Alles loopt op rolletjes

Terwijl we gisteren lekker bezig waren met het klushok, dachten we onwillekeurig toch aan de toezegging van de meubelfabiek dat de panelen voor onze kast "volgende week" klaar zouden zijn.

Vanochtend, tijdens ons kopje koffie op het terras ging de telefoon: De panelen waren klaar, na een week, zoals afgesproken. We zijn hier nu precies twee weken, en we hebben al weer heel veel kunnen doen. Het maken van afspraken gaat eigenlijk heel soepel, en we hebben tot nu toe alles kunnen krijgen wat we nodig hadden.

We hebben er een kleine rondrit door de streek van gemaakt: Eerst naar Abanilla, de post ophalen; daarna naar de meubelfabriek om de panelen op te halen; en daarna door naar de Brico, er is altijd wel iets wat je nodig hebt, vandaag was dat een PL-lamp met ingebouwde licht-donker-sensor voor het klushok en een paar plankjes voor in één van de keukenkastjes. Vervolgens via een Menú del Día naar huis om daar verder te gaan met de kast. De panelen waren prachtig op kleur, dus we zagen het echt naar ons zin worden. Morgen gaan de deuren erin en kan de kast gebruikt gaan worden. Het ziet er nu toch een stuk beter uit als met die doorgezakte plank van eerst.

Pijpen leggen en draden trekken

Vanochtend ben ik bijtijds begonnen met het leggen van de pijp ten behoeve van de elektrische installatie in het werkhok. Uiteraard zijn de pijpen die uit de vloer komen uitgevoerd in slagvast materiaal, dat is er vroeger zo ingehamerd, dat kan ik nooit meer vergeten, al zou ik het willen. Tegen enen zat de pijp erin en was het -gezien de temperatuur- tijd voor een lunch gevolgd door een heuse siësta. Om een uur of vier was de hete periode weer over en kon ik verder met het trekken van de draden en het afmonteren van het schakelmateriaal. Het is trouwens verbazingwekkend koel in het hok ten opzichte van de buitentemperatuur, dit komt waarschijnlijk door de stenen vloer en de dikke muren. Aan drie kanten van het hok zitten nu voldoende wandcontactdozen met randaarde, al het gereedschap kan met gemak worden aangesloten. De muur aan de rechterkant is vrij gebleven, hier komen de Bruynzeel magazijnstellingen te staan. De buitenlamp is geplaatst, alleen binnen moeten de TL-buizen nog opgehangen worden, verder is alles klaar.

Als we ze hier kunnen krijgen gaan we de dakplaten ook nog extra vastzetten met speciale bouten voor golfplaten, dan kunnen de stenen blokken ook van het dak af.

Lekke band....

John, "The Mini-Digger" was er strak om 08:00 uur en wilde gelijk beginnen. Hij verspilt geen tijd aan flauwekul, overlegt even wat er moet gebeuren en gaat vervolgens aan de slag. In een (voor ons) razend tempo zien we de gleuf ontstaan. Na 5 kwartier is hij bezig aan het laatste stukje gleuf en kan ik al beginnen met het uitrollen van de kabel!

Terwijl ik bezig ben de kabels door de muur van het hokje te brengen begint hij vast met het weer dichtgooien van de gleuf. En-passant vraagt hij of die twee dode bomen er ook uit moeten? Ja John, doe maar, het lijkt een fluitje van een cent, met die Mini-Digger van jou. Zeg, als je de gleuf dicht hebt, zullen we dan even stoppen voor koffie? "Ja, dat is goed, ga maar vast zetten, ik kom zo."

Wij zitten klaar met de koffie, als John komt aangelopen. Hij kijkt wat somber. Eén van de rupsbanden is gescheurd, nu kan hij alleen nog maar achteruit rijden. Dus het verplaatsen van de grond naar de hoek van het huisje moet wachten, dat kan hij nu niet meer doen. Dit weekend gaat hij de rupsband demonteren en op zoek naar een andere, en dan belt hij om de rest te komen doen. Het is nu overigens een goed moment om te stoppen, de temperatuur is al weer opgelopen naar 31 graden...

Voorbereiding

Vandaag stond in het teken van voorbereidingen voor morgen.

We hebben een Engelse "handigerd" gevonden met een mini-digger, morgenochtend -notabene om 8 uur- staat hij voor de poort om een sleuf te graven van de poort naar het werkhok. We zijn daarom op pad geweest om 40 meter kabel van het ene soort, 40 meter van het andere soort en ook nog de buis te kopen, waar alles doorheen moet lopen als het de grond in gaat. Ook zijn er de nodige wandcontactdozen en schakelaars gekocht en een paar Tl-lampen om de installatie in het hok mee af te maken.

Deze keer zijn we in twee keer geslaagd en zijn we er slechts drie winkels voor in  geweest, alhoewel, we zijn 2x bij de Brico geweest, dus dan hebben we toch vier winkels bekeken.

Later vanavond, toen de temperatuur wat aangenamer werd, hebben we als voorbereiding vast de kabels door de flexibele buis gevoerd, zodat  morgenochtend, als de sleuf wordt gegraven, direct de buis erin gelegd kan worden.

Morgen gaat de "handigerd" ook nog wat grond verzetten van overtollige heuvels verderop op ons landje naar de hoek naast het huisje, zodat deze ruimte eromheen er ook weer netjes uit gaat zien.

Agenda: Wekker zetten!! zodat we op tijd wakker zijn voor het graafgebeuren.

Politiekeurmerk?? Nog nooit van gehoord

In Nederland is het mooi geregeld. Wordt er een keer in de straat ingebroken krijg je nadien van de politie huis-aan-huis foldertjes verspreid over hoe je je huis beter kunt beveiligen tegen inbraken. Politiekeurmerk heet dat.

In Tiel hebben wij destijds -na een inbraak bij de buren verderop in de straat- netjes al het hang- en sluitwerk opgewaardeerd, zodanig dat het -zo bleek na de keuring- voldeed aan alle eisen die het Politiekeurmerk stelde. Dit vergde destijds wel een investering van zo'n € 750,- aan speciale sloten, speciale raamboompjes, 10 mm dikke dievenpennen, grendels, noem maar op. Maar in ruil voor de moeite slaap je 's nachts beter (tenminste, volgens de folder van de Politie) en krijg je ook nog eens een paar procent korting op je inboedelverzekering.

In Spanje werkt dat wat anders. Vrijwel ieder huis heeft daar 'Rejas'. Van oudsher zijn dat massieve smeedijzeren traliewerken die in de muur zijn ingemetseld. Tegenwoordig hebben huizen nog steeds Rejas, maar nu zijn het stalen frames, met -in plaats van massieve tralies- gewoon ijzeren pijp er tussen gelast die met bouten en pluggen in de muur zijn vastgemaakt. Iemand van het gilde kan met een flinke ijzerzaag en wat moersleutels daar zo doorheen komen. Daarachter bevinden zich dan natuurlijk de schuiframen, maar die lichte aluminium raampjes laten zich gewoon omhoog uit de rails tillen, en hup, de inbreker is binnen. In die ramen zitten kleine grendeltjes van zo'n 3 mm, die moeten voorkomen dat het raam uit de rails wordt gelicht. Jullie raden het al: Dat werkt niet.

Wij hebben daarom besloten om vanuit Nederland echte AXA Politiekeurmerk goedgekeurde raamboompjes te importeren. Deze haken niet alleen het raam vast in de sponning, maar voorkomen tevens met een stalen haak van circa 6 mm dik dat het raam opgetild kan worden. Een sluiting met sleuteltje maakt het geheel af.

Als iemand echt wil, komt hij altijd binnen, maar we maken het ze zo moeilijk mogelijk. Eigenlijk is preventie simpel, het binnenkomen moet lastig zijn, vooral herrie maken en lang duren, dan haken ze wel af. Veel licht helpt ook. Een leuke manier om herrie te maken gaan we nog wel bedenken.

How To: Elektra in het hok?

Vanaf het huis is in de verte onze poort te zien, net links ervan is een put met de elektra-aansluiting. Ik had eerst nog de hoop/verwachting dat de kabels naar de poort onder de oprijlaan zouden liggen, maar bij nader onderzoek lijkt het erop dat destijds gekozen is voor de korste weg met de minste kabellengte, (koper is duurder dan bomen?), dus dwars door de boomgaard. Op de foto is de rechte lijn van de put bij het huis naar de poort te zien, en precies op die lijn zijn ook een paar bomen verdwenen uit de boomgaard, hoe zou dat nu komen.......

Op zich geen probleem, er moet nu dus nog een kabel van circa 36 meter lang ingegraven worden vanaf de poort naar het werkhok. Dus als ik vandaag begin, is dat zo'n 2 meter graven per dag en dan zijn we klaar als we weer teruggaan?! Met overdag een gemiddelde temperatuur van 35 graden in de schaduw kan dat graven wel eens tegen gaan vallen, dus gaan we morgen op zoek naar een handigerd met een graafmachientje.

De rode lijn geeft de bestaande kabels (elektrische poort, verlichting, deuropener / telefoon), naar de poort aan. De groene lijn is de kabel die nog gelegd moet worden naar het werkhok.

Agenda voor morgen: Naar de markt in het dorp om fruit te kopen, en vóór 10 uur zelf een stukje testgraven, daarna waarschijnlijk snel op zoek naar een graafmachine met bestuurder.

Werkhok vordert gestaag

Terwijl wij binnenshuis stevig bezig zijn, werd ook buiten flink doorgewerkt. Onze duitse bouwvakker Bernd heeft het werkhok nu zover klaar dat Leo met de elektra aan de slag kan. Het dak is gerepareerd en in plaats van de ruwe betonnen vloer is er nu een egale granito vloer in gelegd, ook is er een raam met dubbelglas, rejas en een rolluik geplaatst. Onderin de deur en bovenin de tegenoverliggende muur is ventilatie aangebracht zodat toekomstig gereedschap niet zal gaan roesten. Kortom, het ziet er een stuk beter uit. Na de (Spaanse) vakantie wordt er nog een buitenterras bijgemaakt zodat er ook in de openlucht geknutseld kan worden, als dat klaar is wordt ook de buitenkant nog een keer geschilderd.

Kast in de logeerkamer

Vanochtend hebben we bij de Ikea de inrichting voor de tweede kast -in de logeerkamer- opgehaald. Deze is meer rechttoe-rechtaan, planken, een roe en nog meer planken, dus dat was ook minder werk om in elkaar te zetten. Hoewel het vanmiddag weer erg warm was hebben we toch gemeend verder te gaan met deze klus. Het stellen was een precies karweitje, maar na hard werken is het goed rusten, zullen we maar zeggen, deze kast is klaar. Nu even afspoelen en dan gauw het zwembad in. Joke is gelijk al begonnen met beddegoed en kleren erin te leggen.

Zonsopgang

Gauw even deze foto plaatsen, de spullen in de auto zetten en dan weg. Bij Ingeborg de eigendomspapieren en de inschrijving in het eigendomsregister ophalen en dan naar Edwin en Cokky.

Kansloze dag

Vandaag zijn we, conform plan, op jacht geweest naar meubelplaat met eikenfineer, bij voorkeur blank gelakt. Nu, het is uiteindelijk gelukt, maar de ruim aanwezige Ferreterias en bouwmarkten konden ons niet helpen, die hebben alleen de uitvoering met kunststoffolie in eikenmotief, en da's echt niet mooi als de rest van de kast wel in eikenfineer is uitgevoerd. We zijn uiteindelijk geslaagd, maar alleen na een groot aantal bezoeken aan behulpzame timmer- en meubelfabrieken zijn we uiteindelijk bij een deurenfabrikant uitgekomen, en die kan het -gevernist en wel- leveren. Volgende week, dat wel, maar nog vóór de augustusvakantie. In augustus ligt het hele land plat, dan is iedere echte Spanjaard met een welverdiende vakantie.

Toen we na deze weinig productieve dag aan het begin van de avond thuiskwamen hebben we samen nog wat onkruid getrokken, Joke denkt dat met nog twee keer trekken al het grote spul weg is, dan kunnen we gaan spuiten. Oeps, dat is maar aan één kant van het huis....

Agenda voor donderdag: Eerst 's ochtends vroeg langs onze gestor Ingeborg om alle officiele documenten op te pikken, en daarna direct door naar Edwin en Cokky om hun afgebouwde huis te bezichtigen en een grotere koeler in hun PC in te bouwen.

Rustig winkelen en een blokje om

Vanmiddag na ons bezoek aan de Brico zijn we ook nog even gewoon boodschappen wezen doen. Of het werkelijk aan de Crisis ligt of dat het toeval was zullen wel nooit te weten komen, maar nadat we afgerekend hadden viel ons iets op in de supermarkt: we waren werkelijk de enige klanten! Wel prettig, geen gedrang bij de kassa, altijd ruimte in de gangpaden, overal rustig kunnen kijken zonder dat je iemand in de weg staat, maar wel een tikkeltje vreemd.

Toen we weer thuis waren heb ik het substantiele eerste rondje in de Daewoo gereden, en alles lijkt nog gewoon te werken. Hij is comfortabel, heeft een goede airco met klimaatregeling, lekkere stoelen, allemaal erg prettig. Wel een beetje "old school" is de radio/cassette-speler in het dashboard. Hoewel er een CD-wisselaar in de kofferbak zit is dat wel even wennen. Misschien komt daar nog wel eens wat anders in. (MP3??)

De kast is al aardig opgeschoten, morgen gaan we nog op jacht naar een gefineerde meubelplaat in eiken dessin. Joke heeft al diverse carpinteria's in de buurt opgezocht. Ook zullen we de houder voor de TomTom nog plaatsen, de carkit komt na de verhuizing wel.

Daewoo klaar voor de start

Vandaag lijkt een top-dag te worden. Het lijstje met planken, latjes en schroeven om de kast in de slaapkamer af te maken is klaar, dus mogen we weer naar de BricoDepot!! Maar voordat we naar de Brico gaan, kunnen we ook bij Carlos de (voorlopige) papieren voor de Daewoo ophalen.

Wat is er voorlopig aan? Het tenaamstellen wordt gedaan door de dienst Trafico -een soort RDW- die alles met rijbewijzen en tenaamstellingen regelt. Je kunt daar gewoon naar toe en moet je een nummertje trekken. Als je aan de beurt bent en er blijkt één kopietje of stempel niet in orde te zijn is je beurt voorbij en kun je een volgende keer terugkomen. Ook zijn de rijen soms erg lang. Op zich is het goed te doen, maar om deze reden zien veel mensen er van af, en laten de tenaamstelling door een Gestor doen, zo ook wij. Deze Gestoria's kunnen een officieel document uitschrijven dat de tenaamstelling 'onderweg' is. Dit document komt dan zolang in de plaats van het echte kentekenbewijs op naam en wordt door de politie geaccepteerd als je wordt aangehouden. Om de Golf met zijn bijna 250.000 km een beetje te ontzien willen we de komende tijd in de Daewoo gaan rijden, dat is gelijk een mooie test. Omdat hij zolang stil heeft gestaan is uiteraard de accu leeg, maar die staat nu netjes met de uit Nederland meegebrachte acculader op te laden.

Uit de kast komen

Vandaag hebben we een begin gemaakt het maken van de kastinrichting op de slaapkamer. Daarvoor zijn we eerst naar de Ikea in Murcia gereden om daar de nodige spullen op te halen. Uiteraard geheel volgens plan zoals we dat na zorgvuldig puzzelen opgesteld hebben.

(*&$#^%@^(*&^!  Laten ze nu net de basis van ons ontwerp, een specifiek kastje niet meer hebben. OK, alle onderdelen die we met veel moeite in de stellingen gevonden hadden weer teruggelegd, en ter plekke een nieuwe indeling bedacht. Uiteraard eerst even checken of dit allemaal wel op voorraad was, en ja, nu hebben we geluk. Via de express kassa afgerekend, en via een Menúutje del Día naar huis om daar gelijk te beginnen met de opbouw.

Ik weet niet of dit vroeger ook al zo was, maar alles is wel heel goed ingepakt. Om ieder plankje lijkt wel papier of karton te zitten, dus rommel genoeg. Een volgende verrassing vinden we in de kast. Om er tijdens de montage goed bij te kunnen hebben we even beide deuren uit de rails getild, en daar vonden we de volgende surprise: Aan de binnenkant van een van de deuren zat een poster geplakt, met daarop de afbeelding van een exotische dame. We hebben geen idee waarom die plaat aan de binnenkant van de kast zat, en daar willen we eigenlijk ook maar niet over nadenken. We zijn daarom gewoon aan de slag gegaan, en al een aardig eind opgeschoten.

Slaapkamerkasten

Gisteren was een rustdag. Alleen wat kleine klusjes gedaan. Vandaag hebben we de definitieve indeling voor de slaapkamerkasten bepaald. Eerst nog een bakkie, daarna gaan we naar de IKEA in Murcia om de PAX-onderdelen op te halen.

Op het heetst van de dag

Heerlijk, zo'n klusje in de middag. De zon staat hoog aan de hemel en brandt er lekker op los. Er is geen beter moment voor een klusje in de buitenlucht. Dat wil zeggen, voor dit specifieke klusje dan. Net als bij de buren was één van de onderwaterlampen in het zwembad losgekomen van de zwembadmuur. Niet zo vreemd, er waren gewone stalen schroeven gebruikt, dus na een jaar of 4-5 zijn die lekker doorgeroest.   Een beetje dom, zullen we maar zeggen.

Normaal gesproken is het geen probleem om een lamp weer vast te maken aan een muur. Je boort een paar gaatjes, pluggen erin, en vastschroeven; dit keer wel met RVS-schroeven natuurlijk. Kleinigheidje, hoe boor je gaten onderwater? Niet met een elektrische boormachine lijkt me. Een tijdje heb ik gedacht om het met persluchtgereedschap te doen, maar ik heb wel een compressor, maar geen boormachine op lucht, dus moest ik wat anders bedenken. Uiteindelijk was het heel simpel, gewoon net als vroeger, met een handboormachine.

Kan het nog warmer, en mannen komen uit Engeland

Vandaag kregen we van één van onze webloglezers Hilde een reactie dat bij hun Golf de buitentemperatuur was opgelopen tot 43 graden.

Nu wil het toeval dat, toen wij terugkwamen van het gemeentehuis -waarover straks meer- , ook bij ons de toch echt wel hoge temperatuur van 43 graden werd gemeten.

Anticlimax:
We begonnen ons bezoek aan het gemeentehuis van Abanilla enigszins met lood in onze schoenen. De vorige keer werd er immers bijzonder moeilijk gedaan over het afgeven van een uittreksel uit het gemeenteregister; eerst moest onomstotelijk worden vastgesteld dat we echt wel een huis hadden in de gemeente, zelfs de politie moest dit komen controleren. Vandaag waren er twee mensen voor ons aan het enige loket, daar moesten we circa 10 minuten op wachten. Toen we eenmaal geholpen werden stonden we vervolgens binnen 5 minuten weer buiten, MET onze uittreksels!

Nu heb je leugens, grove leugens, en dan nog statistieken. Een kleinigheidje volgens deze statistieken en het uittreksel was wel dat Leo ineens uit Engeland bleek te komen, maar gelukkig kwam Joke nog wel steeds uit Nederland.

Dus nu weten we het zeker: Vrouwen komen van Nederland en Mannen komen van Engeland?

Wakker worden

Vanochtend was het lekker koel, heerlijk uitgerust was het tijd voor een bakkie. De zon kwam net op. Officieel was dit vandaag om 6:55, maar wij zien hem zo'n 10 minuten later vanwege de heuvels. Buiten is het nu heerlijk, vandaag gaan we eerst vanochtend naar Abanilla, daarna gaan we een begin maken met de lijst van (leuke!) klusjes die gedaan moeten worden.

Goed aangekomen

Geheel volgens planning zijn we rond 08:15 gaan rijden. Het werd al wel snel warmer, de eerste keer 30 graden zagen we om 10:30, maar de airco hield zich goed. Onderweg hebben we de buitentemperatuur zelfs zien oplopen tot 37 graden. Weer volgens ons schema van 1,5 uur op - 1,5 uur af toerden we richting de Spaanse grens, die we na 158 km bereikten. Vandaag hebben we 853 km gereden, en om 17:15 stonden we in het oerwoud wat eens een oprijlaantje was. In de paar weken dat we er niet waren is er een nieuw onkruidje komen aanwaaien, Joke is daar niet blij mee! We hebben direct na aankomst alles wat we in de auto wisten te pakken weer uitgeladen, en dat was toch meer dan we dachten. Ook is het hier een stuk warmer dan in Nederland, maar gelukkig kunnen we even afkoelen.

Agenda voor morgen: Gemeentehuis in Abanilla bezoeken, voor een hernieuwde poging om een uittreksel van de gemeente te krijgen. Ook zal er een Menú del Día genuttigd gaan worden.

Onderweg

We zijn over de helft, vandaag ging voorspoedig. We reden om 07:45 de straat uit en om 09:47 kwam bij Luik het eerste SMS bericht "Welkom in Belgie", om 11:44 volgde het tweede bericht, "Welkom in Luxemburg" en om 12:00 precies kwam het voorlopig laatste bericht "Welkom in Frankrijk". We zijn nu net ten zuiden van Montpellier, aan de rand van een van de binnenmeren die daar zijn. Na ongeveer 12 uur rijden, uiteraard met de nodige koffiestops, hebben we 1186 km afgelegd, een mooi gemiddelde. Rijden doen we om de beurt, steeds in blokken van 1,5 uur met de ene keer een snelle wissel van chauffeur en de andere keer een uitgebreide stop om de benen te strekken. We hadden prima weer, de temperatuur liep op van 18 graden in de ochtend tot 34 eind van de middag. De airco deed het prima, de zon was buiten wel warm, maar scheen niet al te fel. In Belgie kwamen we vlak langs één van Joke's oude vakantietrauma's; onderweg hadden een paar Fransen flinke blikschade opgelopen en op onze bestemming was de levensader van de huidige maatschappij beschikbaar. (Geen toeval!) Als we morgen na het ontbijt rond 08:00 weer gaan rijden hopen we begin van de avond aan te komen in Macisvenda.

Volgooien, bijna letterlijk

Vanochtend hebben we de laatste boodschappen gedaan, en vanmiddag hebben we de auto ingeladen. Alle spulletjes die we de komende tijd nodig hebben voor de klussenlijst zitten erin. Nou ja, bijna alles dan. Een Golf is toch wat kleiner dan een Passat. Het huishoudtrapje (voor Joke?) paste er niet meer in, en ook het weerstation moest mee van Edwin, maar ook dat moet nog even wachten. Wel hebben we een extra reservewiel bij ons, je weet immers maar nooit.

Zojuist hebben we nog het oliepeil gecontroleerd, een flesje olie op voorraad genomen, de banden netjes op spanning gebracht en de tank nog even afgevuld. We zijn er helemaal klaar voor.

Verjaardag vieren in Katwijk

Vandaag is de moeder van Joke jarig, ze is 82 jaar geworden. Dat hebben we gisteren gevierd met de familie, we zijn samen wezen eten op het strand in Katwijk. Het was gezellig, en ook niet onbelangrijk, we hebben erg lekker gegeten.

's Ochtends was het nog somber weer, maar toen we in de loop van de middag richting kust reden trok het helemaal open en konden we genieten van een uitzicht over zee met een strak blauwe lucht erboven. We hebben haar een ticket cadeau gedaan om ons begin december, na onze verhuizing, in Spanje te komen opzoeken. Daar moest op gedronken worden.

Agenda: De spullen klaarzetten die we mee gaan nemen en kijken of het allemaal past in de Golf, zodat we morgen snel kunnen inladen.

Pico Bello

Vanochtend zijn de laatste delen van de achterkant afgelakt, begin van de middag hebben we samen met de schilder de stelling afgebroken en de spullen opgeruimd. Na precies één week van afwassen, schuren, plamuren, kitten, gronden, lakken en aflakken is het gedaan. De hele buitenboel staat vol glanzend in de Sikkens Rubbol Gold hoogglanslak. Het ziet er prachtig uit, en zelfs door hem af en toe op de vingers te kijken is het me niet gelukt om het kunstje af te kijken: schilderen is toch gewoon een vak! We hebben alle dingen die in de weg zaten weer teruggeplaatst. Al het deurbeslag hadden we er tijdelijk afgehaald, ook de buitenlamp, de beldrukker en het handvat van de garagedeur was verwijderd. Alles voor de kwaliteit van het schilderwerk. Nu gaan we ons richten op het aanstaande vertrek naar Spanje.

Vandaag hebben we (alweer) een beetje vrij

Vanwege het (verwachte) slechte weer is er vandaag geen schilder. Dat komt goed uit, want iedere dag de wekker om 07:00 begint ons ook een beetje te vervelen. We zijn een beetje gewend geraakt aan het "uit ons zelf wakker worden". Dat kan best vroeg zijn, maar het gaat met name over het uitslapen als het volgens ons lichaam nodig is. Vandaag was zo'n dag. We hebben rustig ontbeten, en zijn weer een beetje verder gegaan met het opruimen van spullen die niet meer nodig zijn. Er stonden nog verfresten van jaren geleden, die mochten dus wel weg. Zelfs nog een blik van twee schilders terug, om eventuele kleine beschadigingen bij te werken. Dat is dus nooit gebeurd. Het was weer een zinvol ritje naar de milieustraat. Als de weersverwachting blijft zoals hij nu is, komt de schilder het werk morgen afmaken en de steiger weer afbreken. Dan willen we het nog een paar dagen goed laten drogen en dan gaan we weer denken aan een trip naar Spanje. Dit keer gaan we met de auto. De lijst met spullen die mee moeten is klaar, en misschien wel wat te lang, maar dat zien we wel als we in gaan pakken.

Het weer zit mee!

Vandaag begint de dag lekker zonnig, met een beetje wind. De verwachting is wel dat het later vandaag gaat regenen, maar voor nu kan er weer lekker geschilderd worden. John, de schilder, werkt rustig en zorgvuldig door. Bij de offerte maakte hij al duidelijk dat hij niet wilde bezuinigen op de kwaliteit van de verf. Als het vanochtend zo blijft, hoeft hij nog maar één keer terug te komen.

Verhuizen wij? Dan een hobby ook!

Vandaag hebben we onze grote schotel die naar 4 satellieten "kijkt" gedemonteerd en weer een gewone 70cm schotel voor de Astra satelliet opgehangen. Als we gaan verhuizen gaat de grote schotel en de 4 ontvangkoppen (LNB's) die erop zaten gewoon mee naar Spanje. Het is de bedoeling dat we die LNB's daar ook weer gaan plaatsen, maar dan op de nog grotere schotel die is achtergebleven bij het Spaanse huis. Hiermee kunnen we dan zo'n 3500 kanalen ontvangen, de meeste weliswaar in talen waar we nog nooit van gehoord hebben, laat staan dat we ze kunnen verstaan. Maar het is wel een leuke hobby; kijken naar de wereld via de satelliet. Het omhangen ging redelijk vlot, ook het weer uitrichten ging van een leien dakje. Joke riep de signaalsterktes door, terwijl ik op de trap de schotel aan het verstellen was. We hebben dus weer radio en TV, en weer wat spullen die mee mogen naar Spanje.

De schilder is ongeveer halverwege, vanochtend werd hij wat dwars gezeten door de regen, maar het schiet mooi op.

Er is er een jarig, hoera, hoera

Vandaag zijn we wezen eten met Thom en Wilma, die tijdens onze afwezigheid steeds de zorg voor het huis in Tiel op zich nemen. Dat viel deze dag samen met de verjaardag van Edwin, we hadden al bij hem aangekondigd dat we er één op zijn gezondheid zouden nemen. Edwin, nogmaals van harte!! Thom's dag kon helemaal niet meer stuk toen we op weg naar het restaurant een mooi exemplaar met een "lange slag" tegenkwamen.