Voortgang

Vandaag hebben we de laatste boom gevonden, het is een Araucaria Heterophylla. Nu zijn er in de Araucaria familie vele soorten, maar dit is de boom die we wilden. Het bos is nu dus compleet. Verder hebben Jaap en ik een kleine lekkage in het werkhok opgelost (denken we). Ooit was er een nieuwe betonnen draagbalk in het dak geplaatst, maar die stak nog door de muur en was nooit echt afgewerkt. Dat klusje hebben wij dus nu geklaard. Als het weer echt droog is zal het hok nog een nieuw verfje krijgen. Willy en Joke hebben weer flink onkruid verwijderd. Ook hebben ze een plant verplaatst die recht voor het zwembad stond, deze staat nu aan mooi aan de zijkant, zodat we vanaf het terras vrij uitzicht hebben over het zwembad de vallei in.

Voor alles is een eerste keer

Vandaag was de eerste verjaardag van Joke die we in Spanje vieren. Qua klussen was het dus een rustdag, we hebben vanochtend met onze buren Jannie en Cor en Wil en Jaap koffie gedronken. Het was gelijk al erg gezellig, vooral Jaap en Cor raakten niet uitgepraat over het werken en lassen in de metaalsector. Deze middag zijn we met zijn vieren weer een Menú del Día wezen nuttigen in Hondón de las Nieves. Op het industrieterrein zit een zaakje waar veel mensen begin van de middag komen eten. Het is er altijd druk, en dat is een goed teken. Uiteraard hebben we geklonken op de verjaardag van Joke, dat er nog maar vele mogen volgen.

Agenda voor morgen: Post halen, Ecopark opzoeken om oud ijzer te storten, hopelijk de laatste boom scoren en boodschappen doen.

De prijsvraag van vandaag is de naam van de boom waar we  naar op zoek zijn.
Het is een naaldboom, donkergroen, is matig winterhard, de takken groeien in afzonderlijke lagen, en als bijzonderheid: alle naalden staan omhoog. Niet opzij of naar beneden.

Ra, Ra , Ra, Hoe heet deze boom?

 

Inkopen doen

 

We zijn er in geslaagd om weer twee extra bomen voor "het bos" te scoren. Uiteraard moeten we ook aan de inwendige mens denken, dus zijn we ook naar een andere winkel geweest. Hier hebben we eerst de koopwaar gekeurd, en na een positief resultaat hebben we er het nodige van ingeslagen.  Tussen de toch wel stevige buien door hebben we de bomen in een paar stappen weten te planten. Wel moesten we steeds een pauze inlassen, omdat de regen er af en toe flink op ging. Jaap wist de tijd tussen de buien te doden door de amandelen te kraken. Ook hebben we een eerste inzet voor een la op maat gemaakt, dat geeft al behoorlijk wat ruimte in keuken. Nu ligt alles niet meer zo door elkaar.

Morgen doen we het rustig aan, dan vieren we de verjaardag van Joke. Uitslapen, koffie met de buren en tussen de middag een lekker menuutje.

Naar de markt en op bomenjacht

Nu gaan we eerst even naar de markt, aansluitend drinken we in het dorp een kopje koffie. Vervolgens gaan we naar de volgende vallei om in Pinoso naar andere bomen te kijken.

Vandaag zullen we wel foto's maken!

Vergeten

Vanochtend rommelde het al behoorlijk achter de bergrand, en wat later begon het ook flink te regenen. Het was nog geen "Gota Fria" maar we zijn dus toch maar niet naar de rommelmarkt geweest. Wel is er -toen het droog werd- weer flink in de tuin gewerkt. Jaap heeft een amandelboom gesnoeid zodat de trap vanaf het terras naar de boomgaard weer aan beide zijden te gebruiken is. Willy en Joke hebben nog meer onkruid geruimd, dus nu is het rondom het huis helemaal spic-en-span. Jaap heeft mij geholpen met het inrichten van het werkhok, ook zijn daar de laatste raamboompjes gemonteerd. Alle vakken van de stellingen zijn nu ingericht en de vloer is weer helemaal beloopbaar. Morgen worden de TL-lampen opgehangen en de golfplaten van het dak beter vastgezet. Ook de zaagmachine is nu te gebruiken, dus kunnen we morgen een begin maken met de planken van de kast in de kantoorkamer. Voor de keuken zijn er vakverdelingen en extra keukenplanken die we op maat kunnen maken. De oude schommelbanken die bij het zwembad stonden zijn gedemonteerd, het oude ijzer kan nu naar het eco-park gebracht worden. Kortom, we zijn weer enorm opgeschoten. Wat zijn we vergeten? Foto's maken....

Het nieuwe bos

Vandaag hebben we vast een 6-tal bomen voor het nieuwe bos weten te vinden. Het zijn 2 gewone cypressen, 2 cypressen van het type Golden Crest, en 2 stuks Pino Halepensis. Met deze bomen hebben we vast drie verschillende tinten groen, volgende week gaan we er nog een paar andere naaldbomen bij zoeken. Na de eerste aanplant hebben we ook in het werkhok nog voortgang geboekt, de kastjes zijn nu opgehangen.

Agenda: Morgen gaan we naar de rommelmarkt bij Montesinos / Guardamar.

Voor Wilma

Dit korte log spreekt voor zich, hier hoeven we niets aan toe te voegen. Rest ons alleen te zeggen dat alle bewoners van Castell Corunas klaar staan om jullie in oktober met open armen  te ontvangen.....

Download Spinnetje-1.gif

Bos

Vandaag hebben we weer veel op het programma staan. Volgens de weervoorspellingen komt er mogelijk een "Gota Fria" aan. Dan valt er door verschuivingen van warme en koude luchtlagen ineens erg veel regen, dat verschijnsel is typisch voor de noord-oost kust van Spanje. Om daar rekening mee te houden willen we proberen de spullen voor de kast in de kantoorkamer in huis te halen. Als dat lukt dan hebben we voldoende klussen en klusjes die we binnen kunnen doen terwijl het buiten eventueel regent. Ook gaan we vandaag bij een eerste tuincentrum kijken naar bomen die we kunnen planten tegenover het werkhok. Met 9 bomen wordt het na verloop van tijd toch een aardig bosje, zo denken we.

Gisteren hebben we nog een paar lampen in de gang vervangen door onze eigen exemplaren. Nu hangen er 2 leuke bollen, en de twee gedemonteerde, weinig sfeervolle, 100W halogeenlampen kunnen te zijner tijd naar de Rastro.

Bruynzeel en het vijfde leven

Vandaag hebben we de eerste stappen in het werkhok gezet. Dat wil zeggen, er kan nu weer gelopen worden. Allereerst is ongeveer één derde van wat er stond weer naar buiten gesleept, zodat we binnen de oude Bruynzeelstellingen weer konden opbouwen. Deze oude stellingen beginnen ondertussen aan hun vijfde leven: ooit stonden ze in de eerste werkplaats van Leo's vader in de Aleidisstraat te Rotterdam, dit was begin jaren 60; daarna zijn ze naar de kelder van de woning in de Hondsdijkstraat in Overschie -dit is ook in Rotterdam- verhuisd; daarna naar de garages aan de Boutensstraat in Ridderkerk en daarna naar de garage van ons huis in Tiel. En nu staan ze dus weer opgebouwd in Spanje, zo'n stelling maakt wat mee in zijn leven. Een enkele plank heeft wat last van houtworm, maar verder zijn ze eigenlijk alleen maar wat vuil. Het spul lijkt werkelijk onverwoestbaar. Aansluitend heeft bijna alles een plekje in de stellingen gekregen, alleen moeten er nog een paar kastjes aan de muur gehangen worden.

Morgen doen we het weer rustig aan, dan maken we eerst een uitstapje naar de Brico om daar wat materiaal te halen voor de kast in de kantoorkamer, aansluitend gaan we naar een schoenenfabriek, en daarna scoren we waarschijnlijk weer een Menú del Día.

Het thema is "Gang"

Vanochtend kostte het behoorlijk wat moeite op op gang te komen. Gisteren hebben we onder het genot van een drankje de plannen voor vandaag doorgenomen, de dozen in de gang moesten er aan geloven. Na de koffie vanochtend lukte het rond een uur of elf om daadwerkelijk wat te gaan doen, maar toen we eenmaal bezig waren zat de gang er goed in. Jaap en Leo hebben de Lundia boekenkast in elkaar gezet terwijl Joke en Willy de laatste dozen in de slaapkamer hebben uitgepakt. Nadat de boekenkast op de gang in elkaar zat zijn ze verdergegaan met de boeken weer in de kast te zetten. Jaap en Leo hebben toen de dozen plat gemaakt en allerlei afval afgevoerd. Uiteraard zijn we rond een uur of twee wel even gaan eten (Menú del Día). Na het uitbuiken kwam de gang er weer goed in en zijn de kapstok en spiegel opgehangen. Daarna vonden we het genoeg voor vandaag en zijn we nog even op het terras gaan zitten om te genieten van een mooie zonsondergang.

Sluitstuk nog niet in zicht

Vanochtend zijn we weer bezig geweest met het uitpakken van nog meer dozen. Ook zijn de Nederlandse raamboompjes op de Spaanse ramen geplaatst. De samen met Thom gemaakte hulpstukken passen perfect, dus was het monteren een makkie. Ook hebben we de laatste rommel in de logeerkamer opgeruimd, die is nu helemaal klaar voor de eerste gasten. Dat zijn Wil en Jaap (de zus en zwager van Leo), die zijn onderweg naar Alicante Airport, die gaan we eind van de middag ophalen, eens kijken wat zij vinden van ons stekkie.

ITV komt overeen met APK

Vandaag stond hoofdzakelijk in het teken van de auto. Vanochtend hadden we een afspraak met Carlos om de papieren op te halen, de auto was nu officieel op naam van Leo gezet. Vervolgens hebben we nu dus een auto die van ons is, maar waarvan tevens de ITV (is de Spaanse variant van de APK) een week verlopen was. Nu was de auto technisch in principe in orde, maar hij moest dus wel even gekeurd worden. Edwin had ons al eerder verteld dat een keuring niet aan een deelstaat gebonden is, dus we konden overal terecht. Bij de pomp waar we hem even gewassen hebben wist de man die ons hielp te vertellen dat we voor de keuring niet naar Elche moesten gaan, daar wilden ze nog al eens zeuren over ieder wissewasje. Nee, we moesten naar Orihuela, bijna net zover ver weg, en veel soepeler. Nu is zo'n ITV een momentopname, maar we kunnen niet anders zeggen: Ja, ze kijken naar de essentiële punten, maar alles bij elkaar duurde de keuring nog geen kwartier, dus het begrip "momentopname" lijkt wel een bijzondere betekenis te hebben. En ja, de auto is goedgekeurd, we kunnen er nu weer twee jaar tegen.

Een halve woonkamer

Vandaag zijn we lekker opgeschoten, ondanks het gegeven dat we het toch rustig aan doen. Steeds een paar dozen, dan een bakkie, en dan weer een paar dozen. Nadat de CD-kast was opgebouwd, konden er in korte tijd toch 4 dozen weggewerkt worden. Ook is de Lundia voor de stereo opgebouwd, ingericht en aangesloten. Het is toch wel lekker om ook weer eigen CD's te kunnen spelen. Op dit moment draait er zelfs een echte, ouwerwetse vinyl grammofoonplaat! Joke wil nog één doosje doen, daarna wil ze dat we wat aan het eten gaan doen. Ik denk dat er vandaag circa 20 dozen zijn leeggemaakt. In de woonkamer zijn we nu ook zo'n beetje halfweg.

Stap voor stap

In huis gaat het lekker, maar het blijft nog wel een beetje een rotzooi met veel dozen in alle kamers. De logeerkamer is zo'n beetje klaar, de hulptroepen die dinsdag komen kunnen in ieder geval lekker slapen. De meeverhuisde linnenkast staat weer opgebouwd, het bed zit in elkaar en alle linnengoed en handdoeken liggen in de kast.

In de woonkamer gaat het wat langzamer. De Lundiakast die als stereomeubel dienst doet is opgebouwd, maar op dit moment is alleen de TV aangesloten waardoor we in ieder geval radio en TV hebben. (arbeidsvitaminen) Vandaag worden de platen in de kast gezet en wordt de kast voor de CD's en DVD's opgebouwd, dan kunnen ook die dozen uitgeruimd worden.

Ook in de keuken is er beweging: in de keukenkast is één vak van de Bruynzeelstellingen opgebouwd in combinatie met een Lundiakastje. Daarmee krijgt het ineens het karakter van een voorraadkast, wat het voornamelijk ook is, ook komen hier de strijkplank en de stofzuiger te staan.

Hok vol, Pijp leeg

Vanochtend werden we rond kwart over acht gebeld, Kees de verhuizer was in de buurt. We waren al op, maar nog een beetje met het ontbijt bezig. Ik heb snel een magdalena naar binnen geschoven en ben hem tegemoet gereden. Wederom, uitleggen hoe hij moet rijden is nog steeds lastig. Hij had alleen de motorwagen bij zich, en met enige stuurmanskunst die hij zeker had, wist hij de laatste bochtjes naar het huis vlot te nemen. Hij wilde de wagen vast bij het werkhok zetten, daarna wilden ze wel aan de koffie. Bij de koffie kwam het bericht, ze zouden vandaag met z'n drieen zijn, maar gisteravond laat kreeg Kees een telefoontje dat de derde man niet kon komen. Oh, sprak ik optimistisch, ik kan toch niet stil zitten, ik help wel mee.

Na de koffie zijn we dus bij het hok begonnen, en dat is nu vol. Ja, de deur kan nog dicht, maar er kan niet veel meer bij. Na weer een bakkie zijn we verder gegaan met lossen van de spullen die het huis in moesten. Kees wist de wagen zo te manouvreren dat de laadklep net voor de terrastrap kwam, hierdoor konden we makkelijk het huis inlopen. We kregen een compliment voor het stickeren van de dozen, hierdoor ging het lossen heel vlot. Het lossen was in vier uur klaar, rond half één was de wagen leeg. SimPack heeft wat ons betreft goed werk geleverd!

Nadat ze vertrokken waren hebben we eerst geluncht, daarna zijn we begonnen met het monteren van ons bed en de kast op de logeerkamer. Daarna hebben we allerlei andere dingen in elkaar gezet en uitgepakt, maar we zijn nog lang niet klaar.

Het gaat wel vlot, maar na het avondeten kwam "de man met de verhuisdoos". De pijp is leeg en eigenlijk willen we alleen nog maar even zitten met een wijntje, dan gaan we morgen weer verder.

Vanochtend hoorde ik op de radio dat Mary Travers, de zangeres van Peter, Paul and Mary op 72-jarige leeftijd aan leukemie is overleden. In 1998 heb ik ze zien optreden in Carré, dat vond ik een geweldig concert. Vandaar deze kleine herinnering.

In het holst van de nacht

Het is vier uur, het is stil en donker in de straat. Zwijgend zetten ze hun tasje in de auto en stappen in. De auto start gemakkelijk, TomTom wijst de weg naar Weeze International Airport, het huis in Tiel blijft leeg achter. De reis naar Spanje is begonnen.

Vlakbij het vliegveld tanken we nog een keer, zodat we de auto met een volle tank inleveren. De sleutel kunnen we in een zware stalen box gooien, het verhuurkantoor is immers nog gesloten. We zijn al ingecheckt, dus kunnen we zo doorlopen naar de veiligheidscontrole. Dit keer wordt Leo er uit gepikt, of hij even wil meekomen voor een extra test op explosieven?? De laptop wordt afgeveegd met een monsterlapje wat daarna in een chromatograaf geplaatst wordt. Een grafiek geeft aan van welke stoffen er sporen zijn aangetroffen, hetzelfde wordt gedaan met de externe harde schijf en het modem. Gelukkig is alles in orde en kan ik me bij Joke voegen. Samen staan we in de rij te wachten, ook dit keer gaat de vlucht van RyanAir weer op tijd. Aangekomen op Alicante staat buurman Cor de Keijzer al op ons te wachten, we zijn in Spanje!

Thuis aangekomen kunnen we direct aanschuiven voor een lekker kopje koffie. Vandaag alleen even lunchen met een Menú del Día en behoorlijk wat boodschappen doen, zodat we morgenochtend de verhuizers goed kunnen ontvangen. Door ons vroege vertrek zijn we toch wel een beetje moe, zometeen nog wel het bedbankje verplaatsen naar de woonkamer, en dan zijn we klaar voor morgen.

Verhuis-update 21:18

Zojuist werden we door Kees, de chauffeur, gebeld. Hij komt op vrijdagochtend rond 9 uur lossen!

Uitzicht op een nieuw uitzicht

Vandaag was een lange dag. Niet omdat we vroeg opgestaan zijn, maar omdat we nog één keer alles gestofzuigd hebben, en nog één keer de badkamer gesopt, en nog één keer de keuken gesopt, en nog één keer het gras gemaaid, en nog één keer de vloer(en) gedweild hebben. Een keer schoonmaken is nooit erg, maar de hele dag hetzelfde, nee, daar worden wij niet vrolijk van. Nog één nachtje op het luchtbed en dan ruilen we definitief ons huidig uitzicht om voor ons nieuwe, Spaanse uitzicht. De wekker gaat om 3 uur morgenochtend, dan hebben we nog even tijd om te ontbijten en op ons gemak naar Weeze te rijden. We zijn al ingechecked, dus kunnen gelijk doorlopen. Bagage hebben we niet, alleen handbagage, dus als alles goed gaat vliegen we om 06:15 naar Alicante om daar -geheel volgens planning van RyanAir- om 08:45 te landen. Vreemd idee is het wel, dit keer hebben we nog geen concrete plannen wanneer we weer eens terugkomen....

Nog even flink poetsen

Vanochtend werden we gewekt door de geluiden van de schilders die bij onze buren aan de slag gingen.  Het geluid van het opbouwen van de stelling en de eerste schuurmachines maakten dat het tijd werd om zelf ook wat te gaan doen.

We werken van boven naar beneden. Op zolder hebben we als eerste gezogen en gesopt, en vervolgens hebben we de slaapverdieping onder handen genomen.

Vanmiddag zijn we gedag wezen zeggen bij Deniece in Woerden, de dochter van Joke. Net voor de files zijn we weer naar Tiel getogen waar we een portje en wat kaas genuttigd hebben in een verder leeg huis, terwijl we via internet naar de RTL-Uitzending "Ibiza-24/7" gemist keken. De vriezer (deze blijft achter) staat uit en wordt morgen nog één keer schoongemaakt. In de verder lege keuken maken we de laatste restjes op, gebakken aardappeltjes, sla en gebraden kippepootjes met wat yoghurt toe.

Morgen maken we de badkamer en de toiletten schoon, ook worden alle vloeren nog gedweild. Daarna is het wachten op het vertrek op donderdagochtend vroeg.

Alles in de auto?? Ken Net!!

Stipt op tijd om half negen kwam de wagen voorrijden met chauffeur Kees, de twee andere verhuizers Jurgen en Bas kwamen met een personenauto. De aanhanger was zolang gestald op het industrieterrein, en in de bak die nu op de wagen zat was ruimte voor ongeveer de 35 kubieke meter die (door andere verhuizers) geschat was. Uiteraard begonnen we met koffie, maar daarna wilden ze toch echt wel aan de slag. Ze begonnen op zolder, en werkten op die manier langzaam naar beneden. Het huis was eigenlijk best snel leeg, maar toen kwam de garage aan de beurt waar ook nog een paar vuiltjes stonden.

Even sloeg de twijfel toe, zou het echt wel allemaal gaan passen? Maar door het consequent vullen van iedere ruimte werd er erg efficient ingepakt. Naarmate het einde van de wagen naderde kwam ook het einde van de garage in zicht, alles bleek prima te passen. Het waren allemaal stevige jongens, maar met de kolomboormachine hadden ze toch iets minder plezier. Wel bleef het humeur prima en iets over half één zat alles erin en konden de deuren dicht.

Chauffeur Kees ging nu de aanhanger ophalen om vervolgens naar Arendonk te rijden om daar ook nog een vrachtje te laden, dat zou dan in de aanhanger gaan. De verwachting is dat er zaterdag bij ons gelost gaat worden.

Kamperen in een stenen tent

Nu is het echt zover, we zijn nu officieel aan het kamperen in een stenen tent. Het bed is afgebroken, de laatste kleren zitten in een weekendtas, er staat een enkele fles shampoo bij de douche en het luchtbed is opgepompt. De woning is helemaal omgetoverd tot een pakhuis. Morgen -na het laden- zal het nog wel gekker zijn, dan is het op die weekendtas na, helemaal leeg. Morgenavond komen Thom en Wilma een paar kekke, blauwe vakantiestoeltjes en misschien zelfs een kampeertafeltje brengen, en daar moeten we het dan nog een paar dagen mee doen. Donderdagochtend vroeg vliegen we met RyanAir vanaf vliegveld Weeze naar Alicante, de spullen achterna.

Fiësta in Tiel?

We zijn begonnen aan wat nu echt de laatste loodjes zijn. Gisteren zijn we nog even gebeld door de verhuizer om te checken of we er maandagochtend half negen klaar voor zijn. Wij denken van wel, het gaat nu alleen nog om het laatste beetje servies uit de keuken, de laatste twee pannen, de laatste 6 flessen wijn, en nog wat meer van dat vloeibare spul. Onze Spaanse buurman Cor die even in Nederland is, kwam gisteravond nog wat spulletjes voor zijn karpervijver brengen die meegaan bij ons in de verhuiswagen. Ook hadden we zelf nog één dingetje bedacht wat we vanuit Nederland zouden meenemen: een extra houten trekstang voor de gordijnen. Daar hadden we er drie van, en dat moesten er vier worden. Nu zijn die drie ooit bij de Gamma gekocht, dus het moest wel mogelijk zijn om er nog een bij te halen. Zo gezegd, zo gedaan. Joke ging nog even sporten, en ik ging even naar de Gamma op en neer.

Tjonge, jonge jonge, wat je dan allemaal weer tegenkomt.
Het is vandaag Fruitcorso in Tiel, dus komen er veel mensen naar Tiel. Om die reden wordt het verkeer geregeld en richting parkeerplaatsen geleid. Alleen bestemmingsverkeer wordt toegelaten in het centrum. Op zich lijkt dat logisch, maar er zijn toch mensen die daar anders over denken.

Een paar waarnemingen tijdens mijn tripje van 50 minuten:
Allereerst de wijk uit; het is een weg met één baan heen, en één baan terug. Daar stond dus een flinke rij, maar de verkeersregelaars zorgen ervoor dat iedereen met een zekere regelmaat aan de beurt komt. Toch waren er een stuk of drie "chauffeurs" die het nodig vonden om met piepende banden op de baan voor het tegemoetkomend verkeer de rij wachtenden voorbij te scheuren. Toen ze bij een verkeersheuvel niet verder konden (of durfden) gingen ze helemaal uit hun dak omdat de mensen in die wel netjes in de rij op hun beurt staan te wachten ze er niet direct tussen lieten. In één geval had het volgens mij weinig gescheeld of er was een aanrijding en een knokpartijtje ontstaan.

Toen ik op de terugweg bij dezelfde rotonde op weer mijn beurt stond te wachten glipte een busje van Feenstra Verwarming langs het dranghek om toch het centrum in te rijden. Na het hek stond nog een verkeersregelaar, maar het busje reed daar gewoon langzaam tegenaan en bleef langzaam doorrijden, ondanks dat de verkeersregelaar midden voor de auto stond en hem een stopteken gaf. Uiteindelijk moest de verkeersregelaar opzij springen en gaf het busje gas richting centrum.

Hierop ontstaand een flinke discussie tussen de verkeersregelaars onderling, er ontstond zelfs een klein handgemeen tussen een collega en de bijna aangereden persoon, waarop de tweede verkeersregelaar zijn hesje uittrok, in de bus gooide en wegliep.

Het meest treurige vond ik nog wel dat op 10 meter afstand een motoragent het hele gebeuren had gezien, maar gewoon op zijn motor bleef zitten wachten. Zelfs het bijna omverrijden van de verkeersregelaar was voor hem geen reden om iets te doen of het busje achterna te gaan!?

Aanstaande maandagochtend komt de verhuizer inladen, ik kan bijna niet wachten.

Gaten

Vandaag was ook weer helemaal gericht op de aanstaande verhuizing en het (nog verder) verkoopklaar maken van het huis in Tiel. Er blijft steeds minder over om in te pakken, dus hebben we de laatste paar dingen die hier en daar aan de muur hingen opgeruimd. Dat waren er al niet veel, want we vinden het zonde om heel veel gaten in muren te boren. Ook is het storend als je een mooie, lege muur ziet met hier en daar gaten erin. Dat is net een gebit met hier en daar een tand eruit, dat kan gebeuren maar het is niet mooi. Daarom hebben we die paar gaatjes die er waren netjes dichtgemaakt. De meeste muren zijn hier met Spack gespoten, en daar heeft Alabastine nu een nieuw vulmiddel voor op de markt gebracht. Eerlijk is eerlijk, het heeft een korrelstructuur, de kleur is meteen goed en doordat het een beetje plakt en elastisch is kun je er heel makkelijk de structuur van de muur mee namaken, je moet echt goed zoeken wil je de gaatjes daarna nog terugvinden. Kortom, ik ben enthousiast.

Agenda voor morgen: Op verjaardagsvisite bij een tante van Joke en aansluitend een rekje en een reserve motortje voor de Spaanse magnetron ophalen bij mijn zus.

Weer een dag hard werken

Vandaag zijn we weer volop bezig geweest met inpakken en opruimen. Onze aandacht was vandaag helemaal gericht op de zolder. Alle backup's waren klaar, dus het netwerk kon worden stilgelegd en afgebroken. Ook de PC van Leo die de spil in het web was, kon worden afgesloten. De PC wist waarschijnlijk niet wat hem overkwam, die heeft de laatste maanden onafgebroken gedraaid, en nu werd hij zomaar helemaal uit gezet en afgekoppeld. We hebben nu alleen nog één laptop en één printer beneden in de woonkamer staan. Alles van zolder is nu ingepakt, alles wat in dozen past is nu een verdieping lager, dus het wordt al behoorlijk leeg op zolder. De bureau's zijn gedemonteerd, dus voor het eerst in jaren kunnen we weer rondjes lopen om het trapgat heen. Ook van de zolder waren we een beetje vergeten hoe groot hij is. Door het gesleep met de spullen zijn we best wat moe geworden, dus vanavond lekker uitrusten en morgen de laatste loodjes.

Hollandse polders

Vandaag zijn we -terwijl de backup's van de netwerkschijven gemaakt werden- bij Henk en Riet, de ouders van Edwin, in de polder op bezoek geweest. Er is altijd een warm onthaal als we daar komen, ook zij hebben vele jaren overwinterd en gekampeerd in Spanje. Ons nieuwe woonland is dan ook altijd één van de vele gespreksonderwerpen. Wellicht gaan we ze nog een keer in Spanje ontvangen, dat zou voor iedereen een mooi moment zijn.

System down

Vanmiddag rond 2 uur is het weerstation letterlijk "uit de lucht" gehaald. We hebben het gedemonteerd en ingepakt. Het zal wel een paar weken duren voordat het weer operationeel wordt. Uiteraard zal dat dan in Macisvenda zijn. Op zich is dat wel aardig, omdat er van de duizenden weeramateurs die er zijn in Europa er niet één in die buurt zit.

Ons ToDo-lijstje wordt steeds korter, de stapel dozen steeds groter.

Het afscheid valt ons zwaar....

Verwarring bij de buren?

Vandaag houden we ons bezig met het inscannen van alle officiële documenten van het huis in Spanje. De stukken van de notaris, het eigendomsregister en alle bewijzen dat alle belastingen betaald zijn. Zodra we dat afgerond hebben worden de laatste backup's van de harde schijven gemaakt en wordt ook de laatste desktop PC afgekoppeld en ingepakt. Dan is alleen nog het notebook en de printer over.

De afgelopen dagen hebben we van Thom en Wilma een auto kunnen lenen, maar gistermiddag zijn we op vliegveld Weeze (net over de grens bij Boxmeer) onze huurauto op gaan halen. Op die manier kunnen we op de dag van vertrek zelf 's ochtends heel vroeg naar het vliegveld rijden, ook de komende week hebben we dan vervoer om nog wat mensen op te zoeken.

We denken dat de buren nu wel licht in verwarring zijn: "Hollanders die naar Spanje gaan, en nu komen er Duitsers naast ons wonen??"

Duikteam Mirounga clubdag

Gisteravond zijn we naar de traditionele, jaarlijkse barbeque van duikteam Mirounga geweest, deze is altijd het eerste weekend van september. Ik ben al jaren lid van deze vereniging waar ik duiken heb geleerd. Het trainen door mij is er het afgelopen jaar echter helemaal bij in geschoten. Toch blijf ik lid, om mogelijk als we een keer in Nederland zijn een keer gezellig mee te zwemmen/trainen op de vrijdagavond, of een eventuele duikreis natuurlijk. Het was weer als vanouds, de openingstoespraak van de voorzitter, het voorzichtig informeren naar de op handen zijnde duikreis komend voorjaar en natuurlijk de opening van de barbeque. Het vlees was weer van hoge kwaliteit en het vuur brandde goed, iedereen liet het zich prima smaken. Ook de oude horecakoelkast deed het nog steeds erg goed! Het was leuk om weer eens bij te kletsen met iedereen.