Een heuse projectenorganisatie

Gisteren zijn we teruggekomen van ons bezoek aan de moeder en tante van Joke in Torremolinos, maar we zijn niet met lege handen teruggekomen.

Voordat we vertrokken waren we al in contact gekomen met mensen die -tot hun grote spijt- geen toestemming kregen van de eigenaar van het huis wat ze huurden om een zonne-energie-installatie te plaatsen. Deze hadden ze nieuw meegebracht uit Nederland maar daar hadden ze nu dus geen toepassing meer voor. Tijdens ons verblijf in Torremolinos zijn we het eens geworden over de prijs en hebben we afgesproken dat we de spullen gisterenmiddag op onze terugweg zouden komen ophalen.

Nu zijn we dus terug op ons eigen stekkie waar Bernd al begonnen is met het buitengebeuren. Hier zijn de eerste bewegingen al een beetje zichtbaar. Al het werk wat tot nu toe al gedaan is zit hoofdzakelijk in en onder de grond. De bestaande muur moest namelijk flink verstevigd worden wilde hij het te bouwen huisje kunnen dragen. Waar nodig is ruim een halve meter diepe fundering aangebracht en die is nu dus bijna klaar, vanaf volgende week zal er snel meer te zien zijn.

Waar mogelijk en nodig zal ik Bernd zoveel mogelijk helpen, maar voor het echte bouwen brengt hij ook nog twee Spaanse voormalig collega's mee die komen helpen. Dat komt mooi uit, want dan kan ik me ook nog bezighouden met het bouwen van het frame om de zonnepanelen te plaatsen. Ze komen in de boomgaard waar ook het pomphuis voor de drinkwaterpomp staat. In dat zelfde huisje ga ik de inverter plaatsen die de opgewekte stroom terug gaat leveren aan het Spaanse lichtnet.

Een derde project wat op stapel staat is het plaatsen van een dubbele wastafel bij ons in de badkamer, het was de bedoeling om ook daarmee volgende week te beginnen, maar of dat gaat lukken???

Echte toeristen

Zoals het echte toeristen betaamt zijn we vandaag naar het witte dorpje Mijas geweest. We hebben langs (bijna) alle souveniersshopjes gewandeld en hebben op een terrasje een kopje koffie gedronken. Joke heeft een leuke witte riem gekocht. Er werd hard gewerkt aan een raampje, daar hadden ze wel 5 man voor nodig. Ook hebben we naar (een deel van) de wekelijkse Flamencoshow gekeken.

Aansluitend zijn we naar Benalmadena gereden om daar in een Spaans tentje een lekkere bocadillo en een voorjaarssalade te nuttigen. Het betaald parkeren aan de boulevard is daar nog leuk: € 1,50 voor vier-en-een-half uur.

Daarna zijn we met de kabelbaan (van Zwitserse makelij) naar het heel hoge uitzichtpunt bovenop de berg gegaan. Een leuk ritje en een prachtig uitzicht.

Vanavond gaan we met zijn allen Tapas eten, en morgenochtend gaan wij weer naar huis.

Dagje weg in eigen land?

Vandaag zijn we de moeder en tante van Joke gaan opzoeken in Torremolinos, die zijn daar 10 dagen op vakantie. Het is leuk om ook op die manier de familie weer eens te zien. Vanochtend zijn we met de auto vertrokken, het is ongeveer 4 uur rijden naar Torremolinos. Vanmiddag hebben we samen wat gegeten en morgen gaan we met zijn allen op pad naar Mijas, een dorpje net een stukje het binnenland in. Morgenavond eten we dan weer wat samen en donderdagochtend gaan wij weer terug naar huis. De dames vertrekken aanstaande zondag pas weer. Hier in Torremolinos zijn erg veel Nederlandse toeristen en dat zie je direct terug in de soort van gelegenheden die hier zijn.

Voor ieder probleem is wel een oplossing...

Tijdens het tanken vanmiddag -de diesel kost vandaag € 1,074 per liter- zagen we een wel heel behulpzame medeweggebruiker. Net voorbij het benzinestation buiten Barinas waren mensen bezig om met de hand een Audi achteruit richting het benzinestation te duwen. Nu gaat het daar een beetje holletje op, dus dat viel niet mee. Een passerende medeautomobilist wilde wel even helpen, maar had duidelijk geen zin om zelf moe te worden. Hij had een veel eenvoudiger, vooral praktische oplossing bedacht.

Er op uit

Het was alweer mooi weer, dus een prima gelegenheid om de deur maar weer eens uit te gaan. We hadden een rondje via een zondagsmarkt tussen Albatera en Catral in gedachten. Daarvandaan zouden we via Catral naar de kust gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Op de markt heb ik een paar platte spaanse schoentjes en een ratelsetje met ook de Engelse maten erin gekocht. Ik heb nu ook alles tussen 5/32-ste en 9/16-de.

Uiteindelijk kwamen we uit op het strand bij La Marina, waar we tussen alleen maar Spaanse families een -ook hier- heerlijke Paella Mixta gegeten hebben.

Brief posten

Omdat het vandaag een echt lekkere dag is zijn we wandelend naar het dorp gegaan om een brief te posten. Rond 12 uur was het al 25 graden.

Het stukje -wat we anders eigenlijk altijd met de auto doen- ziet er heel anders uit nu we het lopend van dichtbij kunnen bekijken. Op de terugweg kwamen we in één van de boomgaarden vlakbij ons huis deze plant of paddestoel tegen? Het is ons niet duidelijk wat het is of gaat worden, we houden hem de komende tijd in de gaten.

Op de terugweg hebben we ook nog een paar mooie grote witte stenen meegenomen die Joke gaat gebruiken voor een rotstuintje.

Productieve dag

Het leek wel of het allemaal vanzelf ging vandaag; Joke is bezig geweest met het vermaken van allerlei kledingstukken die wat los gingen zitten. Ik heb in mijn werkhok op basis van voortschrijdend inzicht de werkbank en de boormachine een andere plek gegeven. Ook is de compressor aangesloten en heb ik muziek waar ik naar kan luisteren tijdens het klussen. Ik zit nu recht voor het raam, dus als ik aan het werk ben heb ik een mooi uitzicht over de boomgaard.

Vrienden van ons hebben recentelijk een logje geschreven over het werken in Spanje, maar dan wel het werken wat je leuk vindt, zonder dat het echt moet. De strekking van het verhaal is dat er hier best veel te doen is, maar je moet wel wat met je handen kunnen.

Tijdens mijn bezigheden vanmiddag in het hok stopte er een buurvrouw met een vraag of ik de elektrische installatie van hun buren eens helemaal wilde nalopen. Het PC-klusje deze week is afgerond en als directe opvolger staat er nu een hogedruk-reiniger die niets meer doet. Binnen heb ik nog een schuurmachine liggen, ik hoef me voorlopig niet te vervelen, denk ik.

Vanavond hebben we samen wat aan het eten gedaan. Het is toast met knoflookchampignons en geitenkaas geworden. Hier het recept:

Snipper 3-4 teentjes knoflook, borstel de champignons schoon en snij ze in plakjes. Fruit de knoflook op hoog vuur in 4-5 eetlepels olijfolie en voeg dan de champignons toe. Bak deze onder voortdurend omscheppen totdat alle olie is opgenomen, zet dan het vuur laag. Wacht tot het vocht uit de champignons gekomen is, zet dan het vuur weer hoog en laat dan onder voortdurend omscheppen het vocht wegkoken.

Neem 4 boterhammen en rooster deze. Beleg de boterhammen met de champignons en bedek ze met plakjes geitenkaas. Strooi wat thijm over het geheel en plaats de boterhammen circa 3 minuten onder de grill in een voorverwarmde oven.   Eet smakelijk!

Veel beloven, weinig wol

De eerder voorspelde 20 mm is het niet geworden. Ja, het heeft geregend maar niet zoveel. Meer dan 2,5 mm is het niet geworden, maar wie weet wat er vanavond nog komt. De wolkenpartij achter de bergrand waar we op uitkijken belooft niet veel goeds, we horen het geluid van het onweer in de verte maar voorlopig is het nog niet hier.

Vanmiddag kregen we een belletje van Bernd, hij wil volgende week dinsdag beginnen met het versterken van de fundering zodat in mei de buitenkeuken/terrasoverdekking gebouwd kan gaan worden. We hopen dat we het een beetje treffen met het weer.

Buitje tegen het stof

Vandaag even geen klussen, we gaan boodschappen doen in Albatera.

De voorspellingen geven de hele dag regen aan, met als hoogtepunt de periode rond 5 uur vanmiddag. De verwachting is dat er vandaag zo'n 20 mm gaat vallen. Goed voor de planten en bomen, maar als we terug zijn blijven we gewoon binnen met een kop koffie, wat muziek en een boek.

Update: Gisteravond ging de lamp bij het werkhok automatisch aan en vanochtend was hij ook weer netjes uit. Als er niet nu al iets stuk is, ziet het er goed uit.

Van zwart naar wit

Het helpt enorm om plannen te maken. Zodra je weet wat je wilt doen, hoe je iets wilt doen en vooral wanneer je het wilt doen, dan is de kans dat je het ook daadwerkelijk aanpakt fors gestegen.

Zo ging het vandaag ook met de klussen aan het werkhok. We zijn -voor ons doen- vroeg opgestaan en na een ontbijtje gelijk met het PC-klusje verder gegaan. Toen die in test stond hebben we de werkzaamheden verlegd naar buiten.

Als eerste zijn de rejas gedemonteerd zodat ik goed rondom het raam kon schilderen, ook wilde ik ze een andere kleur geven. Voor de rejas zijn diverse restjes verf gebruikt. Er was nog een spuitbus grondverf en nog een spuitbus hoogglans wit. Als laatste laag is een blikje witte verf gebruikt. Op de muren rond de deur en het raam heb ik eerst een potloodlijntje gezet tot waar de witte rand moest komen, vervolgens heb ik die uit de losse pols netjes ingekleurd.

Verf is nog steeds niet mijn materiaal maar ik ben wel een stuk rustiger hier, waardoor het in ieder geval naar mijn zin is geworden. Als er geen echte schilders op voorraad zijn moet je het wel zelf doen, niet?

Als laatste is ook de gebouwde schemerschakelaar geplaatst en aangesloten. Ik heb het printje in een kabeldoos gebouwd, nu maar afwachten of hij het gaat doen en vooral: hoe lang.....

Echt schilderweer

We hadden het niet beter kunnen plannen, de zon scheen vandaag niet zo uitbundig en dat was perfect voor het schilderen van het werkhok. Eind van de ochtend leek het er op dat hij toch nog wat sterker zou worden, maar doordat we aan de goede kant begonnen waren konden we steeds in de schaduw staan tijdens het schilderen. Dat was fijn want het werd vanmiddag bijna 25 graden.

Met een zonnetje en een briesje droogde het fantastisch, dus eind van de middag kon de tweede laag er al overheen. Die was wel nodig, want deze tint (mosterd-) geel over grijs cement wil niet in één keer dekken, maar nu is de basis klaar.

Op de planning staat dat we morgen -tussen een PC-klusje waar ik vandaag ook nog mee begonnen ben door- de witte randen rond het raam en de deur gaan aanbrengen. Ook wordt mischien de schemerschakelaar die ik gemaakt heb gemonteerd. We zien wel of het er allemaal van komt.

De zon schijnt, naar binnen!

Na vanochtend eerst naar de markt geweest te zijn om fruit te kopen zijn we aansluitend verder gegaan met het planten van de cipressen.

Nu was het in het ochtendzonnetje erg lekker, de temperatuur ging zachtjes aan richting de 20 graden, dus daar was niks mis mee. Om een uur of twaalf werd het echter menens. De zon ging toen echt schijnen, en met een UV-index tussen de 7 en 9 is het dan ineens een stuk minder lekker. Ik moet nog steeds zo'n strooien hoed kopen, maar omdat ik die nog niet heb werd het serieus tijd om de zon uit te gaan.

Na de late lunch, gewoon boterhammen met kaas en worst en een glas melk, zijn we weer verder gegaan. Nu de bomen in de grond stonden wilden we ook gelijk de bevloeiing in orde maken. De spullen hiervoor hadden we al gekocht, wel moest er een uitbreiding op de watervoorziening komen zodat de tweede bevloeiingscomputer een plaatsje kon krijgen.

Omdat we tegenwoordig weten waar de hoofdkranen zitten van het Riego-water kon het dit keer zonder waterballet gedaan worden. Het begint al behoorlijk op een openlucht machinekamer te lijken.

Het Riego-water is een separaat waterleidingnet naast het drinkwaterleidingnet. Wij hebben geen aansluiting op het drinkwater, maar omdat alle kavels hier vroeger (en met onze amandelbomen nog steeds) voor landbouwdoeleinden gebruikt werden hebben ze wel allemaal een aansluiting op het Riegowater. Dit water komt -net als het drinkwater- uit spaarbekkens in de bergen, maar wordt ongezuiverd, ongefilterd en zonder chloor verspreid naar de landerijen. Het verbruik wordt middels individuele watermeters bijgehouden en netjes per kwartaal afgerekend. Omdat water een schaars goedje is in Spanje moet er voor betaald worden, wel ligt de prijs een stuk lager als die van drinkwater.

Het eerste rijtje

Het was droog en niet te warm, dus prima weer om in de tuin te werken. We hebben het eerste deel van de cipressen erin staan. We hebben de lijn uitgezet, en morgen -nadat we naar de markt geweest zijn- zetten we de tweede helft erin. Doordat er in de hoek een massief blok graniet ligt hebben we de hoek afgesneden en dus wat boompjes over. Die gaan we gebruiken om de grote, Engelse satellietschotel een beetje uit het zicht te zetten.

De weersverwachting voor dinsdag is beter, dus staat er in mijn planning om dan het werkhok te gaan schilderen. Het wordt mosterdgeel met een witte rand om de ramen en de deur. Dit zijn -ook voor deze streek- typsch Spaanse kleuren die veel gebruikt worden.

Als knutseltje tussendoor ben ik een schemerschakelaar aan het maken. We hebben nu weer een sensorlamp defect (de zoveelste!), dus dat beginnen we een beetje zat te worden. Ik heb met wat bij elkaar gesprokkelde oude onderdelen een werkende schakelaar gemaakt die ik in een kabeldoos ga inbouwen en bij de buitenlamp van het werkhok ga plaatsen. Als die dan goed bevalt maak ik er nog een voor de lampen bij de poort en bij de carport.

Download hier het schema van mijn schemerschakelaar voor 230 Volt met relaisuitgang

Schoentjes kopen en een boekenmarkt

Gisteren was een dag van inkopen en voorbereiden. Na de markt in Hondón zijn we langs het tuincentrum gegaan om daar 36 coniferen in te laden. Het zijn nu nog kleintjes, ze zijn circa 50-60 centimeter, maar als ze later groot zijn gaan ze een windscherm vormen aan de noord-westhoek van ons kavel. In de hoek achter de schotel gaan we ze planten, omdat we de zomer tegemoet gaan krijgen ze wel een eigen bevloeiingsleiding.

Op de agenda voor vandaag staat een kort bezoek aan de markt in Algueña om bootschoentjes in mijn maat op te halen en een rondje over de boekenmarkt in Hondón de  las Nieves. Nu maar hopen dat het droog blijft, want er is regen voorspeld en ook afgelopen nacht heeft het 3 milimeter geregend. Dat was wel goed voor het bos, dat houden we nog steeds goed in de gaten, qua water dan.

De aanhouder wint

We zijn er maanden mee bezig geweest, maar nu is het dan eindelijk gelukt. We zochten een stel van die echte, stevige ligstoelen, die over de hele wereld bij hotels en aan het strand gebruikt ziet worden. Oerdegelijk materiaal, en ook in de zon gaan ze erg lang mee. Het merk wisten we al, dat was Balliu, het model ook, de EVA RG, maar waar ze te koop waren dat was nog onduidelijk. Uiteindelijk zijn we gaan mailen met de fabriek, en die gaven ons de adressen van de groothandel in de deelstaat Valencia en de deelstaat Murcia. Vandaag zijn we bij de laatste, in Cartagena, er drie gaan ophalen. Het leuke was weer dat we ook hier als partikuliere klant gewoon terecht konden.

Tijdens het afrekenen ving de man onze opmerking op dat we eerst nog wat wilden eten voordat we terug gingen, hij gaf ons daarop de tip om bij "Techos Bajos" (de Lage Daken??) te gaan eten. Volgens hem was dat een prima visrestaurant aan de haven. Het was nog wat vroeg, dus hebben we eerst nog wat door Cartagena gelopen en aan de haven koffie gedronken voordat we zijn gaan eten. Het restaurant leek een beetje op een visrestaurant in IJmuiden waar we met Thom en Wilma wel eens gegeten hebben. Heerlijke verse vis, maar met formica tafels en TL-buizen aan het plafond. Nu hebben we dus een paar prima ligstoelen voor bij het zwembad, laat nu de zon en de zon-aanbiddende visite maar komen.

Spiritussopje

Ik zit achter de computer en kijk naar buiten. Het begon zo aardig vanmorgen. Deze dag kon ik weer lekker buiten in de zon wat doen, maar het is alweer voorbij. Net had ik de rozen hun spiritussopje gegeven om van de eerste luis af te komen, duikt de zon toch weer weg. Dit is de derde dag op rij dat de zon niet echt schijnt. Niet dat het zo koud is, 15 graden. Maar met een verkoudheidje onder de leden voelt het gewoon niet lekker aan wanneer de zon niet schijnt.

De website van El Tiempo  bekijk ik elk uur, maar het maakt niet uit, voor vandaag verandert er echt niets meer. Misschien vanavond nog, na zes uur, misschien wordt het dan nog een beetje zonnig.

Zonne-energie (of het gebrek eraan)

Vandaag scheen er bijna geen zon, dus hadden we -en niet alleen de bloemen en planten- minder energie om iets te doen. We hebben uitgebreid boodschappen gedaan, maar toen was de koek al weer op. We zijn weer even bij Ivan van de Ferreteria langs geweest om te kijken of de bestelde accu al binnen was, maar dat was niet het geval, morgen misschien. Bij de ferreteria kwamen we ook Aart weer tegen. De ferreteria is een soort hangplek voor doe-het-zelvers?

Het rondje boodschappen bracht ons via de Bodega in Hondón de las Nieves, de Brico en de Lidl naar de Mercadonna en vervolgens weer naar huis.

Bewolkte dag en herinneringen uit de oude doos

Zondag was het een prima dag, op weg naar het marktje hadden we een prachtig uitzicht over de aangrenzende vallei. Het marktje zelf stelde niet veel voor, maar het is altijd een mooi excuus om er even uit te gaan. Gisteren hebben we eigenlijk ook nog een beetje weekend gehouden, wel zijn we er op uit gegaan om een hapje te eten.

Vandaag werden we wakker met regen, ook gisteravond regende het al. Het lijkt een grauwe dag te blijven. Niet erg, dan is er altijd nog de computer waar je achter kunt kruipen. Joke kreeg gisteren zelfs ook even de smaak te pakken. Samen hebben we een routine gemaakt om de toegangscode van een alarm te achterhalen mocht je die eventueel niet weten. Hiervoor zijn wel veel herinneringen uit de oude doos bij mij naar boven gekomen. We hebben zelfs BBx/5 weer geïnstalleerd, deze Basic variant gebruikte ik in de jaren 80-90 bij mijn tweede werkgever, MAI/TekServ.

Het was flink zoeken, maar het is gelukt om een programmaatje te schrijven wat één voor één de codes afvraagt bij het alarm en een seintje geeft wanneer de goede code gevonden is. Het lastigste was het achterhalen en genereren van de gebruikte checksum. Joke heeft een speciale manier om naar getallen kijken waardoor we er uiteindelijk doorheen zijn gebroken.

Agenda voor de rest van de dag: Verder uitzoeken hoe de belastingaangifte hier in zijn werk gaat. Joke heeft al heel veel gevonden, mogelijk gaan we deze week eens op pad naar het belastingkantoor.

Een lang weekend

Vroeger moest ik vooral in het weekend knutselen, of 's avonds na het eten natuurlijk. Nu ben ik al een paar dagen -bijna onafgebroken- bezig met het verkrijgen van toegang tot het bij ons geïnstalleerde alarm, wat een behoorlijk hindernisbaan blijkt te zijn. Eerst ontbrak de software om met het alarm te kunnen "praten". Vervolgens bleek er een speciale interfacekabel voor nodig te zijn.

Nu, dat laatste deed mijn bloed weer kriebelen, in een vorig leven -toen ik bij MAI / TekServ werkte- was dat één van mijn specialiteiten. Machines van verschillende origine met elkaar laten praten en dan de bekabeling uitzoeken. De kabel is ondertussen gelukt en er zijn op het web ook al een paar anderen blij mee gemaakt. Het rode lampje wat bleef knipperen bleek aan te geven dat er een interne technische storing was, in ons geval bleek de noodstroomaccu niet meer goed. Deze komt komende week via "Plan B", Ivan van de ferreteria, naar ons toe. 

Maar nog is de race niet gelopen. Er blijken veel verschillende versies van dit model in omloop te zijn, waardoor een wat oudere versie software noodzakelijk is. De stelling van vandaag is: "Wat Internet u biedt, haal dat vooral ergens anders niet."

Kortom, ook die oude versie is "via via" gevonden, maar zelfs nu is de top nog niet bereikt. Het blijkt dat je bij de oudere versie, het alarm -wat wij hebben- niet zodanig kunt instellen dat hij gaat verbinden met de verschillende contact- en bewegingssensors. Hiervoor is weer een aparte programmeerbox nodig. Ook die is ondertussen gevonden, -wederom via marktplaats-, deze komt eind mei met kennissen mee naar Spanje.

Waarom vertel ik dit allemaal? Omdat Joke met lede ogen en veel geduld! heeft moeten aanzien dat we al een paar dagen niet echt aan tafel hebben kunnen eten omdat hij helemaal vol ligt met computers, voedingen, kabels, het alarmsysteem, de sensors, metertjes en zo verder. Het weekend duurt nu al bijna een week, het wordt tijd dat ik eens wat ga opruimen geloof ik.

Agenda voor vandaag: Vanochtend eerst naar de nieuwe (rommel)markt in Cañada La Leña, daarna opruimen.

Zo groen als ..........

In de Nederlandse taal bestaan veel spreekwoorden en uitdrukkingen over groen. Zo groen als gras. Het groene hart van Nederland. Een groene golf. Een groene haring eten. Een groene kaart. Iemand het groene licht geven. Groene vingers hebben. Een groentje zijn. Hij zat aan haar groene zijde. Het gras bij de buren is altijd groener. En zo zijn er misschien nog wel veel meer.

Nu, vandaag hebben we een stukje Nederland naar hier gehaald, maar dan wel op zijn Spaans. Groen gras groeit hier niet, veel te warm en veel te droog, daarom doen ze hier alles met grint.

Vandaag hebben we de plantenbak van 2 x 2 meter afgemaakt en ook het perkje rond de rozen een spreekwoordelijk Nederlands kleurtje gegeven. in Tiel hadden we de Grote Brugse Grintweg, hier breek je je nek over de grintgroothandels. Je kunt hier kiezen uit zo'n beetje alle kleuren behalve blauw, en wij hebben -dat is ondertussen wel duidelijk- voor groen gekozen.

Anti-worteldoek hebben we groot ingekocht, gelijk maar een rol van 100 meter, en in plaats van zelf zakjes grint van 20 kilo bij de Brico te gaan halen hebben we een ton groen grint laten bezorgen. Met het worteldoek hebben we de bodem van de plantenbak bekleed en hem vervolgens met groen grint gevuld. Ook rond de rozen is het nu groen gekleurd.

Gisteren hebben we een keer niet gelogd, toen was het precies één jaar geleden dat we bij de notaris zaten om te tekenen voor de overdracht. Als we nog terugdenken aan hoeveel er dit afgelopen jaar allemaal gebeurd en vooral gedaan is, worden we acuut moe. We hebben flink ons best gedaan, zo vinden we zelf.

Knippen

Langs de buitenste rand van onze tuin hebben we meerdere struiken met spaanse margrieten staan in  allerlei kleuren wit, paars, lila. De meeste staan geplant tegen een klimplant aan, zodat je niet tegen de kale stam aan hoeft te kijken. Een tijdje geleden las ik dat de margrieten er toch baat bij zouden hebben als je de oude bloem wegknipt tot het eerste blaadje. De ander zegt je hoeft er niets aan te doen, omdat de plant zijn oude bloemen "begraaft"onder de nieuwe.

Vandaag ben ik opnieuw (voor de tweede keer) aan het knippen geslagen. Honderd bloemen knip je er maar zo af. Als ik op de helft van de tuin ben, krijg ik kramp in mijn vingers, dus morgen maar weer verder. Ik krijg ondertussen wel het idee dat  het snoeiwerk te zien is.

Plan B

Waren we vorig jaar nog wel eens verbaasd over het feit dat een winkel niet op het adres zat, zoals vermeld in de “paginas amarillas” of dat de straatnaam niet klopte,  we zijn daar ondertussen wel aan gewend. We weten nu, dat het verstandig is altijd een plan B achter de hand te hebben. Zo gingen we vanmorgen als één van de boodschappen op zoek naar een accu voor in het alarmsysteem. We gingen op stap met drie adressen, je kunt maar voorbereid zijn. Winkel 1 had alle rolluiken naar beneden, winkel 2 had alle rolluiken naar beneden, en ja hoor winkel 3 had de rolluiken naar beneden.  We weten niet of de zaken echt niet meer bestaan of dat er toch een bijzondere (feest)dag was, zoals we hoorden toch in Murcia het geval was, IKEA bleek zelfs dicht te zijn.

Op de terugweg nog een aantal andere winkels binnen gegaan, die allemaal - heel vriendelijk - ons wilden helpen door de accu te bestellen.

Plan B in dit soort situaties is de alom geprezen ferreteria van vader en zoon Galiana in Hondon de las Frailles, die wij in de wandelgangen “Iwan” noemen. Zo heet de zoon ook echt.
Ze hebben bijna alles en als ze het niet hebben dan wordt het voor je besteld. De accu is daar nu besteld, zodat Leo weer verder kan met het inwendige van het apparaat.
Ook een verschil met het vorige jaar is, dat we nu meer mensen kennen en ze komen allemaal bij Iwan. Zo was daar vanmiddag tegelijk met ons: Aart, Remko, John de “Minidigger” en maakten we ook nog een praatje.

Kortom, we raken al aardig gewend.

.

Pasen weer voorbij

Ook in Spanje is het paasvakantie. Vorige week woensdag kwamen we Katja en Patrick tegen (in hun B&B logeerden we vorig jaar), die met hun zoon en andere kinderen al muziekmakend door de straten van Hondon de las Nieves liepen en daarmee het begin van de paasvakantie inluidden.
Over de Semana Santa activiteiten in de vorige week hadden we in de aangrenzende dorpen wel wat informatie gevonden, maar het is er niet van gekomen om hier naar te gaan kijken.
Als je op diverse web-logs foto’s ziet van de verschillende processies, ziet het er  indrukwekkend uit en denk ik zeker dat we volgend jaar ook maar eens moeten gaan kijken.

In onze regio wordt niet aan tweede paasdag gedaan. Dat betekent dat wij vanmorgen gewoon even naar de markt konden voor wat fruit en ons kopje koffie in bar Javi. Het was duidelijk merkbaar dat het door de paasvakantie drukker was dan andere maandagen. Ook stonden er meer kramen, zelfs met kleding en tassen. Het was vandaag een koude dag, de maximum temperatuur werd 16,6 graden met maar erg weinig zon. Daardoor hebben we vandaag weer eens meer binnen gedaan in plaats van buiten. Ook zijn we weer een keertje gaan eten bij Casa Galiana waar het binnen onder de terrasverwarming aangenaam warm was.

Palm in het bakkie

Het was een rustige zondag, het waaide een beetje maar verder was het lekker weer. Na de koffie ben ik aan de slag gegaan met de laatste stap: Het Voegen. Omdat de stenen geel zijn (een standaard kleur hier in Spanje) en de cement ook, is het niet erg als je er wat naast smeert. Na het aandrogen kun je dat met een vochtige spons er gewoon weer afpoetsen. Alles bijelkaar ging het best goed en we zijn tevreden met het resultaat. De binnenkant gaat opgevuld worden met grond uit de boomgaard en in de hoeken wat potgrond voor de plantjes die er nog bij komen. Laat de palm nu maar groeien!

Een ander project wat me bezig zal gaan houden is het maken van een interfacekabel tussen het huisalarm en mijn PC zodat ik zelf de instellingen kan aanpassen.

Stap voor stap

Na de copieuze Paellamaaltijd van gisteren hebben we dus niets meer gedaan, maar vandaag wilden we toch weer verder. Ik heb de stenen rand geplaatst, morgen kan ik -als het goed is- voegen. Joke is weer in de tuin bezig geweest, het is leuk te zien hoe alles steeds meer gaat bloeien, zelfs de Nederlandse bollen doen het prima!

Bouwvakken is best leuk

Na de meterkast bij de Deense buren en de speelse hommage aan Pink Floyd van gisteren moest er vanochtend maar weer eens echt gewerkt worden. Alle tekenen waren goed, we gaan de fundering van de plantenbak maken, zo stond het in de nu wel erg blauwe lucht geschreven. Nog één keer checken of de geul wel voldoende waterpas lag, daarna kon het beton erin.

Het maken van beton is simpel: 1 deel cement, 2 delen zand en 3 delen grint en wat water erbij, dan goed laten mengen in de molen (die we van buurman Cor mogen lenen) en dan emmertje voor emmertje in de geul storten. Met een spaan mooi vlak strijken en met het waterpas controleren of we wel horizontaal blijven.

We hadden berekend dat we zo'n 6 emmers nodig zouden hebben, maar wat erg gek is dat het materiaal lijkt te krimpen? Immers 1 emmer cement, 2 emmers zand en drie emmers grint zijn samen 6 emmers, maar we kwamen met maar 4 emmers beton net op de helft van de geul?? Geen probleem, gewoon nog zo'n ladinkje maken en klaar is Kees.

We hebben het nog een beetje nat gehouden zodat het hopelijk niet gaat scheuren en dan kunnen we morgenochtend met gewoon cement en zand de stenen rand gaan plaatsen.

Zometeen even onder de douche en dan naar Barbarroja voor de Paella!

Een nog leuker zwembad

Nu de banken er staan en de plannen voor de buitenkeuken vorm beginnen te krijgen denken we toch nog verder over de aankleding van de ruimte rond het zwembad. Bij een recent bezoek aan een ander zwembad kwamen we deze 'elementen' tegen. Jullie zullen begrijpen, nu weet ik echt wat ik wil!

Agenda voor morgen: Paella Marisco eten in het buurtrestaurantje van Barbarroja met Aart en Fien, de buren en nog wat mensen.