Maandag, werkdag!

Iedereen denkt natuurlijk dat wij hier een beetje lui in de zon zitten te lanterfanten, maar dat is dus helemaal niet waar.

Agenda voor maandag:

Wekker om 07:30, (relatief) vroeg uit de veren en het dak(terras) op.
Het is tijd voor het jaarlijks onderhoud aan de onstane krimpscheuren, er moet weer "Caucho" gesmeerd worden.
Caucho is een soort rubber substantie die je met de kwast kunt opbrengen.
We moeten dus vroeg beginnen, want alleen in de schaduw is het te doen, 's middags in de volle zon wordt duidelijk waarom er zoiets als een siesta bestaat.

Dit betekent tot half twaalf doorwerken, dan pauze, daarna nieuwe Caucho kopen (eerste winkel dicht vanwege het Fiesta Major, (JaJa Edwin, ook hier is dat het geval), gelukkig bij de tweede winkel wel succes.
Daarna lunch met een menu diario voor € 9,- (Bestaat uit: Voorafje, Primer, Segundo, Postres, Vi i Pan!!)

Daarna dus de siesta, een beetje hangen in de hangmat, maar om 6 uur stonden we weer klaar met de kwast.

Hier is te zien hoe er 's ochtends gewerkt werd en 's avonds hoe het uiteindelijk geworden is.
Nu maar weer wachten op de grote regenbuien! Eens kijken of het achterste deel nu wel dicht is.

Demons and Dragons, maar dan in El Vendrell

Diables i Dracs, zo noemen de Catalanen de onderwerpen van hun streekfeest.

Gisteravond hebben wij dat meegemaakt tijdens het Fiesta Major van El Vendrell.
In deze stad duurt het Fiesta Major wel een week, maar voorafgaand en aansluitend ook nog allerlei activiteiten. Iedereen die we van te voren spraken - met name Chris en Joke- raadden ons aan om hier toch vooral naar toe te gaan, en dan bedoelen we de vuurwerkoptocht door de stad. "trek vooral katoen aan, en vermijd nylon of andere kunststoffen, anders vlieg je in de fik". Vergeten te vermelden was dat een hoofddeksel, bijvoorbeeld een natte hoofddoek of een petje, handig geweest zou zijn.

Clubs (met dansers en slagwerkers) vanuit diverse delen van de stad en andere plaatsen trekken verkleed als duivels en draken vuur(werk)spuwend door de stad. Ze lopen gewoon door de soms erg smalle straten terwijl ze vuurwerk afsteken waarvoor in Nederland nooit een vergunning voor afgegeven zou worden. Om de winkels en huizen te beschermen worden de ramen soms met karton (niet handig) of soms zelfs met pakpapier (helemaal niet handig) afgeplakt. De brandweer loopt dan ook mee om hier en daar een klein accidentje te blussen. Op het stukje van de route die wij gezien hebben is dat al twee keer voorgekomen!

Bijgaand filmpje is een eerste indruk.

Hier ook een paar foto's.

Hier nog een filmpje...

En hier nog een...

Het vuurwerk eindigde met een "normaal" vuurwerk, wat echter werd afgestoken vanuit de middeleeuwse toren van de oude kerk in de binnenstad. Iedereen had op het plein klapstoeltjes staan om ernaar te kijken, voor een niet-kenner leek het erop dat het de bedoeling was vandaag de toren op te blazen, danwel af te branden.

Het was echt niet normaal! Waar in Nederland mensen echt op grote afstand moeten blijven, en een dienst Monumentenzorg een hartverzakking zou krijgen, wordt hier gewoon een geweldig feestje gevierd.

Op speciaal verzoek, deel 3, De Kelders

Vroeger was deze boerderij een wijn- en olijvenboerderij.
In de schuur -die nog aan bod komt- staan ook nog de oude persen voor de druiven en olijven.

In de Bodega (Kelders) staan dus nog de oude opslagvaten waarin de eerste persing bewaard werd en kon gisten. De bodega is nog in de originele staat en wordt niet gebruikt.

Zelf denken wij, dat wanneer deze oude spullen konden vertellen, er een paar gruwelijke verhalen naar voren zouden komen. Vooralsnog is dat niet zo, dus bestaan de verhalen alleen in onze fantasie. (En die van Ingen)

Verder kunnen wij melden dat het vandaag weer erg lekker weer was. De temperatuur liep -net als gisteren- op tot zo'n 29 graden in de schaduw en viel er weer geen regen.

Het huis, deel twee in de serie....... De tuin

Zoals beloofd hier deel twee in de serie over het huis.

Bij een beetje huis hoort natuurlijk een beetje tuin.
Het huis heeft circa 2000 m2 tuin, welke geheel ommuurd is en daarmee een bijzondere, rustige omgeving is. Hier kun je een boek lezen, of een beetje tafeltennissen, of gewoon een beetje hangen.

Zo'n tuin moet -gezien het klimaat hier- wel twee keer per dag gesproeid worden, en ook het gras moet zo nu en dan gemaaid worden.

De toegang tot de tuin, en daarmee tot het huis, wordt verkregen door een heuse poort met bijpassende deur. Ruim genoeg om met een auto door te rijden, dus authentiek zwaar hout met smeedwerk.

In de tuin bevinden zich diverse bomen zoals palmen, vijgen, etc. De ons onbekende loofboomsoort laat per dag zoveel blaadjes vallen dat minimaal een keer per dag deze bijelkaar geharkt moeten worden.

Na gedane arbeid is het goed rusten onder een van de parasols of zitjes in de tuin.

Kantoor op zolder, maar dan anders

Hadden we vroeger de zolder als kantoor ingericht, nu hebben we tijdelijk een torenkamer in gebruik als werkkamer, en dat is wel een verschil!

Nu hebben we geen mooi (spaanplaat en plastic) afgewerkt modern bureau, maar een blanke, grove, houten tafel.
Ook de muren zijn voorzien van fraaie wandschilderingen, en dat is wel wat anders dan de gepolijste plaatjes op glossy papier met allerlei diepzee taferelen. (Wat we nu hebben is veel leuker!)

Wat niet veranderd is, is Joke die als altijd hard aan het werk is om de bezetting van de kamers kloppend te krijgen.

Zeg nu zelf, is dit geen prachtig plaatje om naar te kijken?

We zullen de komende dagen proberen jullie een beeld te geven van het huis, vandaag is dus de toren aan de beurt.

De toren is vanaf de eerste verdieping bereikbaar, en heeft zelf nog twee niveau's daarboven.

Joke is nu op het eerste niveau (tweede verdieping) aan het werk, hierboven is dus nog een derde verdieping.
Toen de huidige eigenaren het huis kochten werden bovenin nog oude kogels uit een eerdere burgeroorlog aangetroffen.

Nu is alles hersteld en is alles voorzien van een varieteit aan wandschilderingen.

dagje cultuur en regen

Vandaag hebben we een dagje cultuur ingelast, we zijn naar het klooster van Poblet geweest.

Dit zeer oude klooster ligt op een uurtje rijden van Saifores en is voor een groot deel te bezichtigen.
Anno nu wonen en werken er nog steeds monniken.

Volgens het weerbericht zou het vandaag gaan onweren, dus we zijn niet te laat teruggegaan en dat was maar goed ook. Het kwam met bakken naar beneden. Het weerbericht voor morgen is hetzelfde en vanaf maandag gaat het weer opknappen.

Op huizenjacht geweest

Na een paar dagen in de buurt van Alicante en Elche rondgetoerd te hebben zijn we nu weer terug in Saifores. Vanaf maandag tot en met woensdag zijn we op pad geweest. We hebben in die tijd twee gebieden verkend, waarvan het eerste (de vallei bij Ibi, Onil en Castalla) voor ons is afgevallen.
In deze vallei liggen deze drie steden, maar deze zijn te groot om qua sfeer ons het goede gevoel te geven.

In het andere gebied (westelijk van Alicante en Elche) zijn we met een Engelse makelaar op pad geweest en hebben we een vijftal huizen bekeken die op papier en de foto's geschikt leken. In de praktijk viel dit behoorlijk tegen.
Een voorbeeld van iets wat tegenviel?

Een op de foto leuk huis wat staat op ruim 15000 m2 grond, echter.....

Dit was een strook van 33 meter breed bij 470 meter lang!! Zover je kijken kon hoorde erbij.....
Maar omdat we nog niet recht genoeg slaan met golfen is dit dus afgevallen. ;-)

Op ieder huis van de vijf was wel iets aan te merken, waardoor dit vooral een leerzame en nuttige ervaring is geweest.

Op de terugweg woensdag zijn we bij Edwin en Cokky langs geweest die erg benieuwd waren naar onze ervaringen in Saifores en de huizenjacht. Edwin was "even" weg om te fietsen met Raymon, Col de Rates, 1000 meter hoog) maar Raymon wist -bijna boven- in één keer beide banden lek te rijden. Cokky ging dus direct als bezemwagen op pad om de mannen op te halen. Toen we weer compleet waren bleek Cokky al een geweldig lekkere lunch voorbereid te hebben die we onder het genot van een glaasje genuttigd hebben.

Vanuit Xaló was het toch nog ruim 4 uur sturen om weer in Saifores te komen, we waren in ieder geval ruim op tijd om uitgebreid afscheid van Dirk en Annelies te nemen. Die zijn vanochtend vroeg weer door Leo op het vliegveld afgeleverd.

Een weekend lang Fiesta Major in Saifores

Ieder dorp of stad heeft eenmaal per jaar een groot jaarfeest, dit heet het Fiesta Major.

In Saifores is dit in het weekend geweest, zaterdag begint het wat later en gaat het langer door ( +/-03:00 uur), zondag begint het 's middags 01:00 met een misje in het plaatselijke kerkje (er kunnen 25 man in) maar daarna gaat het de hele middag en avond door. Om +/- 10:30 is het allemaal afgelopen en wordt er gezamenlijk opgeruimd.

Hieronder zie een paar plaatjes van wat er allemaal gebeurd is.

Iedere gelijkenis met iemand die jullie kennen berust geheel op louter toeval.

Internet onder de palmen...

Een overwinning smaakt zoet.

Het heeft even geduurd, maar er is nu toch internet in Saifores.
Niet helemaal zoals bedoeld, maar als iemand een onbeschermd wireless netwerk laat slingeren wordt het wel erg aantrekkelijk om het te gaan gebruiken....

Ik geef toe, het ging niet vanzelf, maar na een paar uur afgelopen avond/nacht, en een paar uur vanmiddag is het dan toch gelukt!

Zie hier het resultaat.

 

We gaan nu -gesterkt door dit succes- ook het bellen via internet verder uittesten.
Jullie horen ons wel.

Internet is overal??? Nee dus!!

De mythe dat Internet nu overal is zullen wij eens even fijntjes om zeep helpen.

Internet is overal, behalve in Saifores en omgeving.
In El VEndrell, een grotere plaats vlak bij Saifores zijn -volgens de kaartjes die in het huis liggen tenminste twee internet cafe's, die toen we ze opzochten beide al op de fles waren.
We hebben een derde cafe gevonden, vooral niet duur, maar erg onhandig, harde, lage stoelen, en hoge tafels waardoor je dus inderdaad RSI krijgt van de computer... Oh ja, ze gingen ook om 22:00 uur dicht.

Nu zitten we bij de McDonalds, waar je bij iedere bestelling 30 minuten Internet gebruik krijgt. WiFi, lekker snel, werkt echt prima, maar alleen het personeel zegt eerst dat het niet werkt, en doet vervolgens moeilijk om je zo'n kaartje met de code te geven, kortom ook niet optimaal.

Er is nog een alternatief: op de Rambla in El Vendrell waart een niet beveiligd, open netwerk rond.
We hebben dus al even met de laptop op een bankje gezeten, maar de 4 uur werken op de batterij die in de brochure staat blijkt in de praktijk na 1:30 het leven er al uit te zijn.

Als we daar nu een terrasje kunnen vinden waar ik ook een beetje stroom mag lenen is het helemaal goed.
Dat gaan we in ieder geval proberen.
Ook zullen we de logjes van te voren gaan maken, inclusief foto's. Die zetten we dan op een memory-stick zodat we redelijk snel onze bevindingen kunnen melden.

Nu wat algemene info:

Het weer:
het is de afgelopen twee weken eigenlijk steeds boven de 30 graden geweest, op een avond heeft het geregend en toen is er 24 mm gevallen. (voor Edwin)

Feesten:
In de drie weken die we er nu zijn maken we ons nu op voor het derde feest, het Fiesta Major, dit is vrijdag en zaterdag. (Vuurwerk, dansen, muziek, drank, etc.)
De eerste keer was Sant Joan, een heilige waarvan ze de naamdag vieren. Doen ze al eeuwen, dus waarom zouden ze er mee op houden?
De tweede keer was de gezamelijk maaltijd met het hele dorp, eten en drank was voorzien, inclusief Cava en sterke drank.
We zien we wat er tijdens het Fiesta Major gaat gebeuren.