zoeken. Als het nu maar lekker ver weg verstopt tussen de dozen en flessen terecht komt vindt hij dat leuk, als beloning brengt hij het lipje dan ook helemaal bij je terug zodat je het nog een keer kunt weggooien.

Als je het op een te makkelijke plek gooit haalt hij het wel op, maar laat dan alleen maar zien dat hij het heeft en laat het lipje vervolgens vallen. Als je dan verder wilt spelen moet je dus zelf opstaan om het te pakken. Ja, een beetje houding heeft hij wel, die Pusito.

Op zoek naar een batterij SR-920-SW

 

Nu deden we het al rustig aan, maar de laatste dagen ging de tijd wel heel langzaam. Niet dat de aarde langzamer was gaan draaien, maar het batterijtje van mijn duikhorloge was leeg. Nu is het een iets groter batterijtje dan je in veel andere horloges tegenkomt, dus moesten we echt op zoek.

Vandaag is dat niet gelukt, maar de komende dagen moet dat toch een keer lukken. Vanochtend zijn we hiervoor wederom naar El Vendrell getogen. Daar was wel markt, maar dit keer alleen de groente- en fruitmarkt, dus geen stalletje met horloges. Wel waren de bezoeken aan drogist en de kledingzaken succesvol (volgens Joke dan).

Wij gaan weliswaar met de auto op pad, maar ook het openbaar vervoer lijkt hier goed geregeld, je kunt met de bus zo'n beetje overal naartoe. Kom je toch met de auto, dan is op de parkeerplaats rekening gehouden met mensen die bij het parkeren de rem niet op tijd kunnen vinden, er is een echte grintbak aangelegd.

Voor onze lunch wilden we naar één van onze andere favorieten van twee jaar geleden, El Jardi in Banyeres. Maar die bleek op dinsdag gesloten, dus kwamen we bij El Marinada in Llorenç terecht. Ook daar hebben we dit keer weer goed gegeten. Wel moeten we wennen aan de ruimere porties die hier geserveerd worden, na afloop zit je echt vol.

Nu we weer thuis zijn begint het in de verte te rommelen, er zou wel eens een onweersbui onze kant op kunnen komen. De poezen lagen precies als bij ons vertrek in dezelfde stoel te pitten, wat een leven hebben die beestjes toch. Wel hadden ze dorst zo lieten ze ons weten.

 

(Chocolade) dromen zijn bedrog

 

Vanochtend begon met een wandeling door het dorp en in één van de lokale gelegenheden een kopje koffie. De straatjes zijn soms zo smal dat je alleen in een spiegel kunt zien wat er om de hoek komt aanrijden. Na weer terug omhoog gewandeld te zijn hebben we ons klaar gemaakt voor de lunch.

We zijn via El Vendrell vertrokken, daar hebben we eerst gepind en getankt, aansluitend zijn we naar La Granada del Penedés gereden om daar bij Restaurant SuMoll weer lekker te gaan smikkelen.

Eigenlijk moeten we dit adresje geheim houden, want je krijgt hier werkelijk uitstekend te eten, geweldige bediening (je mag niet eens je eigen wijn inschenken, dat wordt voor je gedaan) de tafels zijn  gedekt met gesteven, stoffen lakens en je bestek wordt -voordat je gaat eten- nog even opgewreven. Ook aan het serviesgoed is aandacht besteed en de wijn wordt aan tafel opengemaakt en in een koeler naast je tafel gezet en uiteraard liggen er ook echte servetten en niet van die papieren dingen. De ruimte waar je zit heeft uitzicht over de bij het restaurant behorende wijngaarden en is ook zeer stijlvol ingericht.

Nu hoor ik jullie denken: Ja, van dat soort restaurants ken ik ook wel.

Het verschil is echter dat dit alles past in het kader van een Menu del Día. Het menu waar ik het hier over heb kost wel helemaal € 13,95 + 8% IVA en is zonder koffie, maar het is echt af. In het gedeelte waar wij zaten liep één ober, en die hield echt alles in de gaten. Je wordt door een soort van hoofd-ober naar je tafel gebracht, die kwam later ook onze bestelling opnemen, maar verder werd alles door die ene man gedaan. Hard werken maar altijd glimlachen.

Mijn toetje -wat nu natuurlijk ineens dessert heet- wil ik jullie niet onthouden. Als je van chocolade houdt is het een soort van natte chocoladedroom. Pure chocoladesaus met daarin een schep chocolademousse en een bolletje chocolade-ijs ernaast met een chocoladetruffel er boven op. Echt helemaal jummie was dat!

Markt op zondag

 

We wisten nog van de vorige keer dat er op zondag een markt is in Santa Margarida y Els Monjos, daarom zijn we bijtijds op pad gegaan zodat het nog niet zo warm zou zijn. Joke heeft een shirtje gekocht en als Almuerzo hebben we geroosterd stokbrood met tomaat en olie gegeten, uiteraard met wat koffie erbij. Ik weet het, die koffie op dat tijdstip is niet erg Spaans, maar dat vinden we nu eenmaal lekker.

Aansluitend zijn we een stukje teruggereden om bij Sant Salvador op het strand te gaan liggen. Het was gezellig druk (veel Spaanse families en geen toeristen) en ook het zeewater was nog heerlijk, we schatten zo'n 27-28 graden.

Voor de lunch zijn we weer verkast. Nog een klein stukje zuidelijker ligt het plaatsje Coma Ruga, daar hebben we in Restaurant Alaska een weekendmenu genuttigd. Dit restaurantje ligt in één van de straatjes waar nog veel meer eettentjes zijn, maar gelukkig wel in de schaduw. Door het overdekte terras zit je koel en toch buiten. We hadden allebei een heerlijke salade, Joke had kip en ik nam Sepia van de gril, dit alles vergezeld van een lekker flesje witte wijn.

Tancat

Er gaat ook wel eens iets mis. Hadden we ons verheugd op de lekkere tapas bij Cafeteria "El Niu", is tie vandaag gesloten.

Na een rondje door de stad zijn we op het grote plein bij een eethuisje terecht gekomen waar we ook erg lekker gegeten hebben.

Het is wel weer wennen: overal om je heen hoor je mensen praten, maar we kunnen er ineens bijna niets meer van verstaan.

Dat heb je als je in Catalonië of Valencia bent, dan spreekt de bevolking overwegend ineens hun eigen taal. Dat lijkt alleen maar een heel klein beetje op Spaans, maar het is dus echt anders. Andere woorden, heel andere uitspraak en vooral ook andere grammatica.  Ongeveer hetzelfde als een rasechte Rotterdammer in hartje Friesland.

Uitgerust

Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen en rustig ontbeten. In de loop van de ochtend zijn we richting El Vendrell gegaan en hebben daar -wederom op ons gemak- wat door het stadje gewandeld. Alles was er nog, wel waren er wat nieuwe restaurantjes en terrasjes, maar de gemoedelijke sfeer van 2 jaar geleden hing er nog helemaal.

Nadat we daar koffie gedronken hadden zijn we richting L' Arboς gereden om wat wijn in te slaan, van daar uit hebben we geprobeerd een binnendoorweggetje terug naar Albinyana te vinden. Nou, dat is niet helemaal gelukt maar we hebben wel weer een mooi stuk van de omgeving gezien.

Thuis hebben we gewoon wat boterhammen met kaas en worst gegeten van het lekkere brood wat Leonne nog gebakken had voordat ze naar Nederland vertrok. 's Middags was zoals gebruikelijk om uit te buiken en uit te rusten.

In de loop van de middag belde Deniece op ons "vaste" nummer. Doordat ook hier een internetverbinding beschikbaar is zijn we gewoon op hetzelfde nummer bereikbaar, alleen gaat het bellen hier nu met de computer in plaats van met een telefoon. Moeder en dochter waren wat verbaasd over de techniek, maar hebben toch lekker zitten kletsen.

Vanavond gaan we tapas eten in "El Niu", een tapasrestaurantje in de buurt van de overdekte markt in El Vendrell.

De eerste dag

Vandaag begon onaards vroeg, wat eigenlijk zoveel wil zeggen als: "We zijn het niet meer gewend."

 

Om kwart voor 6 liep de wekker af, want Leonne vertrok om 10 over negen; ze moest er ongeveer twee uur van te voren zijn (ze had een heuse koffer die ze in moest checken) en het is ongeveer één uur rijden naar El Pratt, het vliegveld van Barcelona. Er was koffie, maar die hielp niet echt, er was yoghurt, maar dat hielp ook al niet, maar we hielden ons groot en hebben haar prima op tijd afgeleverd.

Daarna weer terug naar de poezen om nog een keertje te ontbijten (= meer koffie) waarna we op pad zijn gegaan. We hebben de markt in Montblanc bezocht en zijn daarna via Valls weer richting El Vendrell gereden. Daar was op een industrieterrein een (voor ons) nieuw restaurantje geopend (4d8, Quattro de Huit) wat we gingen proberen.

Onze mening? Prima eten, lekker voorafje maar de koffie is niet inbegrepen in het Menú, en € 1,45 voor een Cortado klopt domweg niet!

Vervolgens wat boodschappen doen en 's middags uitbuiken op het terras met tussendoor een dutje, wat foto's maken van de poezen, weer een bakkie en de dag zit er weer bijna op.

Uit logeren

 

Vandaag zijn we vertrokken om een paar dagen uit logeren te gaan en tevens op de katten op het logeeradres te gaan passen. We hebben een mooie rit gehad en hebben ook hier een fantastisch uitzicht. We zijn neergestreken in een klein, gemoedelijk dorpje in Catalunia, genaamd Albinyana.

De eerste oppaspoes die vandaag op de foto wilde was Pusito. "Hij" is de zoon van Pusita en de broer van Luna die we morgen alletwee op de foto gaan zetten.

Energie in bedrijf

Vandaag doen we even geen klussen. Vanochtend zijn de buren op de koffie geweest en tussen de middag zijn we een hapje gaan eten een stukje voorbij Barinas richting Fortuna. Vanmiddag zijn we aan het ruimen geweest zodat het rondom het huis weer netjes is. Er stond nog allerlei verpakkingskarton en ook het oud papier hebben we weggebracht. Joke heeft het zwembad schoongemaakt en de strijk weggewerkt. Nog even en dan is er niets meer te doen?? Alhoewel, nu is ze wel weer in de tuin bezig.

Het is lekker weer, de zon schijnt op de zonnepanelen en 's middags stak er een aardig briesje op dus ook de windmolen kan lekker draaien.

 

P.S. "De doif ist Tot"