Vandaag "zie" ik Abraham. Het is vandaag, donderdag 4 juni 2009, dat ik mijn 50-ste verjaardag vier. Vrienden hebben het huis op passende wijze versierd, ook de tuin en de woonkamer is voorzien van vlaggen en ballonnen, ik stel deze oude traditie zeer op prijs.
Een halve eeuw oud. Eens, lang geleden, waren er tijden dat dit betekende dat je iets belangrijks werd, bijvoorbeeld dorpsoudste. Nu wonen we (nog) in Tiel, en daar kennen ze deze belangrijke functie niet, dus moet ik uitzien naar een andere rol hier in de omgeving. Ikzelf weet nog even niet wat, maar het kan niet anders, of er zullen al snel mensen langs komen met allerlei goede ideëen. Er zijn namelijk diverse redenen waardoor zo'n beetje iedereen zal weten dat er wat aan de hand is, de bijzonder gelijkende beeltenis voor de deur zal daar aan bijdragen, maar ook zeker het schier verblindende schijnsel van de landingslichten waarin hij zit, of anders is het wel het subtiele oranje zwaailicht op het dak wat de aandacht zal trekken.
De eerste twee cadeaus heb ik trouwens al binnen: Vandaag werd per aangetekende post een bekeuring uit Spanje voor te hard rijden met de huurauto bezorgd. Datum, plaats en tijdstip kloppen, de bijgevoegde foto toont het juiste voertuig en ook het actuele ijkrapport van de flitser op de achterzijde van de bon laten geen ruimte voor twijfel, kortom: ik ben de klos.
Hoe ik hem moet gaan betalen is iets minder praktisch: in Spanje ga je voor dit soort transacties naar een willekeurige Spaanse bank, die allemaal een loket hebben waar je belasting -en dus ook dit soort boetes- kan betalen. Nu wordt de bon wel doorgestuurd, maar informatie over hoe hem vanuit het buitenland te betalen staat er niet bij. Kleinigheidje dus, we zijn voorlopig nog wel even in Nederland....
Van Joke heb ik een bovenfrees gekregen waarmee ik nog meer klusjes met hout kan gaan gaan uitvoeren.
We zijn samen lekker wezen eten, waarbij de wijn mij bijzonder goed smaakte. Na deze copieuze maaltijd komen een paar overpijnzingen toch omhoog geborreld: Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik gestopt ben met werken, het is snel gegaan. Ik herinner me dat mijn vader destijds niets wilde weten van zijn 50-ste verjaardag terwijl ik deze dag juist verwelkom. Het afgelopen jaar is een bewogen jaar geweest met hoogte- maar ook dieptepunten. We zien onze ideëen over dat het leven geen generale repetitie voor later is, zeer zeker bevestigd.
Zaterdag komen vrienden en familie hier samen om met mij deze dag te vieren, iets waar ik nu al naar uitkijk.