NIE nummer is binnen!

Het NIE nummer is ons!
We hebben de Spaanse bureacratie overwonnen, en er waren slechts drie bezoeken aan Tarragona voor nodig, met in totaal zo´n 4,5 uur wachttijd. De politieman Toni, die bij de deur alles in goede banen leidt, is nu bijna onze vriend.  Met een glimlach, maar vastberaden deelt hij de nummers uit en ziet hij toe op de volgorde.

We kunnen ons nu volledig gaan richten op het beheer (en onderhoud?) van het huis in Saifores.
Er zijn al veel kleine klusjes uitgevoerd (klemmende deuren/laden, het slot van de voordeur wat niet goed werkte, de wateraansluitingen en afvoer voor de tweede keuken, televisie zenders afgesteld, planken in kasten, roetjes in kasten, etc. etc.)

Afgelopen maandag zijn we door de burgemeester uitgenodigd om samen met de bewoners van het dorp Sant Juan te komen vieren. Ze vieren het op maandag, maar de dag zelf is op dinsdag, en dan is alles dicht. Een hapje moesten we zelf meenemen, maar voor de drank -inclusief Cava!- werd gezorgd. Het begon om 10 uur en duurde tot kwart voor elf, vervolgens ging iedereen aan de slag met het afsteken van vuurwerk, wat gewoon doorging tot ruim na twaalven, het was toch lekker weer.    Het heeft wel wat, het lijkt op oud-en-nieuw, maar je zit in een shirtje buiten aan de cava bij 22-24 graden.

Joke is ondertussen geheel ingewijd in alle linnenvoorraad, serviezen, ornamenten ter versiering en de kasten waarin dit alles in opgeborgen. De eerste gasten zijn ondertussen weer naar huis en zaterdag en zondag komen de volgende gasten weer.

Het grote gemis is GEEN internet! Zelfs Joke geeft nu volmondig toe dat het toch wel erg handig is, bijna zo gewoon als water en licht. Uiteraard hebben we altijd nog de mobiele telefoon.
We zullen proberen om zo´n twee keer per week het log bij te werken, maar het kan wel eens een keer anders lopen.

Agenda voor de rest van de dag:
schroeven kopen,
met Annelies een kraan kopen,
een abonnement voor het zwembad in Llorenç (+/- 1,5 km verderop) zien te bemachtigen.

Zoals jullie zien, het is een drukke dag vandaag.

Een paar dagen erna...

We zijn nu een paar dagen in Spanje, en zijn maar gelijk begonnen met het nemen van allerlei officiele stappen. De berichten zijn dat niet alles even vanzelfsprekend zal zijn....

Bijvoorbeeld vandaag: om 09:10 stonden we met de reeds ingevulde formulieren bij het politiebureau, er waren slechts 30 wachtenden voor ons. (Oh ja, ze gingen om 09:00 uur open)
Het hebben van de formulieren was (natuurlijk) niet genoeg, we moesten ook nog bij een bank een ander document halen, dat was nieuw dit jaar. We mogen nu morgen terugkomen. (Jippie!, weer om 09:00 uur) en dan maar afwachten wat dan de verrassing is.

Wat wel heel makkelijk ging was de Spaanse mobiele telefoon, gewoon aanwijzen, kopietje van je paspport, € 39,- afrekenen en klaar.

Ook een bankrekening met internettoegang is een fluitje van ongeveer drie kwartier, maar dan heb je ook wat.

Verder is het hier 25 graden en lekker zonnig, we hebben ook al een paar lekkere adresjes om te eten gevonden, Annelies - en haar zus Elly- doen hun best om ons wegwijs te maken.

Agenda voor vanmiddag: eerst eten en dan uitbuiken in Saifores.

Onderweg naar ...

Onderweg naar Spanje, met een auto vol spullen, hebben we onze overnachtingsplaats in Frankrijk bereikt.

Aangeraden door Thom en Wilma zijn we beland in Hotel La Meridienne nabij St. Flour.
Ze hebben ons hiernaartoe verwezen vanwege de keuken, en dat klopt.

We liggen nu, met een beetje pijn in de buik, het log bij te werken.
Langer beneden blijven ging niet, we zagen nog net hoe Nederland 4-1 scoorde, en dan is het echt  niet plezierig, in een bar vol Fransen....
Ze vroegen nog: "Vous etes Holandais?"
"Qui, excusez nous" waarop wij maar even een blokje omgingen.

Morgen eerst nog even naar het beroemde viaduct bij Garabit kijken (Van Eiffel) en dan door naar Saifores!

  6 juni vrijdagochtend 9.23 uur

Ja, dat zijn nog eens tijdstippen, om een stukje voor het log te schrijven.

Maar dat kan nu, want de werk tas hangt sedert de afgelopen maandag aan wilgen.

Dat wil niet zeggen dat het rustig is, Het is juist erg druk tot aan volgende week vrijdag, wanneer we naar Spanje vertrekken.

Als je bij je baas klaar bent met werken, kun je – over het algemeen – de deur achter je dicht trekken, maar met een eigen bedrijf komt er iets meer bij kijken.

Tussendoor ook nog de auto naar de keuring en natuurlijk het huis schoon achterlaten en nog een A4-tje vol met to-do.

Druk, druk, druk………………..maar het voelt goed.