Voor de tweede keer deze week hebben we een feestdag. Afgelopen maandag was het "el Día de la Constitución" en vandaag wordt "Inmaculada de Concepción" (de onbevelkte ontvangenis) gevierd.
Doordat er maar één dag tussen deze twee feestdagen zit wordt er in Spanje vaak een "Puente" gehouden. Letterlijk: een bruggetje gemaakt tussen de twee feestdagen waardoor er een langere periode van vrije dagen ontstaat. In combinatie met het afgelopen weekend zijn dit dus 5 dagen bij elkaar.
Hierdoor waren ook gisteren veel bedrijven gesloten en voelt vandaag weer echt als een zondag. De zon schijnt volop, Joke leest een boek op de veranda, in de verte is het geluid van jagers te horen en de wind voert het geluid van kerkklokken onze richting op.
Ik zit met wederom een bakkie achter de computer en denk na over de afgelopen jaren. Al weer drie jaar geleden dachten we na over hoe het nu verder moest met al dat werken en het gejaag wat dat met zich meebracht. We zijn zeker geen doemdenkers maar weten maar al te goed dat het leven een enkele reis is. Vandaag is niet de generale repetitie voor morgen, vandaag is vandaag en deze dag is morgen voorbij.
Medio december 2007 besloten we dan ook dat we zouden gaan stoppen met werken. Dit zou niet in één keer gaan gebeuren, we hadden immers alletwee lopende opdrachten onder handen. Het sprak vanzelf dat we die netjes en naar tevredenheid van de klant zouden afronden, maar nieuw werk gingen we niet meer aannemen.
In de praktijk betekende dit, dat Joke eind mei 2008 zou stoppen en ik begin juni. Het mag ondertussen duidelijk zijn dat we niet veel zaken ondoordacht doen. We denken er over na en maken dan een keuze. Het is niet altijd duidelijk hoe zo´n keuze uitpakt, maar we gaan er dan wel 100% voor.
We waren ons toen al aan het oriënteren op gebieden in Spanje waar we eventueel wilden wonen. In 2008 hebben we al langere tijd in Cataluña doorgebracht en in 2008 en 2009 zijn we alle andere gebieden die voor ons in aanmerking kwamen nogmaals gaan bezoeken. Uiteindelijk hebben we gekozen voor het gebied net achter Alicante waar we nu al weer ruim een jaar wonen.
De verschillen tussen de landen zijn groot maar worden over het algemeen door ons als positief ervaren. Natuurlijk is niet alles beter. De manier van bouwen en installeren is absoluut niet de onze, maar daar tegenover staat dat wij de mensen als meer ontspannen en behulpzaam ervaren. Er is veel minder verkeer en de natuur is ook veel dichterbij. Hier loopt een weg door een gebied wat in Nederland als natuurgebied bestempeld zou zijn en wat daar dus ook direct met een hek eromheen afgezet zou zijn. Hier staat er in het gunstigste geval een bordje waarop je welkom wordt geheten in het betreffende gebied.
Een ander verschil is bijvoorbeeld de electriciteit. In Nederland betalen we nu -zolang ons huis niet verkocht is- vrijwel alleen maar vastrecht en amper verbruik. De rekening daar bedraagt ruim € 100,- per maand zonder verbruik. Die rekening staat vol met transport-, fakturatie, meet-, beheers- en andere kosten. Hier betalen we -nu met dag- en nachtstroom- zo´n € 75,- per maand inclusief al ons verbruik waarvan € 12,- vastrecht per maand.
Dat is één van mijn grote ergernissen over Nederland. Alle bedrijven daar hebben de afgelopen jaren langzaamaan (en redelijk stiekum) hun kosten verschoven van "verbruik" naar "vaste kosten en vastrecht". Op het oog dalen hun tarieven (of stijgen niet) maar de rekening stijgt door deze slinkse actie wel. Bezuinigen op je verbruik/gebruik heeft dus vrijwel geen zin meer, je betaalt immers altijd de (verder stijgende) vaste kosten.
Voor deze bedrijven is daardoor het hebben van een klant daardoor veel belangrijker geworden dan het verlenen van een dienst of service aan die klant. Ze betalen toch wel en dat is jammer genoeg te merken in hun houding naar de klant.